عفونت باکتری روده ای E. coli
عفونت باکتری روده ای E. coli
عفونت باکتری روده ای E. coli گروهی از باکتری ها هستند که می توانند باعث عفونت در روده (دستگاه گوارش)، مجاری ادراری و سایر قسمت های بدن شوند. گاهی اوقات، این باکتری ها می توانند بدون آسیب رساندن، در روده ما زندگی کنند. اما برخی از گونه های آن می توانند منجر به اسهال آبکی، استفراغ و تب شوند. ای. کولی تولیدکننده سم شیگا (STEC) به احتمال زیاد باعث بیماری های جدی از جمله آسیب کلیوی شدید می شود.
انواع عفونت باکتری روده ای E. coli
انواع رایج عفونت باکتری روده ای E. coli شامل عفونت های دستگاه گوارش و دستگاه ادراری (UTI) است. برخی دیگر عفونت های E. coli عبارتند از:
- عفونت های جریان خون
- پروستاتیت (عفونت پروستات)
- بیماری التهابی لگن (PID)
- عفونت کیسه صفرا (کوله سیستیت)
- عفونت های زخم
- ذات الریه
- مننژیت
علائم عفونت باکتری روده ای E. coli چیست؟
نشانه های گاستروانتریت E. coli شامل موارد زیر است:
- اسهال: که اغلب آبکی و گاهی خونی است.
- درد و گرفتگی معده
- بی اشتهایی
- تب خفیف
- اسهال آبکی معمولاً اولین علامت عفونت E. coli در دستگاه گوارش است. همچنین بسته به محل عفونت در بدن، علائم متفاوتی ممکن است وجود داشته باشد.
علائم E. coli در دستگاه ادراری چیست؟
اگر E. coli بخش هایی از دستگاه ادراری را مبتلا کند، ممکن است موارد زیر ایجاد شود:
- درد شکم یا لگن
- درد یا سوزش هنگام ادرار
- نیاز فوری به دفع ادرار مکرر
- ادرار کدر و بدبو
علائم عفونت E. coli چه زمانی شروع می‌شوند؟
معمولاً علائم عفونت STEC ظرف سه تا پنج روز پس از مصرف غذاهای آلوده به این باکتری E. coli بروز می کند. سایر سویه ها می توانند ظرف چند ساعت شما را بیمار کنند. گاهی اوقات، علائم تا 10 روز پس از مواجهه شروع می شوند.
چه عواملی باعث عفونت های E. coli می شود؟
بسیاری از سویه های E. coli می توانند باعث عفونت های اسهال‌زا در دستگاه گوارش شوند. اکثر آنها علائم مشابهی مانند اسهال آبکی ایجاد می کنند، اما برخی از آنها جدی تر از سایرین هستند. دانشمندان آنها را بر اساس نحوه اتصال به سلول های فرد و انواع سمومی که آزاد می کنند، طبقه‌بندی می کنند.
انواع E. coli مولد اسهال عبارتند از:
1) E. coli مولد سم شیگا (STEC)
2) E. coli انتروتوکسیژنیک (ETEC)
3) E. coli انتروپاتوژنیک (EPEC)
4) E. coli تجمعی روده‌ای (EAEC)
5) E. coli مهاجم روده‌ای (EIEC)
6) E. coli چسبنده منتشر (DAEC)
سایر انواع قابل توجه E. coli شامل E. coli یوروپاتوژنیک (UPEC) است که می تواند باعث عفونت ادراری شود و E. coli K1 که می تواند باعث مننژیت در نوزادان شود.
E. coli مولد سم شیگا (STEC) چیست؟
STEC گونه‌ای از E. coli است که سمی آزاد می کند که به سلول های فرد آسیب می رساند. این سموم همان سمومی هستند که توسط باکتری های شیگلا آزاد می شوند. STEC به دلیل ایجاد شیوع شدید E. coli (که در آن بسیاری از افراد بیمار می شوند) شناخته شده است، که اغلب از غذای آلوده ناشی می شود.
STEC همچنین به عنوان E. coli انتروهموراژیک (EHEC) شناخته می شود زیرا می تواند منجر به خونریزی در روده ها شود و باعث اسهال خونی (کولیت هموراژیک) شود. حدود 5 تا 10 درصد از افراد مبتلا به STEC به سندرم اورمیک همولیتیک (HUS) مبتلا می شوند، بیماری ای که باعث لخته شدن خون و آسیب به کلیه ها می شود. زیرگروه E. coli O157:H7 بیشترین احتمال را برای ایجاد بیماری شدید دارد.
چه نوع E. coli باعث اسهال آبکی می‌شود؟
E. coli انتروتوکسیژنیک (ETEC) نوعی از E. coli است که باعث عفونت هایی می شود که به عنوان اسهال آبکی شناخته می شوند. علائم به سرعت پس از مواجهه شروع می شوند. ETEC در آب و هوای گرم رایج است.
چگونه به ای. کولی مبتلا می شویم؟
بیشتر گونه های ای. کولی مولد اسهال از طریق انتقال مدفوعی-دهانی منتقل می شوند. این اتفاق زمانی می افتد که باکتری های مدفوع که خیلی کوچک هستند و مشاهده نمی شوند، به دهان و دستگاه گوارش فرد راه پیدا می کنند. برخی از انواع آن، مانند STEC، می توانند از طریق گوشت نپخته و نوشیدنی های غیرپاستوریزه نیز منتقل شوند.
به طور خاص، می توانید از طریق موارد زیر به ای. کولی مبتلا شوید:
مصرف غذاهای آلوده: این شامل گوشت نپخته و میوه‌ها و سبزیجات خامی است که به خوبی شسته نشده‌اند.
مصرف نوشیدنی های غیرپاستوریزه: این شامل شیر، آب سیب یا آبمیوه (و غذاهایی که از آنها درست می شوند، مانند پنیر یا بستنی) می شود.
نوشیدن آب آلوده (یا ورود آن به دهان): ای. کولی موجود در مدفوع حیوانات و انسان ها می تواند منابع آب طبیعی (مانند دریاچه ها، نهرها و رودخانه‌ها)، استخرهای شنا و آب آشامیدنی که ضدعفونی نشدند را آلوده کند.
لمس مدفوع یا سطوح آلوده: ممکن است مدفوع از طریق تعویض پوشک، پاک کردن پس از اجابت مزاج، لمس حیوانات باغ وحش یا مزرعه یا به اشتراک گذاشتن اشیاء یا سطوح با فرد مبتلا به عفونت ای. کولی به دستهایتان منتقل شود. ممکن است ای. کولی را هنگام انتقال از دستانتان به دهانتان ببلعید.
پس از رفتن به دستشویی، به درستی خود را نشویید: این می تواند ای. کولی را از مدفوع به دستگاه ادراری منتقل کند و باعث عفونت ادراری شود.
نوزادان گاهی اوقات در هنگام تولد به عفونت ای. کولی مبتلا می شوند.
آیا ای. کولی واگیردار است؟
بله، ای. کولی می تواند مسری باشد. اگرچه شما از طریق عطسه یا سرفه به آن مبتلا نمی شوید، اما می توانید آن را از مراقبت از فردی که مبتلا به عفونت ای. کولی است، به خصوص اگر با مدفوع او تماس داشته باشید، دریافت کنید. همچنین می توانید آن را از اشیاء، سطوح یا غذایی که فرد مبتلا به عفونت ای. کولی لمس کرده است، در صورتی که دست های خود را به اندازه کافی خوب نشویید، دریافت کنید.
چه کسی در معرض خطر ابتلا به عفونت باکتری روده ای E. coli است؟
هر کسی که با گونه بیماری‌زای ای. کولی تماس پیدا کند، می تواند مبتلا شود.
افرادی که بیشترین خطر را دارند عبارتند از:
- نوزادان و کودکان خردسال
- افراد بالای ۶۵ سال
- افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (به عنوان مثال، افراد مبتلا به HIV یا سرطان یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند)
- افراد مبتلا به دیابت
- افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو
عوارض عفونت های ای. کولی چیست؟
ای. کولی گاهی اوقات عوارض تهدید کننده حیات ایجاد می کند، از جمله:
- سندرم همولیتیک اورمیک (HUS)
- سپسیس، یک واکنش جدی به عفونت در جریان خون
- سوء تغذیه یا تاخیر در رشد: کودکانی که اسهال مزمن دارند ممکن است قادر به جذب مواد مغذی مورد نیاز برای رشد نباشند.
تشخیص و آزمایش ها
نحوه تشخیص E. coli توسط پزشک به علائم شما بستگی دارد. اگر اسهال یا سایر علائم گوارشی را دارید، پزشک نمونه مدفوع را برای E. coli آزمایش می کند. اگر علائم دیگری داشته باشید، پزشک ممکن است آزمایش ادرار، خون یا مایع مغزی نخاعی (CSF) را درخواست کند.
چه آزمایش هایی برای بررسی E. coli انجام خواهد شد؟
- آزمایش مدفوع
- آزمایش ادرار یا کشت ادرار
- کشت خون
- نمونه‌برداری از مایع نخاعی (پونکسیون کمری)
کنترل و درمان
اغلب نیازی به درمان عفونت های E. coli که باعث علائم گوارشی می شوند، ندارید. پزشکان به طور خاص، برای بیماری STEC آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد اسهال را تجویز نمی کنند. این داروها در صورت ابتلا به STEC می توانند خطر ابتلا به HUS را افزایش دهند. در عوض، آنها وضعیت شما را تحت نظر می گیرند و در صورت نیاز برای جلوگیری از کم آبی به شما مایعات توصیه می کنند.
اما اگر نوع دیگری از عفونت E. coli دارید – مانند عفونت ادراری، مننژیت یا سپسیس – یا اگر علائم شما شدید باشد، پزشک آنتی بیوتیک را تجویز می کند.
پیشگیری از عفونت باکتری روده ای
مهم ترین کاری که می توانید برای محافظت در برابر عفونت های ای. کولی انجام دهید، شستشوی مرتب و دقیق دستهایتان با آب گرم و صابون است به این صورت که:
- قبل و بعد از پخت و پز و بعد از لمس گوشت یا مرغ خام دستهایتان را بشویید.
- بعد از استفاده از دستشویی، تعویض پوشک یا تماس با حیوانات دستهایتان را بشویید.
- همچنین می توانید با رعایت روش های ایمن آماده‌سازی غذا، خطر ابتلا به عفونت ای. کولی را کاهش دهید:
- شیر یا آب سیب غیرپاستوریزه ننوشید.
- تمام میوه‌ها و سبزیجات خام را قبل از مصرف زیر آب جاری بشویید.
- گوشت منجمد را بدون بسته‌بندی روی پیشخوان یخ‌زدایی نکنید. گوشت منجمد را هنگام یخ‌زدایی در یک کیسه پلاستیکی جداگانه نگه دارید.
- شستشوی گوشت می تواند باکتری ها را به سطوح اطراف، ظروف و سایر مواد غذایی منتقل کند، آنها را کاملاً بشویید.
- برای برش گوشت خام از تخته برش پلاستیکی، سیلیکونی یا سرامیکی استفاده کنید. تمیز کردن کامل تخته های برش چوبی دشوارتر است و باکتری ها را باقی می گذارند.
- برای آماده‌سازی انواع مختلف غذا از سطوح مختلف استفاده کنید. سطوحی مانند تخته برش می توانند باکتری ها را پخش کنند. اگر تخته برش متفاوتی ندارید، پس از کار با گوشت خام و قبل از قرار دادن نوع دیگری از غذا (مانند سبزیجات خام) روی آن، سطوح را کاملاً با صابون و آب داغ بشویید.
- تمام گوشت‌ها را تا دمای ایمن بپزید. گوشت پخته شده را روی بشقابی که گوشت خام روی آن بوده، قرار ندهید.
- پس‌مانده غذا را فوراً در یخچال قرار دهید.
عفونت E. coli کشنده است؟
بله، عفونت های باکتری روده ای E. coli می توانند کشنده باشند. مطالعات نشان می دهد که میزان مرگ و میر ناشی از عفونت های ای. کولی حدود ۱۷٪ است. اما نتایج این مطالعات بسیار متفاوت است. به طور کلی، عفونت های ادراری ناشی از ای. کولی کمتر از سایر انواع عفونت های ای. کولی کشنده هستند.
سپسیس شایع‌ترین علت مرگ در افراد مبتلا به عفونت های ای. کولی است. افرادی که کمتر از ۱ سال یا بیشتر از ۴۴ سال سن دارند، عفونت تنفسی دارند یا عفونتی دارند که به آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهد، میزان مرگ و میر بالاتری دارند.
زمان مراجعه به پزشک
در صورت وجود موارد زیر، به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید یا فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- عدم تحمل مایعات
- اسهال خونی
- استفراغ مکرر
- تب بالاتر از 103 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد)
- ادرار کمی
- گیجی یا سایر تغییرات ذهنی
- ضعف و بی حالی
مطالب مشابه:
