نام کامل آزمایش: Cortisol
Cortisol
نوع نمونه: سرم
حجم نمونه: 0.5 ميلی ليتر
موارد رد نمونه: هموليز، ايکتريک، ليپميک
روش نگهداری نمونه: 7 روز 8-2 درجه 3 ماه 20- درجه
دمای انتقال نمونه: 20- درجه
سایر اطلاعات: نمونه گيری بين ساعت ٨ تا ١٠ صبح
روش انجام آزمایش: ECL
مدت زمان جوابدهی: شنبه – دوشنبه – چهارشنبه
Cortisol
تست Cortisol یک روش تشخیصی است که سطح کورتیزول، هورمونی که توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود، در خون اندازه گیری می کند. کورتیزول اغلب به عنوان “هورمون استرس” شناخته می شود، زیرا در پاسخ به استرس و غلظت پایین گلوکز خون ترشح می شود. Cortisol علاوه بر نقش مهمی که در نحوه واکنش بدن به استرس دارد، به تنظیم فشار خون، متابولیسم، پاسخ ایمنی و واکنش های التهابی کمک می کند.
ارزیابی سطح کورتیزول برای تشخیص و مدیریت اختلالاتی که بر تولید کورتیزول تأثیر میگذارند، مانند سندرم کوشینگ، بیماری آدیسون و نارسایی آدرنال، حیاتی است. سندرم کوشینگ زمانی رخ می دهد که بدن Cortisol بیش از حد تولید می کند، در حالی که بیماری آدیسون با تولید ناکافی کورتیزول مشخص می شود. آزمایش کورتیزول به پزشکان کمک می کند تا این شرایط را تشخیص دهند و یک برنامه درمانی مناسب برای بیماران تنظیم کنند.
سطح بالای کورتیزول نشان دهنده چیست؟
سطوح بالای کورتیزول می تواند نشان دهنده سندرم کوشینگ، استرس مزمن یا سایر شرایط مانند افسردگی، چاقی یا تومورهای خاص باشد.
سطوح پایین کورتیزول نشان دهنده چیست؟
سطح پایین کورتیزول ممکن است نشان دهنده بیماری آدیسون، نارسایی آدرنال یا اختلال غده هیپوفیز باشد.
برخی از عوامل قابل تغییر که می توانند بر سطح کورتیزول تأثیر بگذارند؟
استرس، فعالیت بدنی، نحوه خواب و استفاده از برخی داروها، عوامل قابل تغییری هستند که می توانند بر سطح کورتیزول تأثیر بگذارند.
برخی از عوامل غیر قابل تغییر که می توانند بر سطح کورتیزول تأثیر بگذارند؟
عوامل ژنتیکی، مانند اختلالات ارثی مانند سندرم کوشینگ، و برخی بیماری های مؤثر بر غده آدرنال یا هیپوفیز، عوامل غیرقابل تغییری هستند که می توانند بر سطح کورتیزول تأثیر بگذارند.