بیماری آگلوتینین سرد (CAD)
بیماری آگلوتینین سرد (CAD)
بیماری آگلوتینین سرد (CAD) شکلی از کم خونی همولیتیک خودایمنی (AIHA) است که در آن آگلوتینین های سرد (اتوآنتی بادی های IgM علیه آنتی ژن های گلبول قرمز (RBC) که در دمای سرد متصل می شوند) می توانند علائم بالینی مرتبط با آگلوتیناسیون RBC در قسمت های سردتر بدن و کم خونی همولیتیک ایجاد کنند. این بیماری در اثر دمای سرد ایجاد می شود و می تواند باعث ایجاد مشکلاتی از سرگیجه تا نارسایی قلبی شود.
از هر 300000 نفر 1 نفر به بیماری آگلوتینین سرد مبتلا می شود. اغلب در افراد بالای 60 سال ظاهر می شود و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند.
علائم بیماری آگلوتینین سرد (CAD)
علائم CAD اغلب با کم خونی و مشکلات گردش خون در سراسر بدن مرتبط است. نشانه ها عبارتند از:
- خستگی
- ضعف
- سرگیجه
- تعریق
- تنگی نفس
- ضربان قلب سریع (تاکی کاردی)
- رنگ پریدگی پوست
- در زنان، بیماری آگلوتینین سرد گاهی اوقات آنها را از پریود شدن باز می دارد.
- کبود شدن انگشتان دست، پا یا گوش ها پس از گذراندن مدت زمان در سرما (پدیده رینود).
همچنین ممکن است علائم زردی ظاهر شوند. هنگامی که گلبول های قرمز از بین می روند، ماده ای زرد رنگ به نام بیلی روبین آزاد می کنند. تجمع بیلی روبین منجر به زردی می شود. علائم زردی عبارتند از:
- ادرار قهوه ای تیره.
- رنگ مایل به زرد در پوست و سفیدی چشم
علائم معمولاً در زمستان که دما پایین تر است بدتر می شود.
چه عواملی باعث بیماری آگلوتینین سرد (CAD) می شود؟
اغلب اوقات، بیماری آگلوتینین سرد به خودی خود و بدون هیچ بیماری زمینه‌ای دیگری اتفاق می افتد. پزشکان آن را شکل اولیه یا ایدیوپاتیک این بیماری می دانند و نمی‌دانند چرا این وضعیت رخ می‌دهد.
در موارد دیگر، یک بیماری دیگر می تواند باعث بیماری آگلوتینین سرد (CAD) شود. یکی از شایع ترین شرایطی که باعث آن می شود، لنفوم است، به ویژه در افراد بالای 60 سال. این نوعی سرطان است که غدد لنفاوی را تحت تاثیر قرار می دهد. اما در صورت داشتن موارد زیر نیز ممکن است اتفاق بیفتد:
- یک عفونت باکتریایی مانند E. coli، سیفلیس یا بیماری لژیونر
- ویروسی مانند آنفولانزا، هپاتیت C یا ایدز
- یک عفونت انگلی مانند مالاریا
- سایر شرایطی که باعث می شود سیستم ایمنی بدن فعال شود
- انواع دیگر سرطان که بر سلول های خونی تأثیر می گذارد، مانند مولتیپل میلوما یا لوسمی
- مونونوکلئوز عفونی
- پنومونی مایکوپلاسما
- لوپوس
- روماتیسم مفصلی
- لنفوم غیر هوچکین
- ماکروگلوبولینمی والدنستروم
تشخیص و آزمایشات
پزشک سابقه پزشکی و علائم شما را بررسی می کند. آنها آزمایش خون را برای تعیین اینکه آیا شما کم خونی همولیتیک و اتوآنتی بادی های مرتبط با بیماری آگلوتینین سرد (CAD) دارید، انجام می دهند.
آزمایش خون برای تشخیص کم خونی همولیتیک عبارتند از:
شمارش کامل خون (CBC): آزمایش CBC اطلاعات دقیقی در مورد گلبول های قرمز خون ارائه می دهد که می تواند برای تشخیص کم خونی همولیتیک استفاده شود. این تست نشان می دهد که چند گلبول قرمز، اندازه آنها و سطح هموگلوبین شما به چه صورت است.
شمارش رتیکولوسیت: شمارش رتیکولوسیت تعداد گلبول های قرمز نابالغ (رتیکولوسیت) را اندازه می گیرد. اگر سیستم ایمنی بدن شما گلبول های قرمز بالغ را از بین ببرد، ممکن است بدن شما مقدار بیشتری از رتیکولوسیت تولید کند.
آزمایشات سطح سرمی: سطوح بالای لاکتات دهیدروژناز (LDH) و بیلی روبین و سطوح پایین هاپتوگلوبین از علائم کم خونی همولیتیک هستند.
پزشک اتوآنتی بادی که به گلبول های قرمز خون شما حمله می کند را بررسی می کند تا مشخص کند که آیا کم خونی همولیتیک شما CAD است یا خیر. آزمایشات شامل:
آزمایش کومبز مستقیم (DAT): تست کومبز، اتوآنتی بادی های مرتبط با CAD را بررسی می کند. در طول آزمایش، گلبول های قرمز خون شما از سایر قسمت های خون جدا شده و در یک محیط کنترل شده قرار می گیرند. اگر سلول ها با محلول به هم چسبیده شوند (آگلوتینه شوند)، آزمایش برای اتوآنتی بادی مثبت است.
آزمایش تیتر آگلوتینین سرد: این آزمایش میزان غلظت اتوآنتی بادی ها یا تعداد آنها را بررسی می کند. غلظت بالای اتوآنتی بادی ها نشانه CAD است.
هنگامی که پزشک تشخیص بیماری را تایید کرد، سپس بررسی خواهند کرد که آیا بیماری آگلوتینین سرد (CAD) شما با یک بیماری زمینه ای (بیماری آگلوتینین سرد ثانویه) مرتبط است یا خیر.
درمان بیماری آگلوتینین سرد (CAD)
بسته به شدت علائم، درمان ممکن است شامل کنترل CAD با تغییرات سبک زندگی و داروها باشد. در شرایط اضطراری ممکن است نیاز به انتقال خون باشد.
شیوه سبک زندگی: پزشک توصیه می کند در صورت ابتلا به CAD از دمای سرد خودداری کنید.
داروها: رایج ترین داروی مورد استفاده برای درمان بیماری آگلوتینین سرد (CAD) ریتوکسیماب است. این دارو با جلوگیری از تولید اتوآنتی بادی‌هایی که به گلبول‌های قرمز خون شما حمله می‌کنند، از سیستم ایمنی جلوگیری می‌کند.
انتقال خون: اگر CAD شما شدید (حاد) باشد، ممکن است پزشک برای تثبیت وضعیت شما نیاز به انتقال خون یا تعویض پلاسما داشته باشد. تبادل پلاسما با کاهش تعداد اتوآنتی بادی های در گردش خون شما کار می کند.
اگر CAD ثانویه داشته باشید، پزشک بیماری زمینه‌ای شما را درمان می کند.
مطالب مشابه:
