ساعت کاری: شنبه تا چهارشنبه 7 صبح الی 19:30 عصر - پنجشنبه‌ها 7 صبح الی 17 عصر

CRP

نام کامل آزمایش: CRP

نام اختصاری آزمایش: CRP

نوع نمونه: سرم

حجم نمونه: 0.5 ml

موارد رد نمونه: هموليز-ليپميک-ايکتريک

روش نگهداری نمونه: 7 روز 8-2 درجه 3 ماه در 20- درجه

دمای انتقال نمونه: 20- درجه

روش انجام آزمایش: Immunoturbidimetric

مدت زمان جوابدهی: 2 روزه

CRP

تست پروتئین CRP یک آزمایش خون است که به پزشکان کمک می کند تا التهاب را در بدن ارزیابی کنند. هنگامی که التهاب وجود دارد، کبد CRP تولید می کند و سطح آن در خون افزایش می یابد. با اندازه‌گیری سطح پروتئین واکنشی سی، پزشکان می ‌توانند سرنخ‌ هایی در مورد شرایط مختلف مانند عفونت‌ ها، آسیب ‌ها یا بیماری ‌های مزمن مانند آرتریت به دست آورند.
این آزمایش در تشخیص و نظارت بر شرایط مرتبط با التهاب، مفید است. سطوح بالای پروتئین واکنشی سی ممکن است نشان دهنده نیاز به بررسی بیشتر باشد، در حالی که سطوح طبیعی نشان دهنده التهاب کمتر است. به خاطر داشته باشید که آزمایش پروتئین واکنشی سی علت دقیق التهاب را مشخص نمی‌ کند، بنابراین ممکن است آزمایش‌ های بیشتری برای شناسایی مشکل زمینه ‌ای لازم باشد. به طور کلی، تست پروتئین واکنشی C ابزار مفیدی برای درک و مدیریت شرایط التهابی است.

دلیل تجویز آزمایش CRP چیست؟

تست پروتئین واکنشی سی (CRP) برای تشخیص و اندازه گیری التهاب در بدن استفاده می شود. التهاب یک پاسخ طبیعی به شرایط مختلف مانند عفونت ها، آسیب ها و بیماری های خاص است. آزمایش CRP اغلب توسط پزشکان برای موارد زیر استفاده می شود:

تشخیص عفونت: افزایش سطح CRP می تواند نشان دهنده وجود عفونت باشد و به پزشکان در شناسایی و درمان آنها کمک کند.
نظارت بر بیماری های التهابی: شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس شامل التهاب مزمن است. تست CRP به نظارت بر سطح التهاب و ارزیابی اثربخشی درمان کمک می کند.
ارزیابی خطر قلبی عروقی: سطوح بالای CRP با افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. این آزمایش ممکن است برای ارزیابی خطر ابتلا به مشکلات قلبی در افراد مورد استفاده قرار گیرد.
نظارت بر بیماری‌ های خودایمنی: بیماری‌ هایی که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به بافت ‌های خود بدن حمله می‌ کند، مانند برخی بیماری ‌های خودایمنی، می‌ تواند منجر به افزایش سطح CRP شود.
ارزیابی تروما یا بازیابی جراحی: تست CRP می تواند برای ردیابی پیشرفت بهبودی پس از جراحی یا ترومای قابل توجه، که در آن التهاب بخشی طبیعی از روند بهبودی است، استفاده شود.