نام کامل آزمایش: Anti dsDNA
نام اختصاری آزمایش: ds DNA
نام کامل آزمایش: Anti dsDNA
نام اختصاری آزمایش: ds DNA
نوع نمونه: سرم
حجم نمونه: 0.5 ml
موارد رد نمونه: همولیز، لیپمیک، ایکتریک
روش نگهداری نمونه: 7 روز 8-2 درجه 3 ماه در 20- درجه
دمای انتقال نمونه: دمای 8-2 درجه
روش انجام آزمایش: ELISA
مدت زمان جوابدهی: 4 روزه
آزمایش Anti dsDNA یک روش آزمایشگاهی است که برای تشخیص و درمان بیماری لوپوس اریتماتوز سیستمیک SLE، یک بیماری خود ایمنی شدید، استفاده میشود. این آزمایش آنتی بادیهایی را شناسایی میکند که به اشتباه، DNA دو رشتهای، ماده ژنتیکی هستههای سلولی را مورد حمله قرار میدهد. در بیماران مبتلا به لوپوس، سیستم ایمنی به اشتباه این آنتی بادیها را ترشح میکند و باعث التهاب و آسیب به اندامها و سایر بافتها میشود.
سطوح این آنتی بادیها ممکن است با فعالیت بیماری مرتبط باشد و آزمایش Anti dsDNA را برای تشخیص اولیه و نظارت مستمر بر پیشرفت بیماری و اثربخشی درمان، حیاتی میکند. اگرچه افزایش سطح Anti Ds DNA میتواند با سایر بیماریهای خودایمنی مرتبط باشد، اما معمولاً با لوپوس و عوارض آن مانند نفریت لوپوس مرتبط است که منجر به آسیب کلیوی میشود.
بنابراین، پزشکان اغلب این آزمایش را برای افرادی که علائم لوپوس اریتماتوز سیستمیک یا کسانی که سابقه خانوادگی اختلالات خودایمنی دارند، توصیه میکنند.
تست Anti dsDNA میتواند به تشخیص و نظارت بر شرایط خود ایمنی کمک کند.
عواملی که باعث تجویز آزمایش Anti dsDNA میشوند:
تشخیص اختلالات خودایمنی: استفاده اولیه از آزمایش Anti dsDNA برای تشخیص لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) است.
نظارت بر فعالیت بیماری: این آزمایش به پزشکان اجازه میدهد تا فعالیت بیماری SLE را در طول زمان ارزیابی کنند. همچنین این آزمایش به آنها کمک میکند تا پیشرفت بیماری را نظارت کنند و از مداخلات به موقع و تنظیم درمان اطمینان حاصل کنند.
تصمیمات درمانی مفید: نتایج حاصل از این آزمایش در تعیین میزان موثر بودن درمانهای فعلی برای بیماری SLE بسیار مهم است. آنها به پزشکان کمک میکنند تا تغییرات لازم را در درمان انجام دهند که منجر به مدیریت بهتر بیماری میشود.
شاخص سطح بیماری: سطح بالای Anti dsDNA میتواند نشان دهنده خطر بالاتر علائم شدید لوپوس، مانند نفریت لوپوس باشد.
تمایز از سایر شرایط پزشکی: تست Anti dsDNA به تشخیص SLE از سایر بیماریهای خودایمنی یا روماتیسمی کمک میکند. این امر مداخلات پزشکی به موقع و مناسب را تسهیل میکند و اطمینان حاصل میکند که بیماران درمان صحیح را دریافت میکنند.
روش این تست شامل تجزیه و تحلیل یک نمونه خون برای شناسایی آنتی بادیهای خاص، معمولاً با استفاده از روشی به نام ELISA است. هدف از آزمایش کمک به تشخیص شرایط خودایمنی و ارزیابی فعالیت بیماری و کمک به هدایت تصمیمات درمانی مناسب است.