واژینیت
واژینیت
واژینیت یک اصطلاح عمومی برای توصیف شرایطی است که باعث التهاب و سوزش واژن می شوند. بسته به علت بیماری، ممکن است علائمی مانند خارش، احساس سوزش هنگام ادرار یا ترشحات بدبود از واژن مشاهده شود.
افراد می توانند از طریق باکتری ها، قارچ ها، انگل ها یا سایر موجودات زنده یا مواد شیمیایی موجود در کرم ها یا محصولات بهداشتی به واژینیت مبتلا شوند. در برخی موارد، واژینیت به دلیل عفونت های مقاربتی (STIs) یا خشکی واژن ناشی از سطح پایین استروژن رخ می دهد. ابتلا به واژینیت بسیار رایج است و احتمال زیادی وجود دارد که حداقل یک بار در طول زندگی خود به آن مبتلا شوید.
انواع واژینیت:
- واژینوز باکتریایی
- عفونت های قارچی
- تریکومونیازیس
- واژینیت غیر عفونی
- سندرم ادارای تناسلی یائسگی (واژینیت آتروفیک)
واژینوز باکتریایی (BV)
واژینوز باکتریایی شایع ترین نوع واژینیت است. این عفونت زمانی رخ می دهد که باکتری هایی که معمولاً در واژن زندگی می کنند، به دلایلی بیش از حد رشد می کنند و باعث عدم تعادل باکتریایی می شوند. شایع ترین علامت آن ترشحات با بوی ماهی است.
عفونت قارچی
عفونت های قارچی دومین عامل شایع واژینیت هستند. رشد بیش از حد قارچی به نام کاندیدا، باعث آن می شود. کاندیدا معمولاً بدون مشکل در واژن زندگی می کند، اما در عفونت قارچی، کاندیدا با سایر باکتری های خوب، از تعادل خارج می شود. این می تواند باعث سوزش، خارش و تغییر در ترشحات واژن شود.
تریکومونیازیس
تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی است که توسط یک انگل تک سلولی کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. هنگامی که این ارگانیسم، واژن شما را آلوده می کند، می تواند علائم ناخوشایندی مانند خارش واژن و ترشحات بدبو ایجاد کند. این نوع واژینیت معمولاً از طریق مقاربت جنسی منتقل می شود.
واژینیت غیر عفونی
این نوع واژینیت زمانی رخ می دهد که شما واکنش آلرژیک داشته باشید یا از اسپری های واژن، صابون معطر، دوش واژینال یا محصولات اسپرم کش، دچار سوزش شوید. پوست اطراف واژن همچنین می تواند به محصولات و دستمال های زنانه، روان کننده های جنسی، مواد شوینده و نرم کننده های پارچه حساس باشد.
واژینیت آتروفیک
این نوع عفونت به دلیل کاهش سطح استروژن رخ می دهد و باعث می شود واژن نازک و خشک شود. این اتفاق در درجه اول در دوران قبل و بعد از یائسگی رخ می دهد که به طور طبیعی یا جراحی (برداشتن تخمدان ها) اتفاق می افتد.
همچنین اگر در حال شیردهی هستید یا اخیراً زایمان کرده اید، به دلیل تغییر سطح هورمون ها، می توانید علائم مشابهی را تجربه کنید.
علائم واژینیت چیست؟
این عفونت بسته به نوع آن، علائم متفاوتی دارد. برخی ممکن است اصلاً علائمی ایجاد نکنند. گاهی اوقات هم ممکن است چندین نوع واژینیت به طور همزمان وجود داشته باشد.
اما علائم و نشانه های خاصی می توانند در چندین نوع مختلف واژینیت رخ دهند. این موارد عبارتند از:
- تغییر در رنگ، بافت یا بوی ترشحات واژن
- خارش، سوزش یا تحریک واژن، حتی ممکن است فرج، متورم به نظر برسد یا احساس شود.
- درد هنگام ادرار (دیسوری)
- درد هنگام رابطه جنسی یا هنگام قرار دادن تامپون
- خونریزی سبک یا لکه بینی در خارج از زمان پریود
ترشحات واژن چندین سرنخ ارائه می دهد که ممکن است نوع واژینیت شما را بیان کند. به آنچه در لباس زیر خود می بینید یا هنگام خشک کردن می بینید، توجه کنید. ترشحاتی که بوی تندی دارند یا غلیظ یا کف آلود هستند، علائم عفونت هستند. ترشحات شما باید شفاف، سفید یا کرمی رنگ باشند. ترشحاتی که به رنگ سبز یا زرد به نظر می رسند نیز ممکن است به عفونت اشاره داشته باشند.
آیا واژینیت بر ترشحات واژن تأثیر می گذارد؟
بله، معمولاً بو، رنگ و بافت ترشحات شما را تغییر می دهد. واژن معمولاً ترشحاتی تولید می کند که عمدتاً شفاف یا کمی کدر با بوی بسیار کم یا بدون بو است.
اگر متوجه تغییر در مقدار، رنگ یا بوی ترشحاتی شدید که بیش از چند روز ادامه دارد، مراجعه به پزشک ضروری است.
چگونه به واژینیت مبتلا می شویم؟
تغییر در میکروارگانیسم های واژن: دو مورد از رایج ترین انواع واژینیت – عفونت های قارچی و واژینوز باکتریایی است که زمانی رخ می دهند که باکتری هایی که به طور طبیعی در واژن شما وجود دارند، به نوعی نامتعادل می شوند. مصرف آنتی بیوتیک ها همچنین می تواند باکتری های طبیعی واژن شما را مختل کند و منجر به عفونت قارچی شود.
عفونت‌های مقاربتی: انگل ها، باکتری ها و ویروس هایی که باعث عفونت می شوند، می توانند از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. بسته به STI، عفونت می تواند از طریق مقاربت واژینال، مقعدی یا دهانی گسترش یابد و منجر به واژینیت شود.
محصولاتی با مواد شیمیایی محرک: برخی از اقلام بهداشت شخصی مانند لوسیون ها، مواد شوینده، اسپری ها و سایر محصولات ممکن است حاوی مواد شیمیایی باشند که باعث واژینیت می شوند. اسپرم‌کش ها نیز می توانند باعث واکنش آلرژیک شوند و منجر به علائم واژینیت شوند.
تغییر سطح هورمون ها: کاهش میزان استروژن بدن شما می تواند باعث تغییراتی در واژن شود که منجر به واژینیت می شود. معمولاً در دوران بارداری، شیردهی و یائسگی، بدن دچار تغییرات هورمونی می شود.
آیا واژینیت واگیردار است؟
بله، ممکن است انواع خاصی از واژینیت به شرکای جنسی شما منتقل شود. حتی انواعی که بیماری های مقاربتی محسوب نمی شوند – مانند عفونت های قارچی، می توانند از واژن شما به آلت تناسلی دیگر منتقل شوند.
آیا واژینیت یک بیماری مقاربتی است؟
پزشکاناین عفونت را به عنوان یک عفونت مقاربتی طبقه‌بندی نمی کنند، اما برخی از بیماری های مقاربتی (مانند تریکومونیازیس و تبخال تناسلی) باعث واژینیت می شوند.
عوامل خطر واژینیت چیست؟ عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به واژینیت را افزایش دهند:
- درمان اخیر با آنتی‌بیوتیک ها یا مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها
- تغییرات هورمونی
- رابطه جنسی محافظت نشده با شرکای متعدد
- ابتلا به بیماری های مقاربتی
- استفاده از لباس های مرطوب، عرق کرده و تنگ
- دوش واژینال
- استفاده از اسپری های واژن معطر یا اسپرم‌کش‌ها
- دیابت یا بیماری های کنترل نشده و داروهایی سرکوب کننده سیستم ایمنی
عوارض واژینیت چیست؟
اگر واژینیت دارید، احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی در شما بیشتر است. این به این دلیل است که پوشش واژن ملتهب یا تحریک شده بیشتر مستعد عفونت است.
تشخیص و آزمایش ها
پزشک سابقه پزشکی کاملی از شما می گیرد، همچنین معاینه فیزیکی و معاینه لگن انجام می دهد. حتماً سابقه بیماری های مقاربتی خود را با او در میان بگذارید.
در طول معاینه لگن، پزشک ممکن است از داخل واژن شما نمونه ای از ترشحات بگیرد. نمونه را به آزمایشگاه می فرستد تا از نظر عفونت بررسی شود. پزشک همچنین ممکن است سطح pH مایع واژن را بررسی کند تا به تشخیص نزدیک تر شود.
برخی از پزشکان ممکن است از شما بخواهند که حداقل ۲۴ ساعت قبل از قرار ملاقات از رابطه جنسی یا قرار دادن هر چیزی در داخل واژن خودداری کنید.
کنترل و درمان
پزشک درمان علت خاص واژینیت را توصیه خواهد کرد:
واژینوز باکتریایی (BV): پزشک آنتی‌بیوتیک هایی، معمولاً مترونیدازول یا کلیندامایسین، تجویز می کند. این داروها به صورت ژل یا کرم هستند که داخل واژن خود قرار می دهید. برخی از آنتی‌بیوتیک ها قرص هایی هستند که می توانید به صورت خوراکی مصرف کنید.
عفونت های قارچی: کرم ها یا شیاف های ضد قارچ بدون نسخه (OTC) می توانند اکثر عفونت های قارچی را درمان کنند، اما قبل از شروع دارو باید مطمئن شوید که عفونت قارچی دارید. باید دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. استفاده از داروی اشتباه می تواند علائم شما را بدتر کند. پزشک شما همچنین می تواند یک داروی خوراکی مانند دیفلوکان® تجویز کند.
تریکومونیازیس: پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی برای از بین بردن انگل تجویز می کند. در این مواقع، شرکای جنسی در سه ماه گذشته (یا جدیدترین شرکای جنسی) نیز باید تحت درمان قرار گیرند.
واژینیت غیرعفونی: شما باید علت سوزش را شناسایی کرده و سپس برای توقف آن اقدام کنید. به عنوان مثال، اگر اخیراً صابون یا مواد شوینده لباسشویی خود را تغییر داده‌اید یا نرم‌کننده پارچه اضافه کرده‌اید، باید استفاده از محصول جدید را متوقف کنید تا ببینید آیا علائم باقی می مانند یا خیر.
سندرم تناسلی-ادراری یائسگی (واژینیت آتروفیک): هنگامی که کمبود استروژن علت علائم شما باشد، مصرف استروژن می تواند علائم را بهبود بخشد. استروژن می تواند به اشکال مختلفی مانند کرم، قرص و… وجود داشته باشد.
شما باید در طول درمان واژینیت از رابطه جنسی خودداری کنید تا علائم شما از بین بروند و/یا دوره درمانی شما کامل شود.
آیا واژینیت می تواند خود به خود از بین برود؟
فکر خوبی نیست که منتظر بمانید تا واژینیت خود به خود از بین برود، مگر اینکه بدانید چه چیزی باعث آن شده است. برای مثال، برخی از عفونت های قارچی خفیف خود به خود از بین می روند، اما همه موارد این‌طور نیستند. واژینوز باکتریایی می تواند خود به خود از بین برود، اما اگر درمان نشود، می تواند شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های مقاربتی قرار دهد. همچنین اگر باردار باشید، می تواند عوارض جدی ایجاد کند.
پیشگیری
چگونه می‌توانم از واژینیت جلوگیری کنم؟ کارهای خاصی وجود دارد که می توانید برای کاهش احتمال ابتلا به واژینیت انجام دهید. رعایت بهداشت خوب و رابطه جنسی ایمن مهم هستند. اقدامات دیگری که می توانید انجام دهید عبارتند از:
- از پوشیدن لباس هایی که گرما و رطوبت را در خود نگه می دارند خودداری کنید.
- از استفاده از حوله حمام مرطوب یا لباس های ورزشی عرق کرده برای مدت طولانی خودداری کنید.
- برای تمیز کردن واژن خود از صابون ها یا اسپری های بسیار معطر خودداری کنید.
- دوش واژن نگیرید.
- واژن خود را از جلو به عقب خشک کنید.
- از پزشک خود در مورد فواید مصرف هورمون ها سوال کنید.
- به طور منظم غربالگری انجام دهید.
مطالب مشابه:
