تشخیص بیماری‌ها قبل از تولد
تشخیص بیماری‌ها قبل از تولد
به محض اینکه مادر حضور جنین را احساس می‌کند، نگرانی‌های مادرانه هم شروع می‌شود و ده‌ها فکر و خیال مختلف، ذهنش را درگیر می‌کند. برای همین هم بیشتر خانم‌های باردار دائم از خودشان می‌پرسند اگر جنین سالم نباشد، چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر بچه دچار عقب‌ماندگی ذهنی شود، چطور؟ از طرفی، نگران استرس‌ها هم هستند و می‌خواهند این دغدغه‌های ذهنی را به حداقل برسانند؛ اما مگر می‌شود؟
شاید در گذشته چنین فکر و خیال‌هایی راه‌حل نداشت، اما امروزه وضع فرق کرده و علم پزشکی راهی پیش روی مادران گذاشته است. اکنون آنها می‌توانند به کمک آزمایش‌های غربالگری از سلامت جنینشان و تشخیص بیماری‌ها قبل از تولد مطمئن شوند و احتمال بروز مشکل را کاهش دهند. در حقیقت، غربالگری پیش از تولد، انجام آزمایشاتی است که می‌تواند احتمال ابتلای جنین به اختلالات کروموزومی یا آناتومیک (ساختمانی بدن) را تشخیص دهد و این مادران را برای انجام آزمایشات تائیدی و تکمیلی معرفی کند.
آزمایشات مختلف برای تشخیص بیماری‌ها قبل از تولد
آزمایشات غربالگری پیش از تولد شامل سه نوع متفاوت است که در ماه‌های مختلف بارداری انجام می‌شود. دکتر قهرمانی با اشاره به این مطلب توضیح می‌دهد: غربالگری توأم که در سه ماهه اول بارداری انجام می‌شود، از ابتدای هفته 11 بارداری تا 13 هفته و 6 روز قابل انجام است. البته با توجه به اینکه ضخامت شفافیت پشت گردن جنین به عنوان عامل مهمی در غربالگری سه ماهه اول در نظر گرفته می‌شود، انجام سونوگرافی دقیق نیز بسیار مهم و ضروری است. در صورتی که جواب این آزمایش‌ها نگران‌کننده باشد نیز باید براساس نظر پزشک، نسبت به انجام آزمایشات تکمیلی اقدام شود.
وی یادآور می‌شود: غربالگری در سه ماهه اول بارداری شروع می‌شود و بهترین زمان انجام آن از هفته 11 یعنی 11 هفته و 1 روز است تا در صورت نیاز فرصت کافی برای انجام آزمایشات تکمیلی باشد.
غربالگری سه ماهه دوم بارداری
نوع دیگر غربالگری، غربالگری سه ماهه دوم است که می‌تواند ناهنجاری‌های دیگری مانند نقص لوله عصبی را مشخص کند. این غربالگری از ۱۵ هفته و 1 روز تا ۲۲ هفته و 6 روز قابل انجام است. طبق اظهارات دکتر قهرمانی، بهترین زمان برای انجام آن هفته ۱۵ بارداری است. همچنین توصیه می‌شود با توجه به قوانین کشور، این غربالگری را در ۱۵ هفته و 1 روز انجام دهند.
وی می‌افزاید: روش سوم آزمایشات غربالگری، دو تست است که با عنوان «اینتگریتد» و «سکوئنشیال» معرفی می‌شود. انجام روش اینتگریتد به دلیل اینکه بیمار باید تا سه ماهه دوم صبر کند و نتیجه غربالگری سه ماهه اول و دوم یکجا به او ارائه می‌شود، چندان توصیه نمی‌شود. در روش سکوئنشیال، اما غربالگری سه ماهه اول به طور کامل انجام می‌شود و نتیجه به پزشک و بیمار اطلاع‌رسانی می‌شود. در صورتی که احتمال خطر وجود داشته باشد، بیمار برای آزمایشات تائیدی به پزشک مراجعه خواهد کرد، اما اگر چنین نباشد، غربالگری‌های سه ماهه دوم انجام می‌شود و پس از آن، ریسک نهایی را به بیمار و پزشک اطلاع می‌دهند. قدرت تشخیصی این روش ۹۲ تا ۹۵ درصد است. به همین دلیل اهمیت زیادی دارد و روشی مورد تائید و مطمئن است.