نوع نمونه: سرم، پلاسما

حجم نمونه: 1 ml

موارد رد نمونه: همولیز، لیپمیک، ایکتریک

روش نگهداری نمونه: 7 روز 8-2 درجه 3 ماه در 20- درجه

دمای انتقال نمونه: دمای 8-2 درجه

روش انجام آزمایش: ELISA – CLIA

مدت زمان جوابدهی: 3 روزه

B2 Glycoprotein I Ab IgG

B2 Glycoprotein I Ab نوعی اتوآنتی بادی است که با مشکلاتی مانند لخته شدن نامناسب خون مرتبط است. این یکی از اتوآنتی بادی‌های اولیه شناخته شده به عنوان آنتی بادی‌های ضد فسفولیپید است که ممکن است فسفولیپیدهای بدن را که در لایه بیرونی غشای سلولی و پلاکت‌ها وجود دارد، هدف قرار دهد. آنتی بادی‌های آنتی فسفولیپید می‌توانند روند لخته شدن خون را به شیوه‌ای غیرقابل درک تحت تاثیر قرار دهند. اگر درمان نشوند، می‌توانند خطر ایجاد ترومبوس، یعنی لخته شدن خون نامناسب در رگ‌ها و شریان‌ها را افزایش دهند.

این آنتی بادی‌ها بیشتر در افراد مبتلا به اختلالات خودایمنی مانند سندرم آنتی فسفولیپید، وضعیتی که با تعداد کم پلاکت‌ها (ترومبوسیتوپنی)، لخته شدن بیش از حد خون (قسمت‌های ترومبوتیک)، و عوارض بارداری مانند سقط مکرر و پره اکلامپسی مرتبط است، یافت می‌شود. افراد مبتلا به سایر اختلالات خودایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک SLE نیز می‌توانند یک یا چند آنتی بادی بتا 2 گلیکوپروتئین 1 تولید کنند، که ممکن است آنها را در معرض خطر ایجاد لخته‌های خونی بیش از حد در رگ‌های خونی قرار دهد.

آزمایش B2 Glycoprotein I Ab IgG چیست؟

این آزمایش به تعیین و تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS) در شرایطی مانند لخته شدن خون بدون دلیل، دوره‌های ترومبوتیک و ترومبوآمبولی وریدی کمک می‌کند. در اکثر زنان، این آزمایش برای درک علل سقط مکرر نیز انجام می‌شود.

آزمایش B2 Glycoprotein I Ab IgG برای چه عواملی استفاده می‌شود؟

این آزمایش اغلب با سایر آزمایش‌های مرتبط برای کمک به تشخیص موارد زیر انجام می‌شود:

• APS یا سندرم آنتی فسفولیپید
• علت اصلی لخته شدن خون ناگهانی
• علت سقط‌های مکرر در زنان باردار به خصوص در سه ماهه دوم و سوم بارداری
• برای تعیین اینکه آیا آنتی بادی‌ها به دلیل هر گونه اختلال خود ایمنی مانند لوپوس ایجاد شده است یا خیر.

در طول آزمایش، متخصصان سعی می‌کنند آنتی بادی‌های IgG گلیکوپروتئین بتا 2 را شناسایی کنند. اگر نتایج اولیه آزمایش آنتی بادی آنتی فسفولیپید برای کلاس‌های IgM و IgG منفی باشد، همچنان ممکن است به شدت، نشان دهنده سندرم آنتی فسفولیپید باشد. در چنین مواردی، کلاس IgA از چنین اتوآنتی بادی‌هایی در کنار سایر آنتی بادی‌های ضد فسفاتیدیل سرین و ضد پروترومبین مورد آزمایش قرار می‌گیرد.

علائمی که باعث تجویز آزمایش B2 Glycoprotein I Ab IgG می‌شود:

آزمایش B2 Glycoprotein I Ab IgG و سایر آزمایشات آنتی بادی آنتی فسفولیپید توسط پزشک زمانی درخواست می‌شود که فرد علائم مربوط به لخته شدن خون در شریان یا ورید را نشان دهد. درد، تنگی نفس، تورم اندام‌ها مانند دست‌ها و پاها، و سردردهای ناگهانی از دلایل رایج برای انجام این آزمایش خاص هستند. این آزمایش همچنین زمانی تجویز می‌شود که زنان سقط‌های مکرر بدون هیچ علت قابل توجهی داشته باشند.

پزشک این آزمایش را ابتدا با آنتی بادی کاردیولیپین و تست ضد انعقاد لوپوس برای تشخیص بیشتر انجام می‌دهد. هنگامی که یکی از آزمایش‌های آنتی بادی فرد مثبت شد، 12 هفته بعد دوباره تحت آزمایش قرار می‌گیرد تا مشخص شود که آنتی بادی پایدار است یا موقت.

در صورت مشاهده هرگونه علائم تشکیل بیش از حد لخته خون در بدن، پزشک می‌تواند از بیمار بخواهد که این آزمایش را انجام دهد. برخی از علائم و نشانه‌ها عبارتند از:

• تنگی نفس یا مشکل در تنفس
• تورم و درد که با گذشت زمان تشدید می‌شود
• سردردهای مداوم

در برخی موارد، متخصص زنان یا پزشک می‌تواند این آزمایش را برای زنانی که سابقه سقط‌های مکرر یا علائم سندرم آنتی فسفولیپید دارند، تجویز کند:

• پره اکلامپسی
• درد قفسه سینه
• سکته
• تشنج
• از دست دادن حافظه