عفونت کلامیدیا

عفونت کلامیدیا یک بیماری مقاربتی STI است که توسط باکتری ایجاد می‌شود. این عفونت با درمان زودهنگام میتواند بهبود یابد، اما در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به عوارض جدی شده و باعث آسیب دائمی به اندام های تناسلی شود.
هنگامی که فرد مبتلا به عفونت کلامیدیا باشد میتواند آن را از طریق مقاربت جنسی، مقعدی یا رابطه جنسی دهانی به شریک جنسی خود منتقل کند.
هرکسی که از نظر جنسی فعال باشد، میتواند به بیماری کلامیدیا مبتلا شود، زیرا باکتری عامل کلامیدیا از طریق مایع واژن و مایع منی منتقل می‎شود. توجه به این نکته ضروری است که در صورت بارداری، کلامیدیا می‌‎تواند به جنین سرایت کند.

کلامیدیا در چه افرادی شایع است؟

به صورت کلی این عفونت، شایع ترین نوع بیماری مقاربتی است که حدود 1.5 میلیون مورد کلامیدیا گزارش شده است. به عبارتی، یک نوجوان یا بزرگسال 15 تا 24 ساله شایع ترین سنی است که به عفونت کلامیدیا مبتلا می‌شوند. این میزان در زنان بیشتر است. به همین سبب، پزشکان اغلب غربالگری کلامیدیا را در زنانی که در سنین 15 تا 24 هستند، توصیه می‌کنند. همچنین این عفونت، مردانی را که رابطه همجنس‌گرا دارند تحت تاثیر قرار می‌دهند.

علائم و علل کلامیدیا

زمانی که مایع واژن یا مایع منی مبتلا به عفونت کلامیدیا باشد، در هنگام رابطه جنسی این عفونت می‌تواند به فرد منتقل شود. راه های زیادی وجود دارد که مایعات دستگاه تناسلی یک فرد می‌توانند، باکتری های ایجاد کننده کلامیدیا را به فرد منتقل کنند:

رابطه جنسی واژینال
رابطه جنسی مقعدی
رابطه جنسی دهانی

زمانی که مایع منی یا واژن با دست تماس پیدا کند و فرد با بی حواسی چشمان خود را لمس کند، می تواند عفونت را به چشم خود منتقل کند.

مواردی که باعث عفونت کلامیدیا نمی‌شوند:

شرایطی که شامل تبادل مایعات بدن است باعث کلامیدیا نمی‌شوند، این موارد عبارتند از:

بوسه
به اشتراک گذاری غذا یا نوشیدنی
در آغوش گرفتن یا گرفتن دست
استفاده از سرویس بهداشتی
استنشاق قطرات بعد از سرفه یا علسه

گاهی اوقات کلامیدیا را یک عفونت خاموش می‌نامند، زیرا اکثر افراد حدود 50 تا 70 درصد، که کلامیدیا دارند، صرف نظر از جنسیت، هرگز متوجه عفونت خود نمی‌شوند.
افرادی که متوجه عفونت خود می‌شوند، اغلب علائم کلامیدیا را تا چند هفته پس از مبتلا شدن، تشخیص نمی‌دهند. پس در نتیجه از آنجایی که علائم این عفونت معمولاً بدون علامت است، به راحتی به فرد دیگری منتقل می‌شود و در نهایت، عدم درمان به موقع جهت پیشروی بیماری، می‌تواند عوارض جدی را به راحتی ایجاد کند.
هنگامی که علائم ظاهر می‌شوند، ممکن است شامل درد هنگام ادرار و ترشح غیر معمول باشد.

علائم کلامیدیا در زنان

باکتری کلامیدیا اغلب علائمی شبیه به عفونت دهانه رحم یا عفونت دستگاه ادراری UTI ایجاد می‌کند. این علائم شامل:

ترشحات سفید، زرد یا خاکستری از واژن که ممکن است بدبو باشد.
پیوری (چرک) در ادرار
تکرر ادرار
درد یا سوزش هنگام ادرار
خونریزی بین دوره قاعدگی
قاعدگی دردناک
مقارت دردناک
خارش یا سوزش در داخل یا اطراف واژن
درد مبهم در قسمت پایین شکم

علائم کلامیدیا در مردان

باکتری کلامیدیا اغلب مجرای ادارا را مبتلا می‎کند و علائمی شبیه به اورتریت غیر گنوکوکی ایجاد می‌کند. این علائم شامل:

ترشحات موکوس مانند شفافا و آبکی از آلت تناسلی
درد یا سوزش هنگام ادرار

سایر علائم عفونت کلامیدیا

این عفونت می‌تواند بخش هایی از بدن غیر از اندام تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد مانند: مقعد، گلو، چشم

تشخیص

رایج‌ترین آزمایش برای این عفونت، آزمایش تقویت اسید نوکلئیک NAAT نام دارد. پزشک با انجام سواب واژینال / سرویکس یا جمع آوری نمونه ادرار، نمونه ای از مایع را میگیرد. سپس آن را به آزمایشگاه ارسال می‌کند تا باکتری های ایجاد کننده کلامیدیا را بررسی کنند. از آنجایی که علائم کلامیدیا اغلب بدون علامت هستند، پس لازم است تا غربالگری کلامیدیا را انجام دهید، حتی اگر علائمی را تجربه نمی‎کنید. CDC توصیه می‎‌کند که زنان فعالی جنسی که در معرض خطر این عفونت هستند، به طور منظم غربالگری انجام دهند. زیرا زنان بیشتر از مردان در معرض این بیماری هستند و عوارض جدی و دردناکی را تجربه می‌کنند.

درمان

درمان کلامیدیا را می‌توان با آنتی بیوتیک در حدود یک تا دو هفته آغاز کرد. اما مصرف داروی خود را صرفاً به دلیل بهبود علائم قطع نکنید.
بخشی از درمان شما شامل پرهیز از رابطه جنسی است که می‌تواند باعث عفونت مجدد شود.
تا زمان رفع عفونت از رابطه جنسی خودداری کنید.
برای سایر بیماری های مقاربتی مانند HIV، سیفلیس، تبخال، سوزاک آزمایش دهید
به طور منظم غربالگری کلامیدیا را انجام دهید.

عوارض کلامیدیا در زنان

در صورت عدم درمان به موقع این بیماری، عوارض جدی را می‌تواند در زنان اجاد کند که شامل:

بیماری التهابی لگن PID: یک بیماری جدی است که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. این بیماری زمانی رخ می‎دهد که عفونتی مانند کلامیدیا، درمان نشده باشد و به اندام های تناسلی آسیب رسانده باشد. بیماری التهابی لگن، می‌تواند منجر به ناباروری و درد مزمن لگن شود و همچنین می‎تواند لوله ها را مسدود کند و ممکن است باعث حاملگی خارج رحمی شود که برای جنین خطرناک است و برای مادر نیز کشنده خواهد بود.

عوارض بارداری: عدم درمان عفونت، باعث زایمان زودرس می‌شود. همچنین در صورت بارداری و وجود عفونت کلامیدیا، جنین می‌تواند به این بیماری مبتلا شود. بنابراین، کودکانی که با این بیماری متولد می‌شوند، ممکن است به ذات‌الریه یا ورم ملتحمه مبتلا شوند که در صورت عدم درمان، باعث نابینایی می‌شود.

ناباروری: عدم درمان این عفونت، می‌تواند باعث آسیب دائمی به لوله های فالوپ، رحم یا واژن شود و بارداری را سخت کند.

عوارض کلامیدیا در مردان

اپیدیدیمیت: عفونت می‎تواند به بیضه ها و لوله ای که اسپرم را به بیضه ها میبرد (اپیدیدیم) سرایت کند و منجر به علائمی مانند درد، تورم و حساسیت در بیضه ها شود.

کاهش باروری: کلامیدیا می‌تواند به اسپرم آسیب برساند و بر توانایی در باروری تاثیر منفی بگذارد.

همچنین عدم عفونت کلامیدیا در هر جنسیتی، میتواند خطر ابتلا به آرتریت و بیماری HIV را افزایش دهد و باعث تورم مفاصل و احساس درد در فرد گردد.

پیشگیری

تنها راه برای پیشگیری از ابتلا به این عفونت، خودداری از رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی با فردی که مبتلا به این عفونت است، می‎باشد.
اغلب نمی‌توان متوجه این عفونت در افراد یا شریک جنسی خود شد، بنابراین توصیه می‌شود که مراحل زیر در نظر گرفته شود:
استفاده از وسایل جلوگیری کننده در هنگام رابطه جنسی
رابطه فقط با یک شریک جنسی

نتیجه گیری

عدم درمان به موقع کلامیدیا می‌تواند خطرات جدی برای سلامتی ایجاد کند. با پزشک در مورد غربالگری منظم برای کلامیدیا و سایر بیماری‌های مقاربتی مشورت کنید تا علائم و عوارض خود را کاهش دهید. برای جلوگیری از ابتلا به عفونت کلامیدیا، رابطه جنسی ایمن داشته باشید.

مطالب مشابه:

Blog