نوع نمونه: سرم، پلاسمای EDTA

حجم نمونه: 0.5 ml

موارد رد نمونه: همولیز، لیپمیک، ایکتریک

روش نگهداری نمونه: 5 روز 2 – 8 درجه 3 ماه 20- درجه

دمای انتقال نمونه: دمای 8-2 درجه

سایر اطلاعات: خودداری از ذوب و انجماد مجدد

روش انجام آزمایش: CLIA

مدت زمان جوابدهی: 4 روزه

Estradiol

Estradiol (استرادیول) یک هورمون استروئیدی استروژن و اصلی ترین هورمون جنسی زنانه است. این هورمون مسئول ایجاد خصوصیات جنسی ثانویه مانند الگوی توزیع چربی، رشد سینه و عملکردهای جنسی است. همچنین در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی دیگر در مردان و زنان، از جمله سلامت استخوان، نقش حیاتی دارد.

آزمایش استرادیول Estradiol

آزمایش Estradiol یک روش تشخیصی برای جنبه های مختلف باروری و تعادل هورمونی است. همچنین برخی از دلایل کلیدی برای انجام این آزمایش عبارتند از:

• ارزیابی عملکرد تخمدان و تشخیص شرایطی مانند هیپوگنادیسم و الیگوآمنوره در زنان
• ارزیابی رشد فولیکول ها، به ویژه در پروتکل های کمک باروری مانند لقاح آزمایشگاهی IVF
• نظارت بر درمان جایگزینی استروژن در زنان پیش از یائسگی هیپوگنادال و در دوران یائسگی
• تشخیص اختلالات بلوغ، مانند بلوغ زودرس یا دیررس، هم در زنان و هم در مردان
• بررسی مسائل مربوط به زنانه شدن، مردانگی و شرایطی مانند ژنیکوماستی
• تشخیص نئوپلاسم های تولید کننده استروژن که می تواند در مردان و زنان رخ دهد.
• ارزیابی مسائل ناباروری، از جمله بی نظمی های قاعدگی و سیکل های عدم تخمک گذاری
• تعیین وضعیت یائسگی و نظارت بر زنان یائسه، به ویژه در زمینه درمان جایگزینی هورمونی
• نظارت بر اثرات درمان های ضد استروژن، مانند مهارکننده های آروماتاز

چه علائمی ممکن است منجر به انجام آزمایش استرادیول شود؟

در زنان، علائم ممکن است شامل پریودهای نامنظم یا عدم پریود، گرگرفتگی، نوسانات خلقی، خشکی واژن یا مشکل در باردار شدن باشد. در مردان، علائم ممکن است شامل ژنیکوماستی، ناباروری یا اختلال عملکرد جنسی باشد.

چه عواملی می توانند بر سطح استرادیول تأثیر بگذارند؟

عواملی که می توانند بر سطح Estradiol تأثیر بگذارند عبارتند از: سن، جنس، داروها، سلامت تخمدان ها یا بیضه ها و سلامت کلی.