Blog

عفونت کلیه (پیلونفریت)

عفونت کلیه (پیلونفریت)

عفونت کلیه (پیلونفریت)

عفونت کلیه (پیلونفریت) نوعی عفونت مجاری ادراری (UTI) است. هنگامی که باکتری‌ها از قسمت دیگری از بدن، مانند مثانه، به سمت یک یا هر دو کلیه حرکت می‌کنند، این بیماری ایجاد می‌شود.
عفونت کلیه نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. اگر به درستی درمان نشود، عفونت می‌تواند باعث آسیب دائمی به کلیه‌ها شود. یا باکتری می‌تواند به جریان خون گسترش یابد و عفونت خطرناکی ایجاد کند.

علائم عفونت کلیه (پیلونفریت)

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • تب
  • لرز
  • احساس سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
  • نیاز به دفع مکرر ادرار
  • میل شدید برای ادرار کردن
  • درد پشت، پهلو یا کشاله ران
  • حالت تهوع و استفراغ
  • چرک یا خون در ادرار
  • ادرار با بوی بد و یا کدر
  • درد شکم

عفونت کلیه (پیلونفریت)

زمان مراجعه به پزشک

عفونت شدید کلیه می‌تواند منجر به عوارض خطرناکی شود. این بیماری ممکن است باعث مسمومیت خون، آسیب به بافت‌های بدن یا مرگ شود. اگر علائم عفونت کلیه و ادرار خونی یا حالت تهوع و استفراغ دارید فوراً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

علل

باکتری‌هایی که از طریق مجرای ادرار وارد مجاری ادراری می‌شوند، می‌توانند تکثیر شوند و به کلیه‌ها برسند که شایع‌ترین علت عفونت کلیه است.

باکتری‌های ناشی از عفونت در قسمت دیگری از بدن نیز می‌توانند از طریق جریان خون به کلیه‌ها سرایت کنند. در موارد نادر، یک مفصل مصنوعی یا دریچه قلب که عفونی می‌شود می‌تواند باعث عفونت کلیه شود. به ندرت، عفونت کلیه پس از جراحی کلیه اتفاق می‌افتد.

عوامل خطر

عواملی که خطر عفونت کلیه را افزایش می‌دهند عبارتند از:

زنان: مجرای ادرار در زنان کوتاهتر از مردان است. این باعث می‌شود که باکتری‌ها از خارج از بدن به مثانه حرکت کنند. مجرای ادرار نزدیک به واژن و مقعد نیز ورود باکتری‌ها به مثانه را آسان می‌کند. هنگامی که باکتری‌ها به مثانه می‌رسند، عفونت می‌تواند به کلیه‌ها سرایت کند. زنان باردار حتی بیشتر در معرض خطر عفونت کلیه هستند.
انسداد مجرای ادرار: هر چیزی که جریان ادرار را کند کند یا تخلیه کامل مثانه را سخت‌تر کند، می‌تواند خطر عفونت کلیه را افزایش دهد. این شامل سنگ کلیه، تنگی مجرای ادرار یا بزرگ شدن غده پروستات است.
سیستم ایمنی ضعیف: شرایط پزشکی مانند دیابت و HIV می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند. همچنین برخی داروها نیز می‌توانند ایمنی را کاهش دهند. اینها شامل داروهایی هستند که پس از پیوند عضو تجویز می‌شوند و به جلوگیری از پس زدن کمک می‌کنند.
آسیب به اعصاب اطراف مثانه: آسیب عصبی یا نخاع می‌تواند احساس عفونت مثانه را مسدود کند. این امر می‌تواند تشخیص زمان انتقال عفونت به کلیه را دشوار کند.
استفاده از کاتتر ادراری: کاتترهای ادراری، لوله‌هایی هستند که برای تخلیه ادرار از مثانه استفاده می‌شوند. کاتترها گاهی اوقات پس از یک عمل جراحی یا آزمایش تشخیصی استفاده می‌شوند.
داشتن شرایطی که باعث می‌شود ادرار به روش اشتباه جریان یابد: در رفلاکس مثانه، مقدار کمی ادرار از مثانه به لوله‌هایی که مثانه و کلیه‌ها را به هم متصل می‌کنند، جریان می‌یابد. افراد مبتلا به این بیماری در سنین کودکی و بزرگسالی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت کلیه قرار دارند.

عوارض

اگر عفونت کلیه درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض بالقوه جدی شود، مانند:

اسکار کلیه: این می‌تواند منجر به بیماری مزمن کلیه، فشار خون بالا و نارسایی کلیه شود.
مسمومیت خون: کلیه‌ها مواد زائد خون را فیلتر می‌کنند و خون تصفیه شده را به بقیه بدن باز می‌گرداند. عفونت کلیه می‌تواند باعث انتشار باکتری از طریق جریان خون شود.
عوارض بارداری: عفونت کلیه که در دوران بارداری رخ می‌دهد می‌تواند خطر تولد نوزاد با وزن کم را افزایش دهد.

تشخیص و آزمایشات

پزشک با بررسی علائم و آزمایش ادرار برای علائم عفونت، عفونت کلیه را تشخیص می‌دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایش خون را تجویز کنند و با سی تی اسکن یا سونوگرافی کلیه، کلیه های شما را بررسی کنند.

آزمایشات بررسی سلامت کلیه:

1) آزمایش ادرار

2) آزمایش سدیم

3) آزمایش کشت ادرار

4) آزمایش BUN

5) آزمایش پتاسیم

6) آزمایش کراتینین

مدیریت و درمان

پزشکان عفونت کلیه را با آنتی بیوتیک درمان می‌کنند. شما باید حداقل 14 روز آنتی بیوتیک مصرف کنید. اگر خیلی بیمار هستید یا اگر پاسخ درانی از آنتی بیوتیک‌ها دریافت نمی‌کنید، ممکن است نیاز داشته باشید در بیمارستان تحت درمان باشید یا برای مدت طولانی‌تری آنتی بیوتیک مصرف کنید.

پیشگیری

با انجام اقدامات زیر برای پیشگیری از عفونت مجاری ادراری، مخصوصاً زنان، خطر ابتلا به عفونت کلیه را کاهش دهید.

  • مایعات بخصوص آب بنوشید.
  • به محض نیاز ادرار کنید.
  • بعد از رابطه جنسی مثانه را خالی کنید.
  • با دقت پس از ادرار و مدفوع خود را خشک کنید.
  • از استفاده از اسپری‌های دئودورانت در ناحیه تناسلی خودداری کنید.

 

مطالب مشابه:

سنگ کلیه چیست؟

بیماری گاستروانتریت

آزمایش خون

آزمایش کراتینین Creatinine

منابع: mayoclinic ، my.clevelandclinic

3 بهمن, 1403 مطالب علمی, مقالات علمی , , , ,
درباره admin avesta

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *