کارسینوم سلول بازال (BCC)
کارسینوم سلول بازال (BCC)
کارسینوم سلول بازال (BCC) نوعی سرطان پوست است که در سلول های بازال پوست شکل می گیرد. BCC در سلول های بازال شروع می شود – نوعی سلول در پوست که سلول های جدید پوست را با مرگ سلول های قدیمی می سازد.
BCC اغلب به صورت یک برآمدگی شفاف روی پوست ظاهر می شود، اگرچه می تواند اشکال دیگری نیز داشته باشد. کارسینوم سلول بازال اغلب در مناطقی از پوست که در معرض نور خورشید هستند، مانند سر و گردن رخ می دهد.
تصور می شود که اکثر کارسینوم های سلول بازال در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) نور خورشید ایجاد می شوند. دوری از آفتاب و استفاده از کرم ضد آفتاب ممکن است به محافظت در برابر سرطان سلول بازال کمک کند.
سلول های بازال چیست؟
سلول های پایه (بازال) سلول های میکروسکوپی در لایه بیرونی پوست (اپیدرم) هستند. این سلول ها با تقسیم و تکثیر خود، وظیفه ساخت سلول های جدید پوست را بر عهده دارند. وقتی سلول های پایه سلول های جدید ایجاد می کنند، سلول های قدیمی تر پوست، به سطح اپیدرم فشار وارد می کنند، سپس می میرند و از بدن خارج می شوند.
انواع کارسینوم سلول بازال چیست؟
چهار نوع اصلی BCC وجود دارد که عبارتند از:
ندولار: این رایج ترین نوع BCC است. BCC ندولار مانند یک جوش گرد با عروق خونی قابل مشاهده در اطراف آن به نظر می رسد (تلانژکتازی).
نوع سطحی: این نوع باعث ایجاد ضایعاتی می شود که به صورت علائم کوچک و کم عمق روی پوست ظاهر می شود که رنگ آن کمی روشن تر از پوست اطراف است. این ضایعات روی تنه، بازوها و پاها ایجاد می شوند.
اسکلروز کننده (مورفئوفرم): این ضایعات سرطانی شبیه اسکارهایی هستند که به آرامی در طول زمان گسترش می یابند. این نوع بیشتر در صورت شاهده می شود و همچنین می تواند به شکل یک نقطه قرمز کوچک روی پوست باشد.
رنگدانه‌دار: این نوع نادر BCC است که باعث هیپرپیگمانتاسیون می شود، جایی که ناحیه‌ای از پوست، تیره‌تر از پوست اطراف آن می‌شود.
کارسینوم سلول بازال (BCC) چه کسانی را مبتلا می کند؟
کارسینوم سلول بازال (BCC) می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد. بیشتر در افراد بالای 50 سال رخ می دهد. افرادی که پوست روشن و چشمان روشن دارند، بیشتر احتمال دارد به BCC مبتلا شوند. افرادی که یک بار BCC دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پوست غیرملانومایی دیگری در آینده هستند.
علائم کارسینوم سلول بازال چیست؟
- توده ها، برجستگی ها، جوش ها، دلمه ها یا ضایعات پوسته پوسته روی پوست.
- این توده ها ممکن است کمی شفاف (نیمه شفاف) و نزدیک به رنگ پوست معمولی یا سفید تا صورتی، قهوه ای تا سیاه یا سیاه به آبی باشد.
- این توده ها ممکن است براق تر از پوست اطراف آن با رگ های خونی قابل مشاهده ریز به نظر برسد.
- توده ها ممکن است در طول زمان به آرامی رشد کند.
- این توده ها ممکن است خارش‌دار یا دردناک باشد.
- این توده ها ممکن است یک زخم ایجاد کند که می تواند مایع شفاف ترشح کند یا در اثر لمس خونریزی کند.
علائم کارسینوم سلول بازال بیشتر در کجا رخ می دهد؟
کارسینوم سلول های بازال بیشتر در مناطقی از بدن که در معرض نور خورشید هستند ظاهر می شود. رایج‌ترین نقاط برای داشتن BCC عبارتند از:
- صورت
- پوست سر
- بینی
- پلک ها
- پاها
- گوش ها
چه عواملی باعث کارسینوم سلول بازال می شود؟
تغییر در DNA باعث کارسینوم سلول بازال می شود. این تغییر معمولاً پس از قرار گرفتن بیش از حد پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) نور خورشید یا تخت های برنزه اتفاق می افتد.
ژن های شما دستورالعمل های DNA را برای ساخت سلول های جدید می دهند تا جایگزین سلول هایی شوند که با تکثیر به زندگی خود پایان می دهند. اگر جهش، یکی از ژن ها را تحت تاثیر قرار دهد، DNA شما دستورالعمل ساخت سلول های جدید را آنطور که باید دریافت نخواهد کرد.
علاوه بر این، یک بیماری ارثی نادر به نام سندرم خال سلول بازال (سندرم گورلین) باعث بروز BCC در دوران کودکی می شود.
تشخیص و آزمایشات
بسته به ظاهر ضایعه پوستی، پزشک ممکن است فوراً به تشخیص کارسینوم سلول بازال مشکوک شود. برای تأیید تشخیص، پزشک شما را یک معاینه فیزیکی کامل می کند و از شما سؤالاتی در مورد علائم می‌پرسد، از جمله:
چه زمانی توده یا ضایعه روی پوست شما ظاهر شد؟
اندازه ضایعه چقدر تغییر کرده است؟
آیا ضایعه امروزی با زمانی که برای اولین بار متوجه آن شدید متفاوت است؟
آیا ضایعه دردناک است یا خارش دارد؟
قبلاً سرطان پوست داشته اید؟
چه آزمایشاتی کارسینوم سلول بازال را تشخیص می دهد؟
پس از معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است آزمایش هایی را برای تأیید تشخیص ارائه دهد که می تواند شامل موارد زیر باشد:
بیوپسی پوست: پزشک تکه ای از ناحیه آسیب دیده پوست (ضایعه) را برای بررسی زیر میکروسکوپ برمی دارد.
آزمایشات تصویربرداری: بسیار نادر است که کارسینوم سلول بازال در سراسر بدن پخش شود. اگر پزشک مشکوک باشد که سرطان در جای دیگری از بدن گسترش یافته است، ممکن است MRI یا سی تی اسکن را برای تشخیص سرطان در غدد لنفاوی یا اندام های داخلی انجام دهد.
پزشک مرحله تشخیص را پس از ارائه معاینه فیزیکی و بررسی نتایج آزمایشات تعیین می کند. شرایط برای تعیین مرحله شامل موارد زیر است:
- شناسایی اندازه ضایعه (تومور) و تعیین اینکه آیا عمیق تر در بافت ها رشد کرده است یا خیر.
- به دنبال علائم سرطان در غدد لنفاوی می گردد.
- بررسی سایر قسمت های بدن برای مشاهده اینکه آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.
- بررسی اندازه، شکل و محل ضایعه و ثبت سرعت رشد آن.
کنترل و درمان
پزشک کارسینوم سلول بازال را با از بین بردن سرطان از بدن شما درمان می کند. برای بهبودی کامل از سرطان، گزینه های درمانی شما می تواند شامل موارد زیر باشد:
الکترودسیکاسیشن و کورتاژ: خراش دادن توده سرطانی با کورت و سپس سوزاندن با سوزن الکتریکی مخصوص
جراحی: برداشتن توده یا ضایعه سرطانی (جراحی اکسیزیون یا موهس)
کرایوتراپی یا کرایوسرجری: منجمد کردن توده سرطانی برای برداشتن آن
شیمی درمانی: استفاده از داروهای قدرتمند برای از بین بردن سلول های سرطانی
فتودینامیک تراپی (PDT): استفاده از نور آبی و یک عامل حساس به نور روی پوست
لیزر درمانی: استفاده از لیزر برای از بین بردن سرطان به جای جراحی
پزشک با در نظر گرفتن سلامت کلی، سن، محل سرطان و اندازه BCC، بهترین گزینه درمانی را برای شما انتخاب می کند.
عدم درمان کارسینوم سلول بازال
اگر برای کارسینوم سلول بازال درمان نشوید، سرطان پوست می تواند به آرامی بزرگ شود و به بافت های عمیق‌تری مانند ماهیچه، استخوان و غضروف حمله کند. BCC ممکن است دردناک و زخمی شود که می تواند باعث خونریزی و عفونت شود.
در موارد بسیار نادر، کارسینوم سلول بازال می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند و عوارض جانبی خطرناک ایجاد کند.
پیشگیری
در حالی که همه موارد کارسینوم سلول بازال قابل پیشگیری نیستند، اما می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهید:
- از قرار گرفتن در معرض نور خورشید از ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر خودداری کنید.
- از سولاریوم پرهیز کنید.
- هر روز از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید و اگر در خارج از منزل هستید یا در حال ورزش هایی مانند شنا هستید، کرم ضد آفتاب را هر دو ساعت یک بار در طول روز تجدید کنید.
- از لباس های دارای محافظ در برابر آفتاب (UPF)، کلاه های لبه پهن و عینک آفتابی استفاده کنید.
- انجام خودآزمایی پوست یک بار در ماه برای بررسی هرگونه توده یا ضایعات غیر معمول
- مراجعه سالانه به متخصص پوست برای معاینه پوست.
مطالب مشابه:
