HIV و AIDS

HIV و AIDS

HIV (نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) می‌شود. این ویروس با از بین بردن سلول های T سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند تا زمانی که نتوانید حتی با بیماری های جزئی مبارزه کنید. ویروس HIV معمولاً هیچ علامتی ندارند به همین دلیل تجویز برخی آزمایشات می‌توانند در تشخیص و شروع زدهنگام درمان، بهترین گزینه باشند.

HIV چیست؟

ویروس نقص ایمنی انسانی HIV، سلول‌های سیستم ایمنی بدن را مبتلا کرده و منجر به اختلال در مبارزه با دیگر بیماری‌ها می‌شود. هنگامی که این ویروس سیستم ایمنی بدن را به شدت ضعیف کرده باشد، می‌تواند باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (AIDS) شود.

ایدز AIDS چیست؟

ایدز آخرین و جدی‌ترین مرحله عفونت HIV است. افرادی که به اید زمبتلا می‌شوند، گلبول های سفید آنها و سیستم ایمنی بدنشان به شدت آسیب دیده است و ممکن است بیماری های دیگری داشته باشند که نشان دهنده پیشرفت آنها به ایدز باشد.
اگر HIV به موقع درمان نشود، می‌تواند در حدود 10 سال به ایدز تبدیل شود.

واکنش HIV و AIDS در بدن

ویروس HIV، گلبول‌های سفید به نام سلول‌های CD4 یا سلول‌های T را آلوده می‌کند و آنها را از بین می‌برد و باعث کاهش تعداد گلبول‌های سفید می‌شود. این ویروس در ابتدا با علائمی مانند آنفولانزا نمایان می‌شود. سپس می‌تواند برای مدت طولانی بدون ایجاد علائم قابل توجه، در بدن فرد پنهان شود. در این مدت، به آرامی سلول‌های T را از بین می‌برد و وقتی این سلول‌ها کاهش پیدا می‌کنند یا فرد شروع به ابتلا به بیماری خاصی میکند که افراد با سیستم ایمنی سالم به آن مبتلا نمی‌شوند، HIV به AIDS تبدیل می‌شود.
ایدز AIDS میتواند باعث کاهش وزن سریع، خستگی مفرط، زخم های دهان یا تناسلی، تب، تعریق شبانه و تغییر رنگ پوست شود. سایر بیماری‌ها و سرطان‌ها اغلب در افراد مبتلا به ایدز اتفاق می‌افتند و می‌توانند علائم دیگری ایجاد کنند.

رتروویروس چیست؟

رتروویروس، ویروسی است که بر خلاف روشی که سلول‌های انسانی انجام می‌دهند، عمل می‌کند. سلول‌های انسانی دستورالعمل‌هایی (DNA) دارند که پیامی (RNA) برای ساخت پروتئین برای بدن ارسال می‌کنند.
HIV یک رتروویروس است که به سلول‌های انسان حمله می‌کند و سپس از سلول‌های فرد برای تولید کپی‌های بیشتری از خود استفاده می‎کند و دستورالعمل‌های خود را در DNA فرد وارد می‌کند.

چه کسانی به HIV مبتلا می‌شوند؟

هر کسی در صورت قرار گرفتن در معرض این ویروس می‌تواند به HIV مبتلا شود. داشتن رابطه جنسی محافظت نشده یا استفاده از سوزن2های مشترک جهت تزریق مواد مخدر رایج‌ترین راه انتقال HIV می‌باشد.

علائم HIV و علل

HIV میتواند بدون داشتن هیچ علامتی ایجاد شود. به همین دلیل مهم است که آزمایشات پس از احساس بیماری انجام شود. گاهی اوقات در اوایل بیماری HIV شبیه به آنفولانزا ظاهر می‌شود. برخی از علائم میتوانند شامل موارد زیر باشند:

• تب
• لرز
• خستگی
• گلودرد
• دردهای عضلانی
• تعریق شبانه
• کهیر
• غدد لنفاوی متورم
• زخم‌های دهان

مراحل ابتلا به HIV و AIDS

1) HIV حاد: برخی از افراد یک یا دوماه پس از ابتلا به HIV علائمی شبیه به آنفولانزا پیدا می‌کنند. این علائم اغلب ردر عرض یک هفته تا یک ماه از بین می‌روند.

2) HIV مزمن: پس از مرحله حاد، شخص می‌تواند بدون احساس بیماری، HIV داشته باشد. این نکته مهم است که حتی اگر احساس بیماری نکنید، همچنان می‌توانید ویروس HIV را به دیگران انتقال دهید.

3) ایدز AIDS: ویروس ایدز جدی ترین مرحله عفونت HIV است. زیرا HIV سیستم ایمنی بدن فرد را ضعیف کرده و عفونت‌های دیگری بیشتر شما را بیمار می‌کنند. اینها عفونت‌هایی هستند که فرد با سیستم ایمنی سالم می‌تواند با آنها مبارزه کند. اما وقتی HIV به ایدز تبدیل شود، این عفونت ها از سیستم ایمنی ضعیف سوءاستفاه می‌کنند. در صورت ابتلا به ایدز، احتمال ابتلا به برخی سرطان‌ها افزایش پیدا می‌کند.

بیماری‌های هشداردهنده ایدز AIDS

برخی از بیماری‌هایی مانند عفونت‌ها، سرطان‌های خاص و بیماری‌های عصبی که هشداردهنده بیماری ایدز هستند، عبارتند از:

• لنفوم بورکیت
• کاندیدیاز برونش، مری، نای یا ریه
• ایزوسپوریازیس مزمن روده (سیستواسپوریازیس) که بیش از یک ماه طول می‌کشد.
• کوکسیدیوئیدومیکوزیس، هیستوپلاسموز، کمپلکس مایکوباکتریوم آویوم (MAC)، مایکوباکتریوم کانزاسی، در خارج از ریه‌ها پخش می‌شود.
• کریپتوسپوریدیوز مزمن روده (بیش از یک ماه طول بکشد).
• بیماری سیتومگالوویروس (به غیر از کبد، طحال یا غدد لنفاوی)، در سن بالاتر از یک ماهگی شروع می‌شود.
• رتینیت سیتومگالوویروس (با از دست دادن بینایی).
• انسفالوپاتی منتسب به HIV.
• کریپتوکوکوز خارج ریوی
• زخم هرپس سیمپلکس (بیش از یک ماه طول می‌کشد).
• برونشیت هرپس سیمپلکس، پنومونیت یا ازوفاژیت و توکسوپلاسموز مغز (در سن بالاتر از یک ماهگی شروع می‌شود).
• سرطان مهاجم دهانه رحم
• لنفوم ایمونوبلاستیک
• سارکوم کاپوزی
• عفونت‌های باکتریایی مکرر
• مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در هر محل
• پنومونی پنوموسیستیس جیرووسی
• لنفوم اولیه مغز
• لوکوآنسفالوپاتی چند کانونی پیشرونده
• ذات الریه مکرر
• سالمونلاسپتی سمی عود کننده (غیر تیفوئید)

راه انتقال HIV:

HIV میتواند از طریق خون، مایع منی، مایعات واژن، شیر مادر و مایعات رکتوم فرد مبتلا، انتقال یابد. همچنین این ویروس می‌تواند از طریق دهانريال مقعد، آلت تناسلی، واژن و زخم وارد بدن شود. افراد باردار مبتلا به HIV میتوانند این ویروس را به نوزاد خود منتقل کنند..

راه‌هایی که HIV منتقل نمی‌شود:

• دست دادن یا در آغوش کشیدن فردی که مبتلا به HIV/AIDS است.
• حمام‌های عمومی یا استخرهای شنا
• به اشتراک گذاری فنجان، ظروف یا تلفن با فرد دارای HIV و ایدز
• نیش حشرات
• اهدای خون

تشخیص و آزمایش HIV

ویروس HIV با آزمایش خون یا بزاق قابل تشخیص است.

سه نوع آزمایش HIV برای تشخیص وجود دارد:

آزمایش آنتی ژن/ آنتی بادی

آزمایش‌های آنتی ژن به دنبال مارکرهایی بر روی سطح HIV به نام P24 هستند. آزمایشات آنتی بادی به دنبال مواد شیمیایی هستند که بدن شخص واکنش به آن مارکرها تولید می‌کند.

آزمایشات آنتی بادی

این آزمایش‌ها به دنبال آنتی بادی‌های HIV در خون یا بزاق فرد هستند. آزمایش های آنتی بادی که با خونگیری انجام می‌شود، می‌تواند HIV را زودتر از آزمایش‌هایی که با بزاق انجام می‌شود، تشخیص دهد.

آزمایشات اسید نوکلئیک NATs

NTAها ویروس HIV را در خون بررسی می‌کنند. توجه داشته باشید که این آزمایش اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرد مگر اینکه فرد در معرض خطر بالایی قرار داشته باشد.
در صورت مثبت بودن آزمایش، پزشک آزمایشات تکمیل‌تری برای تشخیص و ارزیابی بیشتر توصیه می‌کند. این آزمایشات ممکن است شامل: شمارش کامل خون CBC به همراه:

• غربالگری هپاتیت
• اشعه ایکس قفسه سینه
• پاپ اسمیر
• تعداد سلول‌های CD4
• سل باشد.

درمان HIV

در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. اما گزینه‌های درمانی زیادی وجود دارد که می‌تواند از پیشرفت HIV به میزان قابل توجهی جلوگیری کند. با تحت نظر بودن توسط پزشک، می‌توان برخی از داروهایی که برای پیشرفت این ویروس توصیه می‌شود را مصرف نمود.

پیشگیری از ابتلا به HIV

بهترین را برای کاهش خطر ابتلا به HIV این است که از رابطه جنسی محافظت شده داشته باشید و از سوزن‌های مشترک برای مصرف مواد مخدر که رایج ترین را انتقال HIV است، استفاده نکنید.
برخی دیگر از راه‌های پیشگیری از ابتلا به اچ‌آی‌وی عبارتند از:
در صورت ابتلا به بیماری های مقاربتی آزمایش انجام شود.
آزمایشات اولیه مانند آزمایش خون انجام شود.

مطالب مشابه:

10 علامت کم خونی در کودکان

آبله میمون

آزمایش پاپ اسمیر

آزمایش HPV

منبع: my.clevelandclinic