تنگی دریچه آئورت
تنگی دریچه آئورت
تنگی دریچه آئورت زمانی رخ می دهد که در جریان طبیعی خون در قلب اختلال ایجاد شود و دریچه آئورت را باریک یا مسدود کند. این عارضه باعث می شود قلب سخت عمل کند و منجر به آسیب قلبی، مشکلات عمده سلامتی و حتی مرگ شود. در این هنگام پزشکان تعویض دریچه را توصیه می کنند که بهترین درمان برای این بیماری است.
از آنجایی که این وضعیت، جریان خون را محدود می کند، میزان اکسیژن رسانی به بدن محدود می شود و باعث درد قفسه سینه، تنگی نفس و بی هوشی می گردد.
دریچه آئورت یکی از چهار دریچه های قلب است که خون قبل از خروج به بدن، از آن عبور می کند. این دریچه دارای 3 فلپ است که باز می شود تا خون از آن عبود کند و سپس بسته می شود تا خون به سمت عقب، در آخرین محفظه قلب جریان پیدا نکند.
تنگی آئورت در چه افرادی شایع است؟
این بیماری در افراد بالای 65 سال شایع است. اما بسیاری از افراد، تا زمانی که علائمی احساس نکنند یا آزمایش تشخیصی خاصی انجام ندهند، متوجه این عارضه نمی شوند.
چندین بیماری می توانند باعث ایجاد این عارضه در افراد میانسال شود. در موارد نادر کودکان ممکن است یک بیماری مادرزادی داشته باشند که باعث تنگی دریچه آئورت می شود.
علائم تنگی دریچه آئورت
علائم تنگی دریچه آئورت از خفیف تا شدید متغیر است. این علائم معمولاً زمانی رخ می دهد که دریچه بسیار باریک باشد. برخی از افراد مبتلا به تنگی دریچه آئورت ممکن است برای چندین سال علائمی نداشته باشند.
خستگی، که می تواند فعالیت های عادی را مختل کند.
- تپش قلب
- تورم در پاها، مچ پا یا ساق پا
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
- سرگیجه، سبکی سر یا بی هوشی
برای برخی افراد، تنگی دریچه آئورت ممکن است به کنری اتفاق بی افتد و چندین سال طول بکشد. همچنین ممکن است برای برخی دیگر، خیلی سریع تر اتفاق بی‌افتد. اگر درمان خود را به تاخیر بیندازید، ممکن است به آسیب قلبی منجر شود، آنقدر که پزشک نتواند آن را درمان کند. در موارد تنگی دریچه آئورت شدید، خطر مرگ ناگهانی نیز وجود دارد. به همین دلیل، پزشم ممکن است به شما توصیه کند که درمان را به تاخیر نیندازید.
چه عواملی باعث تنگی دریچه آئورت می شود؟
تنگی آئورت در بزرگسالان سه علت اصلی دارد:
افزایش سن: با گذاشت زمان، کلسیم می تواند در دریچه جمع شود و جریان خون را محدود کند. این نوع تنگی آئورت بیشتر در پس از 65 سالگی اتفاق ی افتد.
آسیب ناشی از عفونت: عفونت ها اگر درمان نشوند، می توانند به جریان خون وارد شوند و در دریچه قلب تجمع کنند. این باعث می شود سیستم ایمنی به دریچه آئورت آسیب برساند. این عفونت می توانند گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک باشد که اگر درمان نشود، می تواند باعث تب روماتیسمی شود. این بیماری اغلب در افراد بالای 50 سال اتفاق می افتد و ممکن است سال ها یا دهه ها طول بکشد تا آسیب دریچه های قلب ظاهر شوند.
سایر بیماری های ژنتیکی یا مزمن: سایر شرایط نادری که می توانند باعث تنگی دریچه آئورت شوند، بیماری پاژه استخوان، نارسایی کلیه و هیپرکلسترولمی خانوادگی است. تنگی آئورت همچنین با بیماری های خودایمنی یا التهابی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید مرتبط است.
عوامل خطر
- این بیماری در مردان بیشتر است
- سن بالای 65 سال
- کلسترول بالا
- فشار خون بالا
- استعمال دخانیات
عوارض تنگی دریچه آئورت چیست؟
هنگامی که این بیماری بروز می کند، حرکت خون از طریق دریچه آئورت به تلاش بیشتری نیاز دارد. بنابراین، قلب بیشتر از آنچه که باید کار می کند که این عملکرد می تواند باعث ایجاد حمله قلبی، نارسایی قلبی یا مرگ ناگهانی شود.
افراد مبتلا به تنگی دریچه آئورت ممکن است به فشار خون ریوی، خونریزی یا اندوکاردیت عفونی نیز مبتلا شوند.
تشخیص و آزمایشات
متخصص قلب معمولاً این وضعیت را بر اساس علائم شما توسط یک یا چند آزمایش زیر تشخیص می دهد:
معاینه فیزیکی: پزشک ممکن است با انجام معاینه فیزیکی، به دنبال تورم و التهاب در ساق پا و مچ پا باشد و همچنین به صدای قلب شما گوش دهد. پزشکان اغلب با استفاده از گوشی پزشکی، می توانند سوفل قلبی را بشنوند که نشانه اصلی تنگی دریچه آئورت است.
الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG): این روش فعالیت الکتریکی قلب را اندازه گیری می کند.
رادیوگرافی قفسه سینه، آنژیوگرافی یا سی تی اسکن قلب: هر یک از این روش ها از اشعه ایکس برای مشاهده داخل بدن استفاده می کند.
اکوکاردیوگرافی: این آزمایش از امواج اولتراسوند برای ایجاد تصویری از داخل قلب استفاده می کند.
تست استرس ورزش: این تست، عملکرد قلب را در زمانی که در حال فعالیت ورزشی هستید، اندازه گیری می کند.
کاتتریزاسیون قلبی: پزشک از کاتتری استفاده می کند که از طریق شریان های شما عبور می کند تا درون قلب را ببیند.
MRI قلب: توسط میدان مغناطیسی قدرتمند، تصاویر دقیقی از قلب ارائه می دهد.
درمان تنگی دریچه آئورت
در صورت بروز علائم، پزشک می تواند گزینه های درمانی را به شما توصیه کند، از جمله:
دارو: پزشکان در صورتی که بیماری تنگی دریچه آئورت خفیف باشد، آن را با دارو درمان می کنند. اینها ممکن است شامل رقیق کننده های خون، دیورتیک ها و سایر داروها برای درمان اختلالات ریتم قلب، فشار خون بالا یا نارسایی قلبی باشد. داروها به علائن کمک می کنند اما نمی توانند از بدتر شدن تنگی آئورت جلوگیری کنند.
ترمیم دریچه: این روش شامل جراحی یا دریچه پلاستی بالونی می شود. در طی این جراحی، پزشک برشی در قفسه سینه ایجاد می کند تا مستقیماً به دریچه برسد و آن را ترمیم کند. اگر آسیب محدود و نشت خون کم باشد، ممکن است پزشک از روش بالون استفاده کند. این امر، دریچه آئورت باریک را بازتر می کند و ممکن است علائم بهبود پیدا کنند تا زمانی که بتوانید دریچه را جایگزین کنید.
تعویض دریچه آئورت: این روش برای افرادی که نمی توانند عمل ترمیم دریچه را انجام دهند، استفاده می شود. در این جراحی، دریچه آئورت، با یک دریچه بیوپروتز تعویض می شود. گزینه دیگر روش راس است که پزشک از دریچه ریوی بیمار برای جایگزینی دریچه آئورت آسیب دیده استفاده می کند. سپس پزشک از یک دریچه دهنده، برای جایگزینی دریچه ریوی استفاده می کند. گزینه نهایی، جایگزینی دریچه آئورت ترانس کاتتر (TAVR) است که امکان جایگزینی دریچه آئورت بدون نیاز به جراحی را نیز می دهد.
پیشگیری
درمان سریع عفونت های باکتریایی تنها راه پیشگیری از تنگی آئورت است. این درمان شامل مصرف آنتی بیوتیک ها و سایر داروها، طبق دستور پزشک است و تا زمانی باید مصرف شوند که پزشک تجویز کرده است.
اما در برخی اوقات، شما معمولاً نمی توانید از تنگی دریچه آئورت که در نتیجه افزایش سن یا بیماری های ژنتیکی یا مزمن ایجاد می شود، جلوگیری کنید.
مطالب مشابه:
