نوع نمونه: سرم، پلاسمای EDTA، پلاسمای سيتراته، مايعات بدن، CSF

حجم نمونه: 0.8 ml

موارد رد نمونه: همولیز، لیپمیک، ایکتریک

روش نگهداری نمونه: 7 روز 2 – 8 درجه 3 ماه 20- درجه

دمای انتقال نمونه: سرم فریز

سایر اطلاعات: خودداری از ذوب و انجماد مجدد

روش انجام آزمایش: CLIA

مدت زمان جوابدهی: 4 روزه

EBV Ab (IgG)

آنتی بادی های EBV IgG ایمونوگلوبولین هایی از نوع IgG هستند که بدن در پاسخ به عفونت قبلی با ویروس اپشتین بار تولید می کند که با بیماری هایی مانند تب غده ای یا مونونوکلئوز مرتبط است. این آنتی بادی ها بخشی از پاسخ ایمنی بدن برای مبارزه با ویروس هستند.

هنگامی که فردی دچار عفونت EBV (تب غدد درون ریز) شده است، بدن شروع به تولید آنتی بادی های IgG در پاسخ به ویروس می کند. تولید آنتی بادی های EBV IgG نشان دهنده عفونت قبلی و درجاتی از ایمنی نسبت به ویروس اپشتین بار است. آنتی‌بادی‌های EBV از نوع IgG را می‌توان مدت‌ها پس از عفونت EBV در خون شناسایی کرد و نشان می‌دهد که فرد در معرض ویروس قرار گرفته و در نتیجه پاسخ ایمنی ایجاد کرده است.

ویروس اپشتین بار EBV چگونه منتقل می شود؟

EBV در درجه اول از طریق بزاق منتقل می شود و می تواند از طریق بوسه، استفاده از لیوان های نوشیدنی مشترک یا سایر اشکال تماس نزدیک با فرد آلوده منتقل شود. شیوع ویروس در دوره اولیه عفونت، شایع‌تر است، اما افرادی که عفونت EBV داشته‌اند می‌توانند برای مدت طولانی مسری باشند.

آنتی بادی های EBV IgG بخش مهمی از پاسخ ایمنی بدن به تب غده ای هستند و در پاسخ به عفونت قبلی EBV تولید می شوند. این آنتی بادی ها نشان می دهد که فرد نسبت به ویروس مصونیت پیدا کرده است و احتمال کمتری دارد که مجدداً مبتلا شود. تست های آنتی بادی EBV IgG می تواند برای تایید عفونت قبلی استفاده شود و می تواند اطلاعات مهمی در مورد وضعیت ایمنی فرد در برابر عفونت های EBV ارائه دهد.

درک این نکته مهم است که نتایج مثبت برای آنتی بادی EBV IgG نه تنها نشان دهنده مواجهه قبلی با ویروس است، بلکه یک پاسخ ایمنی موثر است که می تواند به محافظت در برابر عفونت های EBV در آینده کمک کند.