بیماری اوریون
بیماری اوریون چیست؟
بیماری اوریون یک بیماری واگیردار است که توسط ویروس اوریون ایجاد می شوند و متعلق به ویروس هایی به نام پامیکسو ویروس می باشد. این بیماری با علائم خفیف مانند سردرد، تب و خستگی همراه است. اما معمولاً منجر به تورم در برخی غدد بزاقی (پاروتیت) می شود و باعث تورم و درد در گونه ها، و فک نیز می گردد.
بیماری اوریون بیشتر در کودکان 2 تا 12 ساله که واکسن اوریون تزریق نکرده اند، ایجاد می شود. با این حال، نوجوانان و بزرگسالان با وجود واکسینه شدن هم می توانند هنگام قرار گرفتن در معرض این ویروس، به آن مبتلا شوند. به این دلیل که ایمنی واکسن پس از چندین سال کاهش می یابد. بهترین راه برای محافظت در برابر این بیماری، واکسینه شدن کامل است.
علائم بیماری اوریون چیست؟
اولین علائم این بیماری خفیف است به گونه ای که اکثر افراد، متوجه علائم آن نمی شوند و نمی دانند که به این ویروس مبتلا هستند. علائم بیماری اوریون بلافاصله ظاهر نمی شود و زمان بین ابتلا به عفونت و بیماری، از 7 تا 25 روز متغیر است.
علائم خفیف ویروس اوریون عبارتند از:
- تب
- سردرد
- خستگی
- بی اشتهایی
- دردهای عضلانی
پس از چند روز ممکن است تورم دردناک غدد پاروتید رخ دهد. غدد پاروتید، غدد بزاقی هستند که بین گوش و فک قرار دارند. تورم می تواند در یک یا هردو طرف صورت ایجاد شود. عارضه پاروتیت در بیش از 70% موارد اوریون رخ می دهد. این نکته مهم را به یاد داشته باشید که بسیاری از ویروس ها و باکتری های مختلف می توانند باعث پاروتیت شوند. بنابراین پاروتیت همیشه به معنی ابتلا به بیماری اوریون نیست.
به ندرت، بیماری اوریون می تواند بر اندام های دیگر، از جمله، مغز، پانکراس، بیضه ها یا تخمدان ها تاثیر بگذارد و معمولاً فقط در نوجوانان و بزرگسالان رخ می دهد. اما در صورت بروز هر یک از علائم شدید زیر، فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- تب شدید
- گرفتگی گردن
- سردرد شدید
- گیجی
- درد معده
- استفراغ
- تشنج
عواملی که باعث بیماری اوریون می شوند؟
نوعی ویروس به نام پارامیکسوویروس باعث ایجاد بیماری اوریون می شود. این ویروس از طریق تماس مستقیم با بزاق آلوده یا از طریق قطرات تنفسی از بینی، دهان یا گلوی فرد مبتلا به اوریون به فرد دیگر سرایت می کند. فرد مبتلا می تواند ویروس اوریون را از طریق موارد زیر انتقال دهد:
- عطسه، سرفه یا صحبت کردن
- اشتراک گذاری اشیاء حاوی بزاق آلوده مانند اسباب بازی، فنجان و ظروف
- ورزش، رقص، بوسه یا شرکت در فعالیت های دیگر که شامل تماس نزدیک با دیگران است.
برخی از افراد در معرض بیشتری برای ابتلا به اوریون هستند که شامل:
- سیستم ایمنی ضعیف دارند.
- سفرهای بین المللی ممی روند.
- واکسینه نشده‌اند.
- در خوابگاه های دانشجویی زندگی می کنند.
آیا بیماری اوریون واگیردار است؟
بله، اوریون یک ویروس واگیردار است. اگر کودک شما اوریون دارد، از چند روز قبل از تورم غددش تا 5 روز پس از شروع تورم، مسری است. بنابراین باید از تماس مستقیم کودک با دیگران خودداری کنید. آنها نباید به مدرسه یا مهدکودک بروند.
تشخیص و آزمایشات
برای تشخیص بیماری اوریون، پزشک برخی معاینات و آزمایشاتی را برای کودک شما تجویز می کند. علاوه بر این، آنها ممکن است بتوانند اوریون را بر اساس غدد بزاقی متورم کودک تشخیص دهند.
آزمایشات تشخیصی بیماری اوریون چیست؟
پزشک ممکن است برای تشخیص اوریون، آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) را درخواست کند. آنها داخل گونه یا گلوی کودک شما را سواب می کشند تا نمونه ای از مخاط او را جمع آوری کنند. آنها نمونه را به آزمایشگاه می فرستند، تا پاتولوژیست آن را بررسی کند و ویروس اوریون را جستجو کند. پزشک همچنین ممکن است برای کمک به تشخیص اوریون یا رد سایر بیماری ها و ویروس هایی که می توانند باعث پاروتیت شوند، آزمایش خون درخواست کند.
اوریون چه عوارضی می تواند ایجاد کند؟
در حالی که اوریون معمولاً یک بیماری خفیف است، اما می تواند عوارض جدی ایجاد کند.
این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آرتریت: التهاب مفاصل کودک
- ناشنوایی: کم شنوایی دائمی
- آنسفالیت: التهاب مغز کودک
- مننژیت: التهاب بافت پوشاننده مغز و نخاع کودک
- اوفوریت: التهاب تخمدان های کودک
- اورکیت: التهاب بیضه های کودک
- پانکراتیت: التهاب پانکراس کودک
- تیروئیدیت: التهاب غده تیروئید کودک
اوریون در دوران بارداری معمولاً بی ضرر است، اما به ندرت ممکن است منجر به سقط جنین، زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، نقص مادرزادی یا مرگ جنین شود. اگر باردار هستید و در معرض اوریون قرار گرفته‌اید، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
درمان بیماری اوریون چیست؟
درمان خاصی برای اوریون وجود ندارد. این بیماری باید دوره خود را طی کند و معمولاً طی چند هفته خود به خود از بین می رود. درمان اوریون بر کاهش علائم کودک شما تمرکز دارد تا گذر از این بیماری در او راحت تر شود. مراحل زیر می تواند به کنترل علائم کمک کند:
- مصرف مایعات فراوان
- غرغره آب نمک گرم
- مصرف غذاهای نرم و راحت جویدنی
- خودداری از غذاهای اسیدی که دهان را آب می اندازند
- مکیدن یخ برای تسکین گلودرد
- گذاشتن کیسه های یخ یا گرما روی غدد متورم
- استفاده از داروهای غیر آسپرین مانند استامینوفن و ایبوپروفن برای کاهش تب و درد
- به کودکتان آسپرین ندهید کودکان مبتلا به ویروس هایی مانند اوریون که آسپرین مصرف می کنند ممکن است به سندرم ری مبتلا شوند، سندرم ری باعث نارسایی کبد، تورم مغز و حتی مرگ می شود و یک بیماری خطرناک است.
پیشگیری
این بیماری به دلیل اثربخشی واکسن اوریون یک بیماری قابل پیشگیری است. پزشکان معمولاً واکسن اوریون را به عنوان بخشی از یک واکسن ترکیبی می دهند که در برابر سرخک، اوریون و سرخجه محافظت می کند.
کودکان معمولاً دو دوز واکسن سرخک-اوریون- سرخجه (MMR) را به عنوان بخشی از برنامه ایمن سازی دوران کودکی دریافت می کنند. آنها اولین دوز را بین 12 تا 15 ماهگی و دوز دوم را بین 4 تا 6 سالگی تزریق می کنند.
مطالب مشابه:
