لیپوسارکوم
لیپوسارکوم
لیپوسارکوم معمولاً در سلول های چربی بازوها و پاها شروع می‌شوند. پزشکان، لیپوسارکوم را با جراحی برای برداشتن تومورها درمان می‌کنند. برخی از انواع لیپوسارکوم ممکن است دوباره عود کنند و نیاز به درمان اضافی و پیگیری طولانی مدت برای تشخیص تومورهای جدید قبل از گسترش آنها دارند.
لیپوسارکوم چگونه بر بدن تأثیر می‌گذارد؟
این بستگی به نوع لیپوسارکوم دارد. به طور کلی، لیپوسارکوم‌ها در بازوها یا پاها، به ویژه در ران‌ها یا پشت زانوها ایجاد می‌شوند، اما ممکن است در پشت شکم نیز به لیپوسارکوم ایجاد شود.
بیشتر لیپوسارکوم‌ها بسیار آهسته رشد می‌کنند و به ندرت باعث درد می‌شوند. ممکن است متوجه هیچ تغییری در بدن خود نشوید، مگر اینکه متوجه یک برآمدگی بزرگ روی بازو یا پای خود شوید که از بین نمی‌رود یا بزرگتر می‌شود. لیپوسارکوما در صورت فشار آوردن به عصب ممکن است باعث درد شود. به همین ترتیب، لیپوسارکوم ممکن است برخی از اندام‌های شما را تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال، لیپوسارکوما در ریه‌های شما ممکن است تنفس را دشوار کند.
این بیماری چه کسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
لیپوسارکوم معمولاً مردان را بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری اغلب در مردان بین ۵۰ تا ۶۵ سال یافت می‌شود، اما یک نوع لیپوسارکوم هست که افراد ۳۵ تا ۵۵ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
آیا لیپوسارکوما یک سرطان تهاجمی است؟
طیف گسترده‌ای از لیپوسارکوم‌ها وجود دارد. برخی، مانند لیپوسارکوم کاملاً تمایز یافته یا لیپومای غیرمعمول اندام‌ها (دست‌ها و پاها)، به آرامی رشد می‌کنند و تهدیدکننده نیستند. انواع دیگر، مانند لیپوسارکوم میکسوئید یا لیپوسارکوم تمایز نیافته، احتمالاً پس از درمان گسترش می‌یابند یا برمی‌گردند. لیپوسارکوم پلئومورفیک می‌تواند بسیار تهاجمی باشد، خیلی سریع رشد کند و به سرعت از جایی که شروع شده به سایر نواحی بدن گسترش یابد.
انواع لیپوسارکوم چیست؟
انواع مختلفی از لیپوسارکوما وجود دارد. این انواع علائم مشابهی دارند، اما می‌توانند به درمان‌های متفاوتی نیاز داشته باشند.
1) لیپوسارکوم با تمایز خوب (WDLS)
این شایع‌ترین نوع است که 30 تا 50 درصد از کل لیپوسارکوم‌ها را تشکیل می‌دهد. این‌ها تومورهای بدون درد با رشد آهسته هستند و ممکن است در بازوها و پاها یا تنه ظاهر شوند. پزشکان ممکن است آنها را تومورهای لیپوماتوز غیرمعمول بنامند. وقتی لیپوسارکوم در پشت شکم/شکم (رتروپریتونئوم) ظاهر می شود، به آن لیپوسارکوم با تمایز خوب می‌گویند.
2) لیپوسارکوم میکسوئید/لیپوسارکوم سلول گرد
این‌ها دومین نوع شایع لیپوسارکوما هستند که حدود 30 درصد از کل لیپوسارکوم‌ها را تشکیل می‌دهند. برخلاف سایر انواع، لیپوسارکوم میکسوئید ممکن است افراد 35 تا 55 ساله را تحت تأثیر قرار دهد. تومورهای این نوع لیپوسارکوما معمولاً در پاهای افراد ایجاد می‌شوند. می‌تواند به بافت نرم مجاور، از جمله عضلات و پوست، گسترش یابد. همچنین می‌توان این نوع لیپوسارکوما را در استخوان‌ها، مانند استخوان‌های لگن یا ستون فقرات، یا اندام‌هایی مانند قلب، ریه‌ها یا مری مشاهده نمود.
اصطلاح “سلول گرد” به نحوه ظاهر سلول‌های تومور هنگام مشاهده در زیر میکروسکوپ اشاره دارد. لیپوسارکوم‌های سلول گرد بیش از 5٪ از لیپوسارکوم‌ها را تشکیل می‌دهند و نوعی تهاجمی از لیپوسارکوم هستند.
3) لیپوسارکوم تمایز نیافته (DDLS)
برخی از افراد مبتلا به WDLS به لیپوسارکوما تمایز نیافته مبتلا می‌شوند. برخلاف WDLS، این معمولاً یک تومور با رشد سریع است. DDLS معمولاً در پشت شکم افراد ظاهر می‌شود، اما ممکن است بازوها و پاهای آنها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. مانند WDLS، پزشکان DDLS را با جراحی درمان می‌کنند. DDLS اغلب پس از جراحی عود می‌کند.
4) لیپوسارکوم پلئومورفیک
لیپوسارکوما پلئومورفیک کمترین شکل است که 5 تا 10 درصد از کل لیپوسارکوم‌ها را تشکیل می‌دهد. معمولاً در بازوها و پاهای افراد ظاهر می‌شود، اما می‌تواند از پشت شکم یا دیواره قفسه سینه آنها شروع شود. لیپوسارکوما پلئومورفیک خیلی سریع رشد می‌کند و اغلب به ریه‌های افراد گسترش می‌یابد.
علائم و علل لیپوسارکوم
علائم لیپوسارکوما بسته به اندازه و محل تومور متفاوت است. برخی افراد علائمی ندارند، اما برخی دیگر متوجه توده‌ها یا برآمدگی‌های غیرمعمول زیر پوست خود می‌شوند. افراد اغلب تنها پس از اینکه تومورها به اندازه کافی بزرگ شدند که به اندام‌هایی مانند ریه‌ها، روده‌ها یا معده فشار وارد کنند، متوجه بیماری می‌شوند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
یک توده جدید یا در حال رشد در زیر پوست، به خصوص در اطراف یا پشت زانوها یا روی ران‌ها. هر توده‌ای که 5 سانتی‌متر یا بیشتر – تقریباً به اندازه توپ گلف – اندازه داشته باشد، علامتی است که باید به پزشک اطلاع دهید.
- درد یا تورم، به ویژه تورم شکم.
- ضعف در بازو یا پایی که توده در آن وجود دارد.
- احساس سیری بلافاصله پس از شروع غذا.
- عدم اشتها.
- یبوست.
- مدفوع خونی یا سیاه یا قیری شکل.
- گرفتگی عضلات.
- استفراغ خونی.
- مشکل در تنفس.
علت لیپوسارکوم چیست؟
لیپوسارکوما زمانی اتفاق می‌افتد که ژن‌های خاصی جهش می‌یابند یا تغییر می‌کنند و باعث می‌شوند سلول‌های چربی به طور غیرقابل کنترل تکثیر شوند و تومور تشکیل دهند. محققان پزشکی حداقل 20 جهش ژنتیکی مختلف را شناسایی کرده‌اند که باعث لیپوسارکوما می‌شوند. آنها تمام دلایل جهش این ژن‌ها را نمی‌دانند، اما برخی از عوامل خطر را که خطر ابتلا به لیپوسارکوما را افزایش می‌دهند، شناسایی کرده‌اند:
- پرتودرمانی برای سرطان.
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی محل کار مانند وینیل کلرید.
- برخی بیماری‌های ژنتیکی.
تشخیص و آزمایش‌ها
پزشکان با انجام معاینه فیزیکی و پرسیدن در مورد علائم، تشخیص را آغاز می‌کنند. آزمایش‌هایی که ممکن است استفاده کنند عبارتند از:
CT scan: سی‌تی‌اسکن به پزشکان کمک می‌کند تا تومورها را پیدا کنند، از جمله اینکه چقدر به اندام‌های اصلی نزدیک هستند و اندازه تومور را ارزیابی کنند.
MRI: اسکن‌های MRI به پزشکان کمک می‌کند تا اعصاب، رگ‌های خونی و عضلات مجاور را که ممکن است تحت تأثیر لیپوسارکوما قرار گیرند، بررسی کنند.
بیوپسی: پزشکان نمونه‌هایی از بافت تومور را می‌گیرند تا آسیب‌شناسان پزشکی بتوانند سلول‌های تومور را زیر میکروسکوپ بررسی کنند.
آزمایش مولکولی و ژنتیکی: این آزمایش‌ها نوع لیپوسارکوما را تعیین می‌کنند.
آزمایشات خون تکمیلی لیپوسارکوم
- CBC (شمارش کامل سلول‌های خونی)
- ESR و CRP
- آزمایشات عملکرد کبد: شامل AST، ALT، ALP، GGT و بیلی‌روبین
- آزمایشات کلیوی (BUN، کراتینین)
- الکترولیت‌ها (Na, K, Ca, Mg)
- LDH (لاکتات دهیدروژناز)
- مارکرهای اختصاصی در صورت شک به زیرگروه‌های خاص: CDK4، MDM2 (در لیپوسارکوم تمایزیافته)
کنترل و درمان
درمان لیپوسارکوم به نوع آن، میزان گسترش سرطان و در صورت گسترش، محل گسترش آن بستگی دارد. ممکن است ترکیبی از بیش از یک نوع درمان برای این بیماری وجود داشته باشد. درمان‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
جراحی: جراح تومور و بافت سالم اطراف آن، از جمله سلول‌های تومور میکروسکوپی را برمی‌دارد.
پرتودرمانی: ممکن است قبل از جراحی، به خصوص در صورت داشتن لیپوسارکوم میکسوئید، برای کوچک کردن تومور، پرتودرمانی انجام شود. همچنین ممکن است بعد از جراحی این درمان انجام شود تا خطر بازگشت سرطان کاهش یابد.
شیمی درمانی: پزشکان ممکن است از شیمی درمانی برای درمان تومورهایی که جراحی نمی‌تواند آنها را از بین ببرد، استفاده کنند.
پیشگیری
متأسفانه، ممکن است نتوانید از لیپوسارکوم جلوگیری کنید، به خصوص اگر یک بیماری ژنتیکی داشته باشید که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد. می‌توانید با اجتناب از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه و مواد شیمیایی سمی مانند وینیل کلرید، خطر ابتلا به سرطان‌های بافت نرم را کاهش دهید.
مطالب مشابه:
