لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML)

لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML)، یک نوع نادر از لوسمی حاد میلوئیدی (AML) است که برخی گلبول‌های سفید به نام پرومیلوسیت را درگیر می‌کند. در این بیماری، نوتروفیل‌های غیرطبیعی نابالغ (نوعی گلبول سفید) که به عنوان پرومیلوسیت نیز شناخته می‌شوند در مغز استخوان تجمع می‌یابند. تجمع این سلول‌های نابالغ در مغز، تولید سلول‌های طبیعی را مهار می‌کند، که در نتیجه تعداد سلول‌های خونی کمتری در بدن گردش می‌کنند.
این نوع لوسمی دارای ویژگی‌های ژنتیکی و بالینی مشخصی است که آن را از سایر انواع لاسمی‌ها متمایز می‌کند. با بررسی علل، عوامل خطر و علائم آن، می‌توان به درک جامعی از این بیماری و تاثیر آن بر زندگی بیماران دست یافت.

چه عواملی باعث ایجاد لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML) می‌شود؟

این بیماری توسط یک جهش ژنتیکی خاص از جمله، کروموزوم‌های 15 و 17 ایجاد می‌شود. این جهش منجر به تولید و ادغام پروتئین غیر طبیعی می‌شود که رشد و تمایز طبیعی سلول را مختل می‌کند.

جهش ژنتیکی: علت اصلی APML جابجایی بین کروموزوم‌های 15 و 17 است.

ادغام غیر طبیعی پروتئین‌ها: این جهش پروتئین فیوژنی به نام PML-RARA تولید می‌کند که بلوغ گلبول‌های سفید را مسدود می‌کند.
اثرات بر مغز استخوان: سلول‌های غیر طبیعی در مغز استخوان تجمع می‌یابند و از تشکیل سلول‌هی خونی سالم جلوگیری می‌کنند.

عوامل خطر

با اینکه علت اصلی APML یک جهش ژنتیکی است، اما عوامل متعددی ممکن است خطر ابتلا به این نوع لوسمی را افزایش دهند.

سن: APML در بزرگسالان، به ویژه در افراد بین 40 تا 60 سال شایع‌تر است.

درمان سرطان: شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سایر سرطان‌ها می‌تواند خطر ابتلا به APML را افزایش دهد.

اختلالات ژنتیکی: برخی اختلالات ژنتیکی از جمله سندرم داون، ممکن است خطر ابتلا به APML را افزایش دهد.

علائم لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML)

نشانه‌های این بیماری معمولاً به سرعت ایجاد می‌شود و می‌تواند شدید باشد. به همین جهت تشخیص زودهنگام علائم بیماری APML می‌تواند درمان موفق‌تری داشته باشد.

خونریزی و کبودی: بیماران ممکن است خونریزی‌های مکرر بینی، لثه یا کبودی غیر معمول را به دلیل تعداد کم پلاکت‌ها تجربه کنند.

خستگی: کم خونی ناشی از کمبود گلبول‌های قرمز، می‌تواند منجر به خستگی و ضعف مداوم شود.

عفونت‌ها: کاهش گلبول‌های سفید باعث افزایش حساسیت به عفونت می‌شود.

تنگی نفس: سطح پایین گلبول‌های قرمز می‌تواند مشکلات تنفسی ایجاد کند.

تب: یک علامت شایع، به علت پاسخ بدن به عفونت یا سرطان خون است.

تشخیص

تشخیص لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML)، شامل تجویز یک سری آزمایشات برای تایید بیماری و شناسایی جهش ژنتیکی خاص می‌باشد.

آزمایشات خون:

شمارش کامل خون CBC: سطح سلول های مختلف خون را برای تشخیص ناهنجاری ها اندازه گیری می‌کند.

اسمیر خون: سلول های خونی را توسط میکروسکوپ از نظر علائم سرطان خون بررسی می‌کنند.

آزمایشات مغز استخوان

آسپیراسیون مغز استخوان و بیوپسی: از مغز استخوان برای بررسی سلول‌های سرطان خون نمونه برداری می‌کنند.

آنالیز سیتوژنتیک: تغییرات کروموزومی خاص مرتبط با APML را ارزیابی می‌کند.

درمان لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML)

درمان القایی: اولین مرحله در بهبود سرطان است که توسط دارو انجام می‌شود و حدود 1 ماه زمان می‌برد.
درمان تثبیت: پس از بهبودی، برای از بین بردن سلول‌های لوسمی باقی مانده و جلوگیری از عود مجدد، درمان تثبیتی انجام می‌شود. این درمان شامل: شیمی درمانی و پرتودرمانی است.

عوارض جانبی درمان APML

با توجه به این که درمان های APML موثر هستند، اما می‌توانند عوارض جانبی را در فرد ایجاد کنند. از جمله:

تهوع و استفراغ: این عارضه در طول درمان شیمی درمانی رایج است و داروهای ضد تهوع می‌توانند کمک‌‌کننده باشد.

خستگی: شیمی درمانی می‌تواند عامل خستگی و بی حالی باشد. استراحت و رژیم غذایی متعادل می‌تواند در چنین شرایطی مفید باشد.

عفونت‌ها: به دلیل پایین بودن گلبول‌های سفید، ممکن است آنتی بیوتیک جهت پیشگیری از عوامل عفونت تجویز شود.

خونریزی: نظارات و درمان سطح پلاکت برای جلوگیری از عوارض خونریزی ضروری است.

نتیجه گیری

لوسمی پرومیلوسیتیک حاد (APML)، یک بیماری جدی، اما قابل درمان است. با پیشرفت علم پزشکی و تحقیقات، بیمارانی که مبتلا به APML بودند تا حد زیادی بهبود یافتند. دانستن علل، علائم، تشخیص صحیح و گزینه های درمانی، می‌تواند به بیماران کمک کند تا با اطمینان بیشتری این بیماری را پشت سر بگذارند. پیگیری‌های منظم و مراقبت‌های پی در پی برای درمان بیماری بسیار مهم است.

مطالب مشابه:

Blog