آزمایش ایمونوگلوبولین IgA – IgG – IgM
آزمایش ایمونوگلوبولین IgA – IgG – IgM
آزمایش ایمونوگلوبولین (Immunoglobulins (IgA , IgG , IgM، میزان ایمونوگلوبولین‌ها را در خو بررسی می‌کند. به ایمونوگلوبولین‌ها، آنتی بادی نیز گفته می‌شود. آنتی بادی‌ها پروتئین‌هایی هستند که سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با میکروب‌ها مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها تولید می‌کند. هنگامی که در معرض میکروب‌ها قرار می‌گیرید، بدن آنتی بادی‌های منحصر به فردی تولید می‌کند که به طور خاص برای از بین بردن این میکروب‌ها طراحی شدند.
آزمایش ایمونوگلوبولین‌ها معمولاً سه نوع اصلی از آنتی بادی‌های ایمونوگلوبولین (Ig) را اندازه گیری می‌کند که کارهای مختلفی را برای محافظت از سلامت شما انجام می‌دهند:
آنتی بادی‌های IgM
اولین ایمونوگلوبولین‌هایی هستند که بدن پس از قرار گرفتن در معرض میکروب‌ها تولید می‌کند. آنها محافظت کوتاه مدتی را ارائه می‌دهند در حالی که بدن شما سایر آنتی بادی‌ها را می‌سازد. آنتی بادی‌های IgM در خون و مایع لنفاوی (مایع آبکی است که سلول‌های مبارزه کننده با عفونت‌ها و بیماری‌ها را به تمام قسمت‌های بدن حمل می‌کند) وجود دارد.
آنتی بادی‌های IgG
برای مبارزه با عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها و ویروس‌ها بسیار مهم هستند. بیشتر ایمونوگلوبولین‌های خون IgG هستند. فرد همچنین مقداری آنتی بادی IgG در تمام مایعات بدن خود دارد و بدن یک “طرح نقشه” از تمام آنتی بادی‌های IgG که ساخته است را نگه می‌دارد. به این ترتیب، اگر فرد دوباره در معرض همان میکروب‌ها قرار بگیرد، سیستم ایمنی می‌تواند به سرعت آنتی بادی‌های بیشتری بسازد.
آنتی بادی‌های IgA
این آنتی بادی‌ها از دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش در برابر عفونت، محافظت می‌کنند. آنتی بادی‌های IgA در خون، بزاق و «شیره» معده وجود دارد.
آزمایش خون ایمونوگلوبولین‌ها، مقادیر IgM، IgG و IgA را در خون اندازه‌گیری می‌کند تا به تشخیص انواع مختلف بیماری‌هایی که ممکن است بر سیستم ایمنی تأثیر بگذارد کمک کند.
آزمایش ایمونوگلوبولین (Immunoglobulins (IgA , IgG , IgM برای چیست؟
تست خون ایمونوگلوبولین ممکن است برای موارد زیر استفاده شود:
اگر اغلب مبتلا به عفونت یا اسهال هستید، سلامت سیستم ایمنی خود را بررسی کنید و به تشخیص و نظارت بر انواع شرایطی که ممکن است باعث سطوح غیر طبیعی IgM، IgG و/یا IgA شوند، کمک کنید، مانند:
- اختلالات خود ایمنی: با این اختلالات، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های سالم خود، از جمله سلول‌هایی که ایمونوگلوبولین می‌سازند، حمله می‌کند. نمونه‌هایی از اختلالات خود ایمنی عبارتند از: آرتریت روماتوئید و لوپوس.
- انواع خاصی از سرطان که بر مغز استخوان، خون یا سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد.
- عفونت‌های مزمن (طولانی مدت).
- بیماری‌های ژنتیکی از بدو تولد (ناشایع)
- بررسی عفونت‌های خاص که ممکن است نوزاد با آن متولد شود، از جمله سیفلیس یا توکسوپلاسموز
این علائم به این معنی است که فرد سطح ایمونوگلوبولین بسیار پایین دارد و ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشد. اگر ایمونوگلوبولین‌ها خیلی کم باشد، نقص ایمنی وجود دارد.
علائم سطوح پایین ایمونوگلوبولین‌ها معمولاً شامل داشتن عفونت‌های مکرر زیاد و مشکلات دیگر است، مانند:
- عفونت‌های سینوس، گلو و گوش
- عفونت‌های تنفسی، مانند ذات الریه و برونشیت
- اسهال
- عفونت‌های جدی ناشی از میکروب‌ها که معمولاً در افراد سالم مشکلاتی ایجاد نمی‌کنند، مانند: سیتومگالوویروس (ویروس مربوط به آبله مرغان)
- عفونت قارچی در دهان، چشم یا دستگاه گوارش (برفک دهان)
اگر نقص ایمنی در خانواده وجود داشته باشد، یا اگر پزشک مشکوک به ساخت سطوح طبیعی ایموگلوبین‌ها باشد، ممکن است آزمایش ایمونوگلوبولین درخواست شود. همچنین اگر پزشک تشخیص دهد که ممکن است سطوح بالایی از ایمونوگلوبولین‌های ناشی از یک بیماری خودایمنی یا سرطانی باشد که بر خون، مغز استخوان و/یا سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد، ممکن است این آزمایش تجویز شود.
این سرطان‌ها ممکن است باعث ایجاد سطح بسیار بالایی از ایمونوگلوبولین‌های خاص شوند. اما ایمونوگلوبولین‌ها به طور معمول کار نمی‌کنند. بنابراین، حتی اگر سطح ایمونوگلوبین فرد بالا باشد، ممکن است عفونت‌های مکرر و سایر علائم سطح بالای ایمونوگلوبولین را داشته باشد.
تفسیر نتایج آزمایش ایمونوگلوبولین (Immunoglobulins (IgA , IgG , IgM
پزشک سطوح IgM، IgG و IgA را با هم مقایسه می‌کند. بسته به اینکه کدام ایمونوگلوبولین، بالا یا پایین باشد، علائم و هر شرایطی که ممکن است وجود داشته باشد، نتایج می‌تواند معانی مختلفی داشته باشد. آزمایش خون ایمونوگلوبولین‌ها به تنهایی نمی‌تواند هیچ شرایطی را تشخیص دهد. بنابراین اگر نتایج طبیعی نیست، احتمالاً به آزمایشات بیشتری نیاز است تا مشخص شود چه چیزی بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد.
برخی از علل احتمالی سطوح پایین یک یا چند ایمونوگلوبولین عبارتند از:
- بیماری کلیوی
- سوختگی‌های جدی
- برخی اختلالات سوء جذب
- سوء تغذیه
شرایطی که بر توانایی فرد در ساخت ایمونوگلوبولین‌ها تأثیر می‌گذارد، از جمله:
- عوارض ناشی از دیابت
- نارسایی کلیه
- یک بیماری ژنتیکی از بدو تولد، مانند اختلال رایج نقص ایمنی متغیر (CVID)
برخی از علل احتمالی سطوح بالای یک یا چند ایمونوگلوبولین عبارتند از:
- یک بیماری خود ایمنی
- هپاتیت
- سیروز
- یک عفونت مزمن
سرطان‌های خاص: این سرطان‌ها اغلب باعث سطح بسیار بالایی از یک نوع ایمونوگلوبولین و سطوح پایین برای انواع دیگر می‌شوند:
- مولتیپل میلوما
- لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)
- لنفوم
- ماکروگلوبولینمی والدنستروم
نتیجه گیری
اگر علائم شما نشان می‌دهد که یک بیماری ایمنی ممکن است بر ستون فقرات یا مغز شما تأثیر بگذارد، پزشک ممکن است آزمایش ایمونوگلوبولین را روی نمونه‌ای از مایع مغزی نخاعی (CSF) شما تجویز کند. اگر علائم شما شامل سرماخوردگی مکرر، عفونت سینوسی یا اسهال باشد، بزاق شما ممکن است برای سطح IgA آزمایش شود.
مطالب مشابه:
