سیفلیس

سیفلیس

سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که در صورت داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این عفونت را دارد، گسترش می یابد. داروی آنتی بیوتیک سیفلیس را درمان می کند و در صورت عدم درمان، سیفلیس می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی، از جمله کوری و آسیب به مغز، قلب، چشم و سیستم عصبی شود.

سیفلیس چه مراحلی دارد؟

این عفونت می تواند در چهار مرحله مختلف پیشرفت کند. عفونت در هر مرحله علائم مختلفی ایجاد می کند. افراد در مرحله اول و دوم بسیار مسری هستند و به راحتی می توانند عفونت را به شریک جنسی خود منتقل کنند. مراحل این بیماری عبارتند از: سیفلیس اولیه، ثانویه، پنهان و دیررس (ثالثیه).

1) سیفلیس اولیه:

مرحله اول 2 تا 12 هفته پس از قرار گرفتن در معرض فرد مبتلا به عفونت اتفاق می افتد. در طی این مرحله، زخم صاف و سختی به نام شانکر در ناحیه تناسلی یا دهان ایجاد می شود. یک شانکر کوچک و معمولاً بدون درد است، بنابراین ممکن است حتی متوجه آن هم نشوید. این زخم در عرض چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می رود. با این حال، این به این معنی نیست که شما دیگر سیفلیس ندارید. در صورت عدم درمان با دارو، عفونت به مرحله دوم منتقل می شود. در این مرحله می توانید عفونت را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل کنید.

2) سیفلیس ثانویه:

حدود یک تا شش ماه پس از برطرف شدن زخم عفونت، یک بثورات سفت و ناهموار ظاهر می شود. این بثورات می تواند تمام بدن، از جمله کف دست و کف پا را شامل شود و معمولاً خارش ندارند. همچنین ممکن است علائمی مانند:

• تب
• خستگی
• زخم های زگیل مانند
• دردهای عضلانی
• کاهش وزن
• سردرد
• ریزش مو
• غدد لنفاوی متورم

شما می توانید عفونت را در این مرحله در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل کنید. این علائم می توانند برای ماه ها یا سال ها ظاهر شوند و از بین بروند. فقط به این دلیل که بثورات از بین رفته است یا هیچ یک از علائم بالا را ندارید، به این معنی نیست که دیگر عفونت ندارید. شما هنوز نیاز به درمان با دارو دارید. بدون درمان، عفونت به مرحله نهفته منتقل می شود.

3) سیفلیس نهفته:

اگر در دو مرحله اول درمان نشوید، عفونت به مرحله نهفته منتقل می شود. در این مرحله هیچ علامت یا نشانه ظاهری سیفلیس وجود ندارد. برخی از افراد گاهی اوقات علائم خفیف را تجربه می کنند. در این مرحله، عفونت می تواند به قلب، استخوان ها، اعصاب و اندام ها آسیب برساند. این مرحله می تواند تا 20 سال طول بکشد. انتقال عفونت به شرکای جنسی خود در مرحله نهفته نادر است. بدون درمان، عفونت تا مرحله آخر پیشرفت می کند.

4) سیفلیس دیررس (ثالثیه):

برای بسیاری از افراد، علائم از مرحله نهفته عبور نمی کنند، زیرا یا عفونت به خودی خود درمان شده است یا به دلیل خفیف بودن علائم بهبود پیدا کرده است. حدود 20 درصد از افراد به مرحله اواخر عفونت پیشرفت می کنند که باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات سلامتی جدی می شود. این مشکلات به کندی رخ می دهند که عبارتند از:

• آسیب مغزی، زوال عقل و مشکلات سلامت شناختی
• بیماری قلبی
• اختلالات حرکتی و مشکلات عضلانی
• آسیب عصبی
• تشنج
• مشکلات بینایی، از جمله نابینایی

سیفلیس مادرزادی چیست؟

سیفلیس مادرزادی زمانی رخ می دهد که شما در دوران بارداری به این عفونت مبتلا شده باشید و آن را به جنین منتقل کنید. این عفونت باعث مشکلات شدید سلامتی (از جمله مرگ) در نوزادان و کودکان خردسال می شود. پزشک متخصص باید در یکی از اولین ویزیت های دوران بارداری، شما را از نظر ابتلا به بیماری های مقاربتی غربالگری کند. در صورت ابتلا به سیفلیس، دریافت فوری درمان، بسیار مهم است.

سیفلیس چقدر شایع است؟

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، حدود 134000 مورد سیفلیس در سال 2020 وجود داشته است. این عفونت در مردان شایع تر است. مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند (MSM) بیش از هر گروه دیگری به این عفونت مبتلا می شوند.

چه کسانی ممکن است به سیفلیس مبتلا شوند؟

هر فردی که از نظر جنسی فعال باشد ممکن است به این عفونت مبتلا شود، اما در صورت انجام اقدامات زیر ممکن است ابتلا به سیفلیس در افراد افزایش یابد:

• رابطه جنسی محافظت نشده
• مردان همجنسگرا
• مبتلا به بیماری HIV
• رابطه جنسی با فردی که مبتلا به بیماری سیفلیس است.
• آزمایش STI دیگر عفونت ها مانند کلامیدیا، سوزاک یا تبخال مثبت باشد.

علائم سیفلیس چیست؟

علائم این عفونت بسته به مرحله عفونت متفاوت است. این بیماری در مراحل اولیه واگیردار است. در مرحله اول، یک یا چند زخم در ناحیه تناسلی شما ایجاد می شود که ممکن است متوجه آنها نشوید یا آنها را با یک جوش یا سایر ضایعات پوستی اشتباه بگیرید.

در مرحله دوم، ممکن است دچار بثورات پوستی شده و علائمی شبیه آنفولانزا مانند خستگی، تب، گلودرد و دردهای عضلانی را تجربه کنید.

پس از مرحله دوم، علائم سیفلیس پنهان اتفاق می افتد. فقط به این دلیل که علائم ندارید به این معنی نیست که عفونت از بین رفته است. تنها چیزی که عفونت را درمان می کند و از پیشرفت آن جلوگیری می کند، درمان با دارو است.

سیفلیس چه شکلی است؟

در مرحله اول عفونت، یک زخم کوچک و صاف روی اندام تناسلی، دهان یا لب ‌ها ایجاد می ‌شود. ممکن است شبیه یک جوش باشد و آنقدر کوچک و بی ضرر باشد که حتی متوجه آن نشوید. این زخم در حدود 6 هفته خود به خود از بین می رود.

در مرحله دوم، بثورات سفت، قرمز یا قهوه ای ایجاد می شود. از یک ناحیه شروع می شود اما در نهایت کل بدن را فرا میگیرد – از جمله کف پا و کف دست. همچنین ممکن است بثورات پوستی و/یا زخم در دهان، واژن یا مقعد ایجاد شود.

از کجا می توان سیفلیس گرفت؟

این عفونت کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، اولین علامت این بیماری یک زخم زگیل مانند است. در جایی که باکتری در حین رابطه جنسی با پوست شما تماس پیدا می کند، ایجاد می شود. مناطق زیر نواحی هستند که شما به احتمال زیاد زخم سیفلیس (شانکر) را مشاهده خواهید کرد:

در زنان

• روی فرج (آل تناسلی خارجی)
• داخل یا اطراف واژن
• اطراف مقعد یا داخل راست روده
• روی لب یا در دهان

در مردان

• روی آلت تناسلی یا کیسه بیضه
• زیر پوست ختنه گاه آلت تناسلی
• اطراف مقعد یا داخل راست روده
• روی لب یا در دهان

چه عواملی باعث سیفلیس می شود؟

باکتری ترپونما پالیدوم باعث این عفونت می شود. یک فرد مبتلا باکتری را از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی پخش می کند. این باکتری می تواند از طریق مقعد، واژن، آلت تناسلی، دهان یا زخم وارد بدن شود. این باکتری همچنان در سراسر بدن پخش می شود که در نهایت می تواند به اندام های خاص آسیب برساند.

سیفلیس چگونه گسترش می یابد؟

این عفونت مسری است، به خصوص در مراحل اولیه و ثانویه زمانی که زخم، زگیل یا بثورات پوستی دارید. سیفلیس معمولاً در طول تماس جنسی از فردی به فرد دیگر سرایت می‌ کند، حتی اگر دخول یا انزال وجود نداشته باشد. با این حال، اگر قسمتی از بدن شما، زخم یا بثورات فرد مبتلا به سیفلیس را لمس کند، می توانید به آن مبتلا شوید.

سفلیس تا کی واگیردار است؟

حتی اگر علائم ظاهری سیفلیس (مانند زخم یا بثورات پوستی) را نداشته باشید، تا زمانی که آنتی بیوتیک مصرف نکنید، عفونت همچنان در بدن شما وجود دارد. اگر سیفلیس دارید و درمان نشدید، چه متوجه زخم شده باشید چه نشده باشید، واگیردار هستید. اگر علائم عفونت دارید یا فکر می کنید در معرض تماس با عفونت قرار گرفتید، فوراً برای درمان به پزشک مراجعه کنید.

آیا می توان از بوسیدن سیفلیس گرفت؟

بله. در حالی که ابتلا به سیفلیس در اثر بوسه نادر است، اما با تماس مستقیم با زخم سیفلیس می توانید به سیفلیس مبتلا شوید. این بدان معناست که اگر زخم فرد مبتلا را ببوسید، خود را در معرض خطر عفونت قرار می دهید.

آیا سیفلیس می تواند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کند؟

بله. اگر سیفلیس دارید و درمان نکردید، می ‌توانید عفونت را به فرزندتان منتقل کنید. تا 40 درصد از نوزادان متولد شده از افراد مبتلا به سیفلیس درمان نشده در اثر این عفونت می میرند. اما، اگر کودک شما مستقیماً با زخم سیفلیس در واژن شما تماس داشته باشد، ممکن است در حین زایمان نیز اتفاق بیفتد. اگر نوزادی با سیفلیس متولد شود، به آن سیفلیس مادرزادی می گویند.

سیفلیس در دوران بارداری همچنین می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

• سقط جنین
• زایمان زودرس
• وزن کم هنگام تولد
• مشکلات مربوط به بند ناف
• مرده زایی
• مرگ در 28 روز اول زندگی، این تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که سیفلیس درمان نشود.

پیشگیری از این عوارض بالقوه با مراجعه در ویزیت های دوران بارداری و انجام آزمایش برای بیماری های مقاربتی بسیار مهم است. درمان قبل از هفته 26 بارداری منجر به بهترین نتایج می شود.

عوارض سیفلیس برای بدن چیست؟

اگر عفونت درمان نشود و تا آخرین مرحله پیشرفت کند، در معرض خطر عوارض جدی هستید. هر چه مدت طولانی تری مبتلا به سیفلیس باشید، آسیب به بدن بدتر می شود، به همین دلیل است که درمان فوری بسیار مهم است. عدم درمان سیفلیس می تواند باعث کوری و فلج شود و منجر به مشکلاتی در قلب، مغز، نخاع و سایر اندام ها گردد.

تشخیص و آزمایشات

پزشک در مورد سابقه جنسی بیمار، از جمله اینکه آیا رابطه جنسی ایمن انجام می دهد یا خیر، می پرسد. همچنین پزشک می تواند به ارزیابی خطر بیماری کمک کند و آزمایش هایی را برای سایر بیماری های مقاربتی توصیه کند.

برای آزمایش سیفلیس، پزشک شما را معاینه می کند و نمونه خون می گیرد تا علائم عفونت را بررسی کند. پزشک ممکن است مقداری مایع یا تکه کوچکی از پوست را از زخم سیفلیس بیوپسی کند و زیر میکروسکوپ آن را بررسی کند. تنها راه برای اطمینان از اینکه آیا سیفلیس دارید یا خیر، مراجعه به پزشک و انجام تست های آزمایشگاهی است.

درمان سیفلیس

پزشک سیفلیس را با آنتی بیوتیک درمان می کند. اینکه چه دارویی دریافت می کنید، و چه مقدار دارو نیاز دارید و چه مدت آن را مصرف می کنید، به مرحله و علائم بیماری شما بستگی دارد.
حتی اگر زخم یا بثورات از بین برود، باید دوره مصرف آنتی بیوتیک ها به اتمام برسند. مهم است که با هر کسی که در دو سال گذشته با او رابطه جنسی داشته اید تماس بگیرید و به آنها بگویید که باید آزمایش شوند.

پزشک پس از درمان این عفونت از شما آزمایش خون می گیرد تا مطمئن شود که بیماری از بین رفته است. شما می توانید پس از درمان مجدداً به سیفلیس مبتلا شوید، بنابراین مطمئن شوید که رابطه جنسی ایمن داشته باشید و در صورت افزایش خطر ابتلا به عفونت، به طور منظم آزمایش دهید.

آیا سیفلیس 100% قابل درمان است؟

بله پزشک می تواند این بیماری را با آنتی بیوتیک ها درمان کند. آنتی بیوتیک ها عفونت را درمان می کنند، اما هیچ راهی برای ترمیم اندام های آسیب دیده توسط سیفلیس وجود ندارد.

پیشگیری

تنها راه پیشگیری از سیفلیس (و سایر بیماری های مقاربتی) پرهیز از رابطه جنسی است. اگر از نظر جنسی فعال هستید، می توانید با استفاده از وسایل محافظتی در طول رابطه جنسی، خطر عفونت خود را کاهش دهید. استفاده صحیح از آنها برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت بسیار مهم است.
از شرکای جنسی خود در مورد سابقه آنها و اینکه آیا آنها برای بیماری های مقاربتی آزمایش شدند، سؤال کنید. اگر شریک جنسی شما عفونت داشته باشد، می تواند شما را مجدداً مبتلا کند. در نتیجه مهم است که آنها نیز تحت درمان قرار گیرند.

نتیجه گیری

سیفلیس یک بیماری مقاربتی قابل درمان است. اما مهم است که برای درمان طود هنگام آزمایشات لازم را به موقع انجام دهید. زیرا عدم درمان این عفونت می تواند منجر به مشکلات سلامتی طولانی مدت شود. پزشک می ‌تواند به شما در ارزیابی خطر بیماری، انجام اقدامات احتیاطی و… کمک کند.

مطالب مشابه:

عفونت کلامیدیا

بیماری‌های مقاربتی STDs

آزمایش HPV

زگیل تناسلی

منبع: my.clevelandclinic