سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) زمانی اتفاق می افتد که تورم ریه باعث تجمع مایع در کیسه های هوایی الاستیک کوچک در ریه ها شود. این کیسه های هوایی که آلوئول نامیده می شوند، دارای یک غشای محافظ هستند، اما تورم ریه به آن غشاء آسیب می رساند. مایعی که به داخل کیسه های هوا نشت می کند، از پر شدن ریه ها با هوای کافی جلوگیری می کند. این بدان معناست که اکسیژن کمتری به جریان خون می رسد، بنابراین اندام های بدن، اکسیژن مورد نیاز خود را برای عملکرد درست، دریافت نمی کنند.
ARDS از انتقال اکسیژن مورد نیاز به سایر اندام ها مانند مغز، قلب، کلیه ها و معده جلوگیری می کند. این بیماری خطرناک است و می تواند منجر به چندین مشکل جدی و تهدید کننده حیات شود.
مرحله بندی سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
پزشکان گاهی اوقات ARDS را به سه مرحله طبقه بندی می کنند: اگزوداتیو، تکثیر و فیبروتیک.
این طبقه بندی عمدتاً سطح التهاب و تجمع مایعات و فرآیند ترمیمی که ریه ها برای بهبودی طی می کنند را توصیف می کند. همه افراد به مرحله سوم پیشرفت نمی کنند، این مرحله، تشکیل بافت اسکار در ریه ها و نیاز طولانی مدت به تهویه را توصیف می کند.
علائم سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
نشانه های ARDS به علت و شدت بیماری و همچنین بیماری های ریوی یا قلبی از قبل موجود، بستگی دارد. علائم عبارتند از:
- تنگی نفس شدید
- تنفس سریع و پر فشار
- ضربان قلب سریع
- رنگ آبی ناخن ها و لب ها به دلیل سطح کم اکسیژن در خون
سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) چقدر سریع می تواند ایجاد شود؟
ARDS در عرض چند ساعت تا چند روز پس از عاملی که باعث آن شده است، ایجاد می شود. این بیماری می تواند به سرعت پیشرفت کند.
چه عواملی باعث سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) می شود؟
سپسیس: سپسیس شایع ترین علت ARDS است. این بیماری می تواند زمانی اتفاق بیفتد که شما یک عفونت جدی در ریه ها (پنومونی) یا سایر اندام ها با التهاب گسترده دارید.
پنومونی آسپیراسیون: آسپیراسیون محتویات معده به داخل ریه ها، ممکن است باعث آسیب شدید ریه و ARDS شود. آسپیراسیون زمانی است که غذا، مایع یا مواد دیگر وارد راه هوایی و ریه شما می شود.
انتقال خون: اگر بیش از 15 واحد خون در مدت زمان کوتاهی دریافت کنید، در معرض خطر ابتلا به ARDS قرار می گیرید.
COVID-19: ویروس COVID-19 ممکن است به ARDS شدید تبدیل شود.
پانکراتیت: التهاب شدید در پانکراس
تروما یا سوختگی: این حادثه ممکن است مستقیماً به ریه ها یا سایر اندام های بدن شما آسیب برساند و باعث التهاب شدید در ریه های شما شود.
آسیب ناشی از استنشاق: تنفس و قرار گرفتن در معرض غلظت بالای دود یا دود شیمیایی.
آسیب ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر: مصرف بیش از حد مواد مخدر مانند کوکائین و مواد افیونی.
غرق شدن: این اتفاق باعث می شود آب وارد ریه های شما شود و باعث آسیب شود.
چه کسانی در معرض خطر ARDS هستند؟
افرادی که در حال حاضر به دلیل آسیب یا بیماری در بیمارستان بستری هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به ARDS هستند. اما، فقط این دلیل بر ناراحتی تنفسی افراد نمی شود. برخی از عواملی که می تواند خطر بیاری را افزایش دهد عبارتند از:
- سن بالای 65 سال
- مصرف سیگار و حصولات تنباکو
- اختلال سوء مصرف مواد خدر
- داشتن بیماری ریوی
عوارض سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS)
عوارض و مشکلات ناشی از ARDS ممکن است در زمانی که شما در بیمارستان هستید یا پس از رفتن به خانه ایجاد شود، مانند:
- لخته شدن خون یا ترومبوز ورید عمقی (DVT)
- پنوموتوراکس: این اتفاق ممکن است ناشی از فشار اعمال شده توسط ونتیلاتور به ریه های آسیب دیده و سفت باشد.
- گیجی
- نارسایی چند عضوی
- ضعف عضلانی
- اسکار ریه یا فیبروز ریه
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- شرایط سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی
تشخیص و آزمایشات
پزشکان این بیماری را بر اساس معاینه فیزیکی و نتایج چندین آزمایش تشخیص می دهند. از آنجایی که علائم ARDS شبیه به بیماری های مزمن ریوی یا قلبی است، ممکن است پزشک نیاز به آزمایشات دیگر برای رد علل دیگر داشته باشد.
- اشعه ایکس قفسه سینه برای اندازه گیری مایع در ریه ها
- آزمایش خون برای اندازه گیری سطح اکسیژن در خون و تعیین شدت ARDS
- اکوکاردیوگرافی برای ارزیابی عملکرد قلب
- الکتروکاردیوگرام برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی قلب
- سنسور نوک انگشت (پلاس اکسیمتری) برای نظارت مداوم بر سطح اکسیژن
- توموگرافی کامپیوتری (CT) برای ارائه اطلاعات دقیق تر در مورد ریه ها
- نمونه برداری از ترشحات راه های هوایی برای یافتن علت عفونت
کنترل و درمان
درمان سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) شامل افزایش سطح اکسیژن در خون برای جلوگیری از نارسایی اندام است. افراد مبتلا به ARDS به ونتیلاتور مکانیکی و/یا اکسیژن درمانی برای بهبود سطح اکسیژن خون نیاز دارند. آنها همچنین برای باز کردن راه های هوایی که به دلیل آسیب مسدود شده‌اند به کمک نیاز دارند.
پزشکان ممکن است اقداماتی را برای به حداقل رساندن عوارض ناشی از ARDS انجام دهد. این موارد عبارتند از:
- آرام بخش برای کنترل درد
- قرار دادن فرد در وضعیت مستعد (روی شکم)
- آزمایش های تنفسی
- رقیق کننده های خون برای جلوگیری از لخته شدن
- دیورتیک ها برای حذف مایعات اضافی از بدن
- داروهایی برای به حداقل رساندن تجمع مایع در ریه ها
- آنتی بیوتیک برای پیشگیری یا درمان عفونت
- تحرک فعال و فیزیوتراپی برای جلوگیری از ضعف عضلانی
- توانبخشی ریوی برای کمک به تقویت ریه ها و افزایش ظرفیت ریه
چه مدت طول می کشد تا ARDS برطرف شود؟
بستگی به شدت آن دارد و اینکه چقدر طول می کشد تا ریه های فرد بهبود یابد. اکثر مطالعات تخمین می زنند که به طور متوسط بین 6 ماه تا 1 سال طول می کشد تا یک فرد عملکرد معمول ریوی خود را پس از ARDS به دست آورد. اما برخی از افراد عملکرد کامل ریه را به دست نمی آورند.
آیا ARDS و COVID-19 یکسان هستند؟
خیر، افراد مبتلا به کووید-19 زمانی که ویروس به ریه‌هایشان نفوذ می کند، می توانند به ARDS مبتلا شوند.
پیشگیری
هیچ راهی برای پیشگیری از سندرم زجر تنفسی حاد (ARDS) وجود ندارد. اما اگر علائم این بیماری را دارید، یا اگر با آسیب ریه یا بیماری دیگری مواجهه هستید، ممکن است بتوانید با مراجعه فوری به پزشک از شدت آن جلوگیری کنید. علاوه بر این، شما می توانید خطر ابتلا به ARDS شدید خود را با ترک سیگار و اجتناب از الکل کاهش دهید.
مطالب مشابه:
