بیماری ویپل چیست؟
بیماری ویپل چیست؟
بیماری ویپل یک عفونت باکتریایی نادر است که اغلب مفاصل و سیستم گوارشی را تحت تاثیر قرار میدهد. این بیماری با اختلال در تجزیه غذاها و اختلال در توانایی بدن برای جذب مواد مغذی مانند چربیها و کربوهیدراتها، در هضم طبیعی اختلال ایجاد میکند.
این بیماری همچنین میتواند سایر اندامها از جمله مغز، قلب و چشمها را نیز درگیر کند.
بدون درمان مناسب، بیماری ویپل میتواند جدی یا کشنده باشد. با این حال، یک دوره آنتی بیوتیک میتواند بیماری ویپل را درمان کند.
علائم بیماری ویپل
علائم این بیماری در مراحل اول، با درد مفاصل شروع میشود که شدید است و ممکن است بیاید و برود. درد معمولاً مفاصل بزرگ را تحت تأثیر قرار میدهد، مانند: مچ پا، آرنج، لگن، زانو و شانهها. پزشکان ممکن است این مرحله را فاز پیشروی بنامند. این مرحله ممکن است هفت یا هشت سال طول بکشد قبل از اینکه علائم بیشتری پیدا شود، از جمله:
- درد شکم
- اسهال
- ادم (تورم)
- خستگی
- تب
- لکههای پوستی که تیرهتر از رنگ پوست معمولی هستند.
- غدد لنفاوی متورم
- کاهش وزن بیدلیل
بین 20 تا 40 درصد از افراد مبتلا به بیماری ویپل دچار مشکلاتی در سیستم عصبی مرکزی میشوند که علائمی مانند:
- مشکلات تعادل
- گیجی
- مشکل در بلع
- عدم حافظه
- تغییرات شخصیتی
- تشنج
- اختلالات گفتاری
چه عاملی باعث بیماری ویپل میشود؟
کارشناسان میدانند که نوعی باکتری که اغلب در خاک یافت میشود باعث این بیماری میشود. هر فردی که با این باکتری مواجه شود ممکن است در معرض خطر عفونت قرار گیرد. اما بیماری ویپل نادر است و مشخص نیست که چرا اکثر افراد پس از قرار گرفتن در معرض این باکتری به این بیماری مبتلا نمیشوند.
تحقیقات نشان میدهد که عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند:
سن:
به نظر میرسد که این بیماری در افراد 65 تا 84 ساله تأثیر میگذارد.
قرار گرفتن در معرض خاک یا دام:
تحقیقات نشان میدهد افرادی که کار آنها را در معرض خاک یا دام قرار میدهد در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند.
جهش ژنتیکی:
بین بیماری ویپل و ژن سازنده IFR4 ارتباط وجود دارد. این پروتئین در توسعه سلولهای B، سلولهای T و سایر سلولهای ایمنی نقش دارد. به همین ترتیب، ارتباطی بین این بیماری و جهش در ژن آنتی ژن لکوسیت انسانی B27 (HLA-B27) وجود دارد.
سیستم ایمنی ضعیف:
اگر بیماریای دارید که سیستم ایمنی شما را تحت تأثیر قرار میدهد یا داروهای سرکوب کننده ایمنی مصرف میکنید، ممکن است این اتفاق رخ دهد.
زمان مراجعه با پزشک
بیماری ویپل به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است اما معمولاً قابل درمان است. اگر علائم یا علائم غیرعادی مانند کاهش وزن غیرقابل توضیح یا درد مفاصل را تجربه کردید، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک میتواند آزمایشاتی را برای تعیین علت علائم انجام دهد.
حتی پس از اینکه عفونت مشخص شد و تحت درمان قرار گرفتید، در صورت عدم بهبود علائم به پزشک خود اطلاع دهید. گاهی اوقات آنتی بیوتیک درمانی موثر نیست، زیرا باکتریها به داروی خاصی که مصرف میکنید مقاوم هستند. این بیماری ممکن است عود کند، بنابراین مهم است که مراقب علائمی باشید که دوباره ظاهر میشوند.
علل
بیماری ویپل توسط نوعی باکتری به نام Tropheryma whipplei ایجاد میشود. باکتریها ابتدا پوشش مخاطی روده کوچک را تحت تأثیر قرار میدهند و زخمهای کوچک در دیواره روده ایجاد میکنند. این باکتری همچنین به برجستگیهای ریز مویی (پرزها) که روده کوچک را میپوشاند آسیب میزند.
اطلاعات زیادی در مورد باکتریها وجود ندارد. اگرچه به نظر میرسد آنها به راحتی در محیط وجود دارند، اما دانشمندان نمیدانند از کجا یا چگونه به انسان سرایت میکنند. برخی از محققان بر این باورند که افراد مبتلا به این بیماری ممکن است نقص ژنتیکی در پاسخ سیستم ایمنی خود داشته باشند که باعث میشود در مواجهه با باکتریها بیشتر بیمار شوند.
عوامل خطر
از آنجایی که اطلاعات کمی در مورد باکتریهایی که باعث بیماری ویپل میشوند، وجود دارد، عوامل خطر این بیماری به وضوح شناسایی نشدند. بر اساس گزارشهای موجود، به نظر میرسد احتمال بیشتری دارد که بر:
مردان 40 تا 60 ساله
سفیدپوستان در آمریکای شمالی و اروپا
کشاورزان و سایر افرادی که در فضای باز کار میکنند و مکرراً با فاضلاب تماس دارند، تاثیر بگذارد.
عوارض بیماری ویپل چیست؟
بیماری ویپل بر توانایی بدن برای جذب چربیها، کربوهیدراتها، ویتامینها و سایر مواد مغذی از غذاهایی که از روده کوچک عبور میکند، تأثیر میگذارد. این یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که با گذشت زمان بدتر میشود و باعث مشکلات پزشکی جدید و جدیتر میشود، از جمله:
- کم خونی (گلبولهای قرمز کم).
- زوال عقل
- سوفل قلب
- میوریتمی اکولوماستیکاتور، که در آن چشمها و فک شما دائماً به سمت دیگر حرکت میکنند.
- پلورال افیوژن
- یووئیت
بیماری ویپل که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر میگذارد، میتواند کشنده باشد.
تشخیص و آزمایشات
پزشکان یک معاینه فیزیکی انجام میدهند. آنها یک تاریخچه پزشکی میگیرند و در مورد تغییرات فعلی و گذشته بدن بیمار میپرسند. آنها ممکن است آزمایشهای زیر را انجام دهند:
- شمارش کامل خون (CBC)
- آندوسکوپی فوقانی
- آزمایش واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) برای بررسی وجود باکتری T. whipplei.
- بیوپسی روده کوچک
درمان بیماری ویپل
خلاص شدن از شر باکتریهایی که باعث بیماری ویپل میشوند، ممکن است زمان زیادی طول بکشد.
درمان شامل:
آنتی بیوتیکها: درمان به طور معمول شامل تجویز آنتی بیوتیک از طریق ورید به مدت دو تا چهار هفته است. پس از آن، آنتی بیوتیکهایی برای بیمار تجویز میشود که حداقل تا 12 ماه آینده باید آن را ببلعید.
جایگزینی مایعات: ممکن است محلولهای IV برای جلوگیری از کم آبی تجویز شود. یا ممکن است نوشیدنیهای الکترولیتی برای جبران مایعات و نمک از دست رفته بنوشید.
ویتامینها و مکملهای مغذی: ممکن است پزشک مصرف مکملها را برای جبران ویتامینها و مواد مغذی که روده نمیتواند جذب کند، توصیه کند.
آنتی بیوتیکها ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کنند:
- اسهال
- سرگیجه
- حالت تهوع و استفراغ
- کهیر
- عفونتهای مخمری
پیشگیری
گفتن اینکه این باکتریها در محیط ما زندگی میکنند که باعث بیماری ویپل میشوند سخت است، به ویژه در خاک. اما همه کسانی که با آنها روبرو میشوند صرفاٌ به بیماری ویپل مبتلا نمیشوند.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده میکنند، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند. اگر شرایط شما اینطور است، بهتر است هر زمان که در خاک و گل کار میکنید دستکش بپوشید یا دستهای خود را به طور کامل بشویید.
نتیجه گیری
در اطراف ما (و درون بدن ما) باکتری وجود دارد. به طور کلی، باکتریهایی که روزانه با آنها روبرو میشویم به ما آسیب نمیرسانند. عفونت باکتریایی نادر بیماری ویپل از این قاعده مستثنی است. بیماری ویپل پس از قرار گرفتن در معرض Tropheryma whipplei، یک باکتری رایج که در خاک زندگی میکند، رخ میدهد.
ممکن است در محل کار یا هرجای دیگر، با این باکتری برخورد کنید. اما همه کسانی که در معرض آن قرار دارند به بیماری ویپل مبتلا نمیشوند. خوشبختانه، تشخیص و درمان سریع اغلب این بیماری را درمان میکند.
مطالب مشابه:
بیماری گوچر
آزمایش دی دایمر D-dimer
دیسفونی اسپاسمودیک (دیستونی حنجره)
تومور استرومایی گوارشی (GIST)
منبع: my.clevelandclinic