آزمایش تعیین هویت (Paternity)
آزمایش تعیین هویت (Paternity)
آزمایش تعیین هویت (Paternity)، از اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) استفاده می کند که معمولاً از سواب گونه نمونه برداری می شود. این آزمایش برای پدر بیولوژیکی کودک مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمایش معمولاً DNA کودک را با DNA والدین یا والدین ژنتیکی بالقوه مقایسه می کند.
دلیل تجویز آزمایش پترنیتی چیست؟
هدف از آزمایش Paternity این است که مشخص شود آیا فردی والد ژنتیکی کودک است یا خیر. این آزمایش ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود، از جمله:
اهداف حقوقی: آزمایش قانونی Paternity شامل آزمایشی است که توسط دادگاه درخواست می شود. برای اینکه از نتایج آزمایش پدری به عنوان مدرک در دادگاه استفاده شود، این آزمایش باید با نظارت و مستندسازی هر مرحله انجام شود.
رفع عدم قطعیت: اگر در مورد والدین ژنتیکی کودک ابهامی وجود داشته باشد، ممکن است از آزمایش پترنیتی برای تایید هویت والدین ژنتیکی کودک، ارائه اطلاعات در مورد اصل و نسب و سابقه خانوادگی کودک و ارائه اطمینان خاطر یا آرامش خاطر در مورد روابط ژنتیکی، استفاده شود.
اهداف پزشکی: آزمایش Paternity یک آزمایش معمول و روتین نیست. اما تأیید هویت والدین ژنتیکی کودک می تواند اطلاعاتی در مورد سابقه سلامت خانوادگی کودک ارائه دهد.
آزمایش Paternity چه چیزی را اندازه گیری می کند؟
آزمایش مدرن Paternity معمولاً DNA یک کودک را با DNA والدین یا والدین ژنتیکی بالقوه مقایسه می کند.
DNA یا دی‌اکسی ریبونوکلئیک اسید، کد ژنتیکی است که در سلول های بیشتر موجودات زنده یافت می شود. DNA ارثی است، به این معنی که از والدین به فرزند منتقل می شود، بنابراین DNA کودک، ترکیبی از DNA هر دو والدین است. تقریباً هر سلول در بدن یک فرد، حاوی همان DNA ارثی آن فرد است.
آزمایش پدری DNA ویژگی های متمایز در نمونه های DNA کودک را شناسایی می کند و آنها را با ویژگی های موجود در DNA یک والدین ژنتیکی بالقوه مقایسه می کند. اگر این ویژگی ها هم در DNA والدین و هم در DNA کودک وجود داشته باشد، این نشان دهنده احتمال قوی است که این دو از نظر ژنتیکی به هم مرتبط هستند. اگر ویژگی های مشترک پیدا نشود، یک رابطه ژنتیکی را می توان عملاً رد کرد. در برخی موارد، DNA کودک با DNA هر دو والدین ژنتیکی مقایسه می شود تا دقت بیشتری در نتایج آزمایش ارائه شود.
روش‌های دیگر تست Paternity شامل مقایسه گروه های خونی و انواع HLA است. از آنجایی که آزمایش DNA دقیق تر است، این روش ها به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند.
آزمایش تعیین هویت (Paternity) چه زمانی انجام می شود؟
پزشک می تواند این آزمایش را قبل از تولد در اوایل هفته 8 بارداری انجام دهد.
چه زمانی باید آزمایش پترنیتی انجام دهیم؟
زمانی که هویت والدین ژنتیکی کودک ناشناخته یا مورد مناقشه باشد، ممکن است آزمایش Paternity انجام شود.
زمانی که نیاز به تایید قانونی یک رابطه ژنتیکی وجود دارد، ممکن است از آزمایش قانونی Paternity استفاده شود. این آزمایش ممکن است به دلایل زیادی درخواست شود، از جمله:
- افزودن نام والدین به شناسنامه فرزند
- رسیدگی به مسائل در طول پرونده های قضایی مربوط به حمایت از کودک، حضانت کودک، یا حقوق ملاقات والدین
- ایجاد تابعیت برای فرزند متولد شده در خارج از کشور
- اخذ ویزای مهاجرتی
- کمک به کودک برای دسترسی به برخی مزایای دولتی
- روشن شدن مسائل ارث
افراد ممکن است به دلایل مختلفی داوطلبانه آزمایش Paternity را انجام دهند، از جمله:
- تایید اینکه شخصی والد ژنتیکی کودک نیست.
- کمک به کودک برای یادگیری بیشتر در مورد والدین ژنتیکی و اصل و نسب خود.
- جمع آوری اطلاعات در مورد سابقه پزشکی خانوادگی کودک.
- رفع کنجکاوی، کسب اطمینان یا ایجاد آرامش در مورد روابط ژنتیکی.
نحوه انجام آزمایش تعیین هویت (Paternity):
برای انجام این آزمایش نیاز به نمونه‌برداری از بافت یا خون است. تکنسین های آزمایشگاه نمونه ها را تجزیه و تحلیل می کنند و به دنبال مارکرهای ژنتیکی می گردند.
انواع آزمایش تعیین هویت (Paternity) چیست؟
تست غیرتهاجمی قبل از تولد (NIPP):
این آزمایش DNA جنین را در خون مادر تجزیه و تحلیل می کند. پزشک پس از هفته 8 بارداری نمونه خون می گیرد. پزشک نمونه ها را به آزمایشگاه می فرستد، سپس متخصص، مقادیر کمی از DNA جنین را در نمونه خون آنالیز می کند و آن را با DNA موجود در سواب گونه از والدین ژنتیکی بالقوه مقایسه می کند. این تست %99.9 دقیق و بسیار ایمن است.
آمنیوسنتز:
آمنیوسنتز یک آزمایش تهاجمی قبل از تولد است که می تواند در سه ماهه دوم یا سوم بارداری (15 تا 20 هفته) انجام شود. برای انجام این تست پزشک از یک سوزن نازک برای نمونه برداری از مایع آمنیوتیک که جنین را احاطه کرده است، استفاده می کند. این روش از طریق شکم مادر انجام می شود. سپس نمونه را با DNA سواب گونه والدین ژنتیکی بالقوه مقایسه می کنند. خطرات آمنیوسنتز نادر است، اما ممکن است شامل سقط جنین یا زایمان زودرس باشد.
نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS):
آزمایش CVS مشابه آمنیوسنتز است. معمولاً 10 تا 13 هفته پس از آخرین قاعدگی مادر رخ می دهد. برای انجام این آزمایش پزشک از یک سوزن نازک برای نمونه برداری کوچکی از سلول های پرزهای کوریونی از جفت، استفاده می کند. این روش از طریق دهانه رحم یا شکم مادر انجام می شود. یک متخصص آزمایشگاه نمونه را با DNA سواب گونه والدین ژنتیکی بالقوه مقایسه می کند. خطرات این روش نادر هستند، اما شامل سقط جنین و عفونت می شوند.
سواب گونه:
پدر و فرزند احتمالی داخل گونه های خود را برای یافتن سلول های باکال سواب می کشند. شما اپلیکاتورهای سواب پنبه ای را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه تعیین شده ارسال می کنید. اگر سواب در یک محیط پزشکی انجام شود، مطب نمونه ها را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد.
چگونه تعیین هویت تایید می شود؟
آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک اوستا، یک سری آزمایش به نام توالی یابی DNA را انجام می دهد. این تست ها جهت تطابق ژنتیکی بین پدر و فرزند بالقوه انجام می گردد و در نهایت مطابقت پدر بودن را تایید می کند.
چه زمانی باید نتایج آزمایش را دریافت کنم؟
زمان نتایج آزمایشات در هر آزمایشگاه متفاوت است. به طور کلی، معمولاً چند روز طول می‌کشد تا نتیجه حاصل شود. اما ممکن است چندین هفته طول بکشد تا نتایج از آزمایش های CVS یا آمنیوسنتز به دست آید.
آیا آزمایش پترنیتی بدون پدر انجام می شود؟
دقیق ترین راه برای انجام این آزمایش، نمونه برداری از DNA والدین بالقوه است. اگر آنها فوت کرده باشند، ممکن است بتوانید توسط یک مرکز پزشکی، مطب پزشکی قانونی یا دفتر بازرسی پزشکی اقدام کنید. اگر آنها گم شده یا در دسترس نیستند، ممکن است بتوانید از نمونه والدین بیولوژیکی، پدربزرگ و مادربزرگ، خاله، عمو یا خواهر و برادر استفاده کنید. خویشاوندان بیولوژیکی نزدیک، تعداد زیادی از DNA مشابه را دارند.
کلام آخر
آزمایش Paternity می تواند به تعیین پدر بیولوژیکی کودک کمک کند. مزایای قانونی برای تعیین این اطلاعات و مزایای پزشکی، از جمله تعیین برخی اختلالات ژنتیکی وجود دارد. نمونه برداری آزمایش های Paternity در خانه، در دادگاه قابل قبول نیست و ممکن است به اندازه یک آزمایش آزمایشگاهی دقیق نباشد. در صورت کسب اطلاعات بیشتر، با پزشک مشورت کنید.
