نوع نمونه: سرم، پلاسمای EDTA

حجم نمونه: 0.5 ml

موارد رد نمونه: همولیز

روش نگهداری نمونه: 5 روز 2 تا 8 درجه 3 ماه در 20- درجه

دمای انتقال نمونه: 2-8 درجه 20- درجه

سایر اطلاعات: ناشتايی، از داروی Hepatoxic استفاده نشود.

روش انجام آزمایش: photometric

مدت زمان جوابدهی: 1 روزه

Bilirubin Direct

Bilirubin Direct (که گاهی اوقات به آن کونژوگه نیز می‌گویند) شکلی از بیلی روبین است که با اسید گلوکرونیک کونژوگه شده و در صفرا دفع می‌شود. اندازه گیری این متابولیت در تشخیص و نظارت بر بسیاری از حالات بیماری مرتبط با افزایش بیلی روبین کمک می‌کند.
بیماری‌های مرتبط با افزایش بیلی روبین به طور کلی به سه نوع پیش کبدی، کبدی و پس از کبدی تقسیم می‌شوند. زردی پیش کبدی معمولاً ناشی از کم خونی‌های همولیتیک است که دارای جزء بزرگی از بیلی روبین غیر مستقیم است. یرقان پس از کبد معمولاً به دلیل تومورهای سر لوزالمعده که مجرای صفراوی و سنگ‌های صفراوی را مسدود می‌کند، ایجاد می‌شود، در چنین مواردی بیلی روبین بیشتر مستقیم است.

زردی کبدی ممکن است متغیر باشد: تومورهای کبدی عمدتاً بیلی روبین مستقیم تولید می‌کنند، در حالی که نقایص کونژوگاسیون، مانند سندرم گیلبرت، بیلی روبین غیر مستقیم را افزایش می‌دهد.
در بیماری همولیتیک نوزاد، بیلی روبین غیرمستقیم ممکن است به حدی افزایش یابد که از سد خونی مغزی عبور کرده و توسط عناصر چربی در مغز جذب شده و کرنیکتروس تولید کند. تعویض خون برای به حداقل رساندن این انتقال ضروری است.

آزمایش Bilirubin Direct

این آزمایش بیلی روبین را در خون یا ادرار بررسی می‌کند. این آزمایش اغلب برای بررسی مشکلات کبدی مانند هپاتیت یا انسداد مانند سنگ کیسه صفرا انجام می‌شود.

عواملی که باعث درخواست آزمایش Bilirubin Direct می‌شوند:

• زرد شدن پوست و سفیدی چشم (یرقان)
• ادرار زرد تیره
• مدفوع خاکستری روشن یا خاکستری رنگ
• حالت تهوع و استفراغ
• خستگی شدید
• درد یا تورم شکم

همچنین ممکن است این آزمایش برای بررسی آسیب احتمالی کبد در صورت مصرف زیاد الکل به طور منظم انجام شود. مصرف بیش از حد الکل می‌تواند به مرور زمان به کبد آسیب برساند.

سایر عوامل دیگر جهت تجویز این آزمایش عبارتند از:

• هپاتیت
• سنگ کیسه صفرا
• التهاب مجرای صفراوی

چه مواردی ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارد؟

ورزش شدید و بارداری می‌تواند نتایج آزمایش را تحت تاثیر قرار دهد. ویتامین C، هورمون‌های آندروژن و برخی داروها مانند فنازوپیریدین و ریفامپین می‌توانند بر نتایج تأثیر بگذارند. همچنین بی اشتهایی یا غذا نخوردن به مدت طولانی، می‎تواند بر نتایج آزمایش تاثیرگذار باشد.