نوع نمونه: پلاسمای سیتراته

حجم نمونه: 0.5 ml

موارد رد نمونه: همولیز، لخته، سرم، ضد انعقاد نامناسب

روش نگهداری نمونه: 2ساعت دمای اتاق 2 هفته 20- درجه

دمای انتقال نمونه: دمای اتاق 20- درجه

سایر اطلاعات: پلاسما به سرعت جدا شود.

روش انجام آزمایش: Coagulation

مدت زمان جوابدهی: 2 روزه

Fibrinogen

فیبرینوژن (Fibrinogen) پروتئینی است که توسط کبد تولید می شود و نقش اساسی در لخته شدن خون دارد. هنگامی که آسیبی به بدن وارد می شود و خونریزی رخ می دهد، فیبرینوژن به فیبرین تبدیل می شود که چارچوب لخته های خون را تشکیل می دهد.

آزمایش Fibrinogen غلظت فیبرینوژن را در خون تعیین می کند و به ارزیابی توانایی فرد در تشکیل لخته خون کمک می کند. این اطلاعات برای تشخیص اختلالات خونریزی، نظارت بر سلامت افراد مبتلا به بیماری کبد و ارزیابی وضعیت بیماران مبتلا به شرایطی که بر لخته شدن خون تأثیر می‌گذارند، ارزشمند است.

سطح فیبرینوژن بالا به چه معناست؟

سطوح بالای فیبرینوژن Fibrinogen ممکن است به دلیل التهاب، عفونت، برخی سرطان ها یا پاسخ به استرس قابل توجه باشد. همچنین می تواند نشان دهنده افزایش خطر لخته شدن بیش از حد خون باشد.

سطح فیبرینوژن پایین به چه معناست؟

سطوح پایین فیبرینوژن Fibrinogen ممکن است به دلیل کمبود ارثی، بیماری کبدی یا انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) باشد. همچنین می تواند نشان دهنده افزایش خطر خونریزی باشد.

داروهایی که ممکن است بر سطح فیبرینوژن تأثیر بگذارد؟

برخی داروها مانند داروهای ضد بارداری خوراکی، استروئیدهای آنابولیک و داروهای ضد انعقاد می توانند بر سطح فیبرینوژن Fibrinogen تأثیر بگذارند.

چه عواملی بر سطح فیبرینوژن تاثیر می گذارد؟

ژنتیک و بیماری های زمینه ای مانند بیماری کبد، عوامل غیر قابل تغییری هستند که می توانند بر سطح Fibrinogen تأثیر بگذارند.