Aldosterone Urine (random)

نام کامل آزمایش: Aldosterone Urine (random)

نام اختصاری آزمایش: U.Aldosterone R

نوع نمونه: ادرار رندوم

حجم نمونه: 6 ml

موارد رد نمونه: حجم ناکافی

روش نگهداری نمونه: 3 روز 8-2 درجه 1 ماه در 20- درجه

دمای انتقال نمونه: دمای 8-2 درجه

روش انجام آزمایش: CLIA

مدت زمان جوابدهی: دوشنبه

Aldosterone Urine (random)

Aldosterone Urine (random) هورمونی است که غدد فوق کلیوی ترشح می‌کنند و با مدیریت سطح دو الکترولیت به نام سدیم و پتاسیم در خون، به تنظیم فشار خون کمک می‌کند.
اگر فشار خون بیش از حد پایین بیاید، ALD به کلیه‌ها سیگنال می‌دهد که سدیم بیشتری را در خون آزاد کنند و از طریق ادرار پتاسیم را دفع کند. این به حفظ آب بیشتر در جریان خون کمک می‌کند که باعث افزایش فشار خون می‌شود. هنگامی که فشار خون به حالت عادی باز می‌گردد، سطح ALD کاهش می‌یابد.
همچنین Aldosterone به طور غیرمستقیم، به حفظ pH (تعادل اسید- باز) و سطح الکترولیت خون کمک می‌کند.

آزمایش آلدوسترون Aldosterone Urine (random)

این آزمایش میزان هورمون آلدوسترون را در ادرار اندازه گیری میکند.

سطوح غیر طبیعی آلدوسترون ALD می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های جدی شود، از جمله:

  • فشار خون بالا یا پایین
  • عوارض ناشی از سطوح غیر طبیعی سدیم و پتاسیم، که می‌تواند بر قلب، کلیه‌ها و سایر قسمت‌های بدن تأثیر بگذارد.

آزمایش آلدوسترون ممکن است با سایر آزمایش‌ها از جمله، رنین، برای کمک به تشخیص اختلالات غده فوق کلیوی استفاده شود.

رنین هورمونی است که کلیه‌ها هنگام کاهش فشار خون، تولید می‌کنند. سپس غدد فوق کلیوی را تحریک می‌کند تا هورمون آلدوسترون تولید کنند.

عواملی که باعث درخواست آزمایش آلدوسترون ALD می‌شوند:

آزمایش آلدوسترون (ALD) عمدتاً همراه با آزمایش رنین استفاده می‌شود تا مشخص شود آیا ALD بیش از حد علت فشار خون بالا است یا خیر که:

  • با سطوح پایین پتاسیم اتفاق می‌افتد.
  • با داروهای معمول فشار خون بهبود نمی‌یابد.
  • در سنین پایین رشد می‌کند.

آزمایش آلدوسترون ALD نیز برای کمک به موارد زیر استفاده می‌شود:

  • تشخیص اختلالات غدد فوق کلیوی
  • یافتن علت سطوح غیر طبیعی سدیم یا پتاسیم
  • یافتن علت افت فشار خون ارتواستاتیک (فشار خون پایین هنگام ایستادن)

نتایج و تفسیر آزمایش آلدوسترون

برای درک معنای نتایج آزمایش، پزشک سطح آلدوسترون (ALD) را همراه با نتایج سایر آزمایشات در نظر می‌گیرد.

مقادیر ALD بالاتر از حد طبیعی به عوامل زیر مربوط است:

آلدوسترونیسم اولیه (سندرم کان): این اختلال معمولاً توسط یک تومور خوش خیم (غیر سرطانی) روی غده فوق کلیوی ایجاد می‌شود که ALD اضافی تولید می‌کند.

آلدوسترونیسم ثانویه: این بدان معناست که غدد آدرنال سالم هستند، اما یک بیماری دیگر باعث ایجاد ALD در آنها می‌شود. شرایطی که می‌تواند باعث افزایش سطح ALD شود عبارتند از:

  • بیماری کلیوی
  • سیروز کبدی
  • نارسایی قلبی
  • پره اکلامپسی، نوعی فشار خون بالا که در بارداری اتفاق می‌افتد
  • کم آبی بدن

مقادیر ALD کمتر از حد طبیعی به عوامل زیر مربوط است:

بیماری آدیسون (نارسایی آدرنال): در این شرایط، آسیب به غدد فوق کلیوی باعث کاهش ALD می‌شود. آسیب ممکن است ناشی از شرایطی باشد، مانند:

  • اختلال ایمنی
  • عفونت‌های خاص
  • سلول‌های سرطانی در غدد فوق کلیوی
  • هیپرپلازی مادرزادی آدرنال (CAH): که گروهی از اختلالات ژنتیکی است که فرد با آن متولد می‌شود.
  • نارسایی ثانویه آدرنال: این وضعیت با مشکلی در هیپوفیز شروع می‌شود، غده‌ای در پایه مغز که غدد فوق کلیوی را کنترل می‌کند.
  • نارسایی سوم آدرنال: در این شرایط، سطوح پایین ALD به دلیل مشکلی در هیپوتالاموس ایجاد می‌شود، غده‌ای که به هیپوفیز می‌گوید که چه زمانی به غدد فوق کلیوی برای تولید هورمون سیگنال دهد.
  • سندرم لیدل: این یک بیماری ارثی است که باعث فشار خون بالا می‌شود.

سطوح پایین ALD همچنین ممکن است به موارد زیر مرتبط باشد:

  • برخی از بیماری‌های دیگر مانند دیابت و مسمومیت با سرب
  • برخی داروها، از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن، و برخی از داروهای نارسایی قلبی