دیابت کودکان
دیابت کودکان
دیابت کودکان بیماری است که در آن قند خون کودک (که گلوکز نیز نامیده میشود) بسیار بالا است.
قند از غذایی که می‌خوریم فراهم میشود و منبع اصلی انرژی ماست. انسولین، هورمونی که توسط پانکراس ساخته می شود، به ورود قند به سلول های ما برای تولید انرژی کمک می کند. اگر بدن کودک شما به اندازه کافی انسولین تولید نکند یا از انسولین به خوبی استفاده نکند، نمی تواند به سلول ها برسد و باعث ایجاد قند بیش از حد در خون می شود. قند بیش از حد در خون می تواند باعث دیابت شود.
دیابت شیرین یک بیماری مزمن پزشکی است که باعث ایجاد مشکلاتی در توانایی بدن در تبدیل غذا – به ویژه قندها (کربوهیدرات ها) – به سوخت برای بدن می شود. قند خون بالا، ناشی از عدم درمان صحیح دیابت، می تواند در طول سالیان متمادی به قلب، رگ های خونی، کلیه ها، چشم ها و سیستم عصبی آسیب برساند.
انواع دیابت
دو نوع رایج دیابت، دیابت نوع ۱ و نوع ۲ نامیده می شوند. هر دو نوع می توانند در هر سنی رخ دهند، اما کودکان بیشتر به دیابت نوع ۱ مبتلا می شوند.
دیابت نوع ۱
دیابت نوع ۱ زمانی رخ می دهد که لوزالمعده به اندازه کافی هورمونی به نام انسولین تولید نمی کند. این امر مانع از توانایی بدن در استفاده از قند می شود که سپس در جریان خون تجمع می یابد. این قندها که نمی توانند توسط بدن استفاده شوند، از طریق ادرار از بدن خارج می شوند و آب را با خود می برند.
اگرچه دیابت نوع ۱ می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما دوره های اوج آن در حدود ۵ تا ۶ سالگی و سپس دوباره در سنین ۱۱ تا ۱۳ سالگی وجود دارد. اغلب اولین علامت، افزایش تعداد دفعات ادرار کودک، به خصوص در شب است و ممکن است باعث شود کودکی که به دستشویی رفتن عادت کرده است، دوباره شب ادراری را شروع کند. علائم کلیدی دیگری نیز وجود دارد، به عنوان مثال، تشنگی و خستگی شدید، کاهش وزن و افزایش اشتها.
تشخیص زودهنگام علائم دیابت نوع ۱ مهم است. سطح قند خون بالا و کم آبی ناشی از دیابت کنترل نشده خطرناک است و می تواند باعث شود کودکان در اورژانس کودکان یا بخش مراقبت های ویژه به انسولین و مایعات داخل وریدی نیاز داشته باشند.
دیابت نوع ۲
دیابت نوع ۲ زمانی دیابت “بزرگسالی” نامیده می شد، زیرا کودکان به ندرت به آن مبتلا می شدند. با این حال، با افزایش نرخ چاقی کودکان، تعداد فزاینده‌ای از کودکان به این نوع بیماری مبتلا می شوند – برخی از آنها حتی ۱۰ ساله هستند. علاوه بر مشکلات وزنی، سایر عوامل خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ در کودکان، شامل ابتلای یکی از اعضای خانواده به این بیماری، و تولد از مادری مبتلا به دیابت در دوران بارداری (دیابت بارداری) یا سایر مشکلات پزشکی که بر نحوه‌ی عملکرد انسولین در بدن تأثیر می گذارند، می شود.
علائم مشابه دیابت نوع ۱ هستند و ممکن است به تدریج ظاهر شوند. نواحی تیره پوست، به ویژه در اطراف گردن یا زیر بغل، نیز رایج هستند.
علائم دیابت کودکان
در حالی که دیابت نوع 1 در کودکان بسیار شایع است، اما علائم هردو دیابت مشابه است و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- افزایش تشنگی و گرسنگی
- کاهش وزن بی دلیل
- تکرر ادرار
- تاری دید
- تهوع و استفراغ
- درد شکم
- خستگی و ضعف
- نفس بدبو
- بهبود ضعیف زخم
علت دقیق دیابت نوع 1 پیچیده و کاملا ناشناخته نیست، اما ژنتیک می تواند نقش داشته باشد. کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 به سادگی انسولین تولید نمی کنند. عوال خطر متعددی وجود دارد که می توانند در این امر دخیل باشند، از جمله:
- سابقه خانوادگی
- ژنتیک
- عوامل محیطی
سابقه خانوادگی، ژنتیک و عوامل محیطی نقش مهمی در دیابت نوع 1 و 2 در کودکان دارند. عدم فعالیت و چربی اضافی، به ویژه در اطراف شکم، نیز به نظر می رسد عامل مهمی باشد.
غربالگری دیابت برای کودکانی توصیه می شود که:
- اضافه وزن دارند
- چاق هستند
- بلوغشان شروع شده است
- 10 سال یا بیشتر سن دارند و حداقل یک عامل خطر دیگر برای دیابت نوع 2 دارند، از جمله:
- سابقه خانوادگی دیابت نوع 2 دارند
- نشانه های مقاومت به انسولین دارند، مانند لکه های پوستی تیره روی گردن یا زیر بغل
تشخیص
دیابت کودکان چگونه مشخص می شود؟ چندین آزمایش وجود دارد که می توان از آنها برای تشخیص دیابت در کودکان استفاده کرد. اگر این نتایج غیرطبیعی باشند، آنها فرزند شما را برای آزمایش های بیشتر ارجاع می دهند تا تشخیص و نوع دیابت فرزند شما تأیید شود.
آزمایش خون از انگشت، سطح قند فرزند شما را بررسی می کند.
آزمایش ادرار، قند موجود در ادرار را بررسی می کند.
کنترل و درمان دیابت
اگرچه هیچ درمانی برای دیابت وجود ندارد، اما کودکان مبتلا به این بیماری در صورت کنترل آن می توانند زندگی عادی داشته باشند. کنترل این بیماری بر نظارت بر قند خون، درمان هایی مانند انسولین درمانی، که به صورت تزریق های متعدد در روز یا از طریق پمپ انسولین انجام می شود، و حفظ رژیم غذایی سالم تمرکز دارد.
حفظ قند خون در محدوده طبیعی مهم است و خطر مشکلات سلامتی طولانی مدت مرتبط با کنترل ضعیف دیابت را کاهش می دهد. علاوه بر رژیم غذایی سالم، حداقل 30 دقیقه ورزش در روز می تواند به کودکان در کنترل بیماری خود نیز کمک کند.
آنچه والدین کودکان مبتلا به دیابت می توانند انجام دهند:
با مستقل تر شدن فرزندتان، می توانید به او کمک کنید تا مسئولیت بیشتری در مراقبت از دیابت خود بپذیرد. کودکان بالای 7 سال معمولاً مهارت های حرکتی ظریفی دارند که می توانند با نظارت بزرگسالان، خودشان تزریق انسولین را انجام دهند. آنها همچنین می توانند چندین بار در روز، با استفاده از نوارهای تست ساده و شیمیایی و دستگاه قند خون، قند خون خود را بررسی کنند.
با این حال، این وظایف مراقبت از کودک نیاز به نظارت شما دارند تا مطمئن شوید که دیابت آنها طبق دستورالعمل پزشک تحت کنترل است.
اگر فرزند شما انسولین بیش از حد مصرف کند: قند خون او می تواند خیلی پایین بیاید. این می تواند منجر به لرزش، ضربان قلب سریع، حالت تهوع، خستگی، ضعف و حتی عدم هوشیاری شود.
اگر فرزند شما انسولین خیلی کمی مصرف کند: علائم اصلی دیابت (کاهش وزن، افزایش ادرار، تشنگی و اشتها) می توانند برگردند.
ایجاد عادات خوب کنترل دیابت در کودکی، می تواند تأثیر چشمگیری بر عادات مدیریتی او با افزایش سن داشته باشد.
مطالب مشابه:
