سرطان یا Cancer
سرطان یا Cancer
سرطان یا Cancer گروهی از بیماری ها است که در آن سلول های غیر طبیعی خارج از کنترل رشد و تکثیر می شوند و توانایی نفوذ و تخریب بافت طبیعی بدن را دارند. این بیماری همچنین این توانایی را دارد که در سراسر بدن گسترش یابد.
سرطان دومین عامل مرگ و میر در جهان است. اما نرخ بقای بسیاری از انواع سرطان به لطف پیشرفت در غربالگری، درمان و پیشگیری، در حال بهبودی است.
انواع سرطان
بیش از 100 نوع Cancer وجود دارد. پزشکان آنها را بر اساس جایی که بیماری ها در بدن شما شروع می شوند و نوع بافتی که تحت تأثیر قرار می دهند، دسته بندی می کنند. سه طبقه بندی کلی سرطان وجود دارد:
سرطان های تومور جامد: شایع ترین نوع Cancer است که حدود 80 تا 90 درصد همه موارد را تشکیل می دهد. این نوع شامل کارسینومی است که در بافت اپیتلیال (مانند پوست، سینه، روده بزرگ و ریه ها) و سارکومی که در استخوان و بافت های همبند ایجاد می شود.
سرطان های خون: سرطانهایی هستند که در سلول های خونی یا سیستم لنفاوی شروع می شوند. به عنوان مثال می توان به لوسمی، لنفوم و مولتیپل میلوما اشاره کرد.
مختلط: سرطانهایی که شامل دو طبقه بندی یا زیرگونه هستند. به عنوان مثال، می توان به کارسینوسارکوم و کارسینوم آدنوسکواموس اشاره کرد.
شایع ترین سرطان ها عبارتند از: سرطان پستان، ریه، پروستات، کولورکتال، سرطان های خون.
هر کسی ممکن است به Cancer مبتلا شود، اما موارد بر اساس نژاد و جنسیت متفاوت است. بر اساس گزارش سالانه، این بیماری:
- مردان اندکی بیشتر از زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.
- افراد بالای 60 سال را بیش از هر گروه سنی دیگری تحت تاثیر قرار می دهد.
علائم سرطان چیست؟
علائم سرطان یا Cancer از فردی به فرد دیگر، نوع سرطان و میزان پیشرفت آن بستگی دارند.
نشانه های عمومی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- تب شبانه
- عدم اشتها
- تعریق شبانه
- درد مداوم
- تغییرات پوست، به ویژه خال هایی که تغییر شکل و اندازه می دهند یا خال های جدید.
- کاهش وزن ناگهانی
در برخی موارد، سرطان ممکن است علائم بیشتری را ایجاد کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خون در ادرار یا مدفوع
- تغییر در شکل، رنگ یا اندازه خال پوستی
- سرفه خونی
- توده های جدید
اما به طور کلی، داشتن این علائم، لزوماً به معنای ابتلا به سرطان نیست.
Cancer یک بیماری پیچیده است و علائم متفاوتی ایجاد می کنند. همچنین ممکن است سال ها بدون اینکه بدانیم سرطان داشته باشیم. در شرایط دیگر، می تواند علائم واضحی ایجاد کند که خیلی سریع بدتر می شوند. بنابراین، هر تغییری که در بدن خود احساس کردید که بیش از 2 هفته طول کشیده است، به پزشک مراجعه کنید.
چه عواملی باعث سرطان می شود؟
سرطان یک اختلال ژنتیکی است، اما همیشه لزوماً ابتلا به آن، به معنای ارثی بودن آن نیست. Cancer زمانی اتفاق می افتد که ژن هایی که فعالیت سلولی را کنترل می کنند، جهش می یابند. آنها سلول های غیر طبیعی ایجاد می کنند که تقسیم و تکثیر می شوند و در نهایت نحوه عملکرد بدن را مختل می کنند.
این سلول ها خوشه های سرطانی یا تومور ایجاد می کنند. سلول های سرطانی ممکن است از تومورها جدا شده و از طریق سیستم لنفاوی یا جریان خون به مناطق دیگر بدن متاستاز کنند.
به عنوان مثال، ممکن است یک تومور در سینه به ریه ها سرایت کند و تنفس را دشوار کند. در برخی از انواع سرطان خون، مغز استخوان، سلول های خونی غیرطبیعی می سازد که به طور غیرقابل کنترلی تکثیر می شوند. در نهایت، سلول های غیرطبیعی، سلول های طبیعی خون را از بین می برند.
بنا به اظهارات محققان پزشکی، جهش های ژنتیکی باعث حدود 5 تا 10 درصد از همه سرطانها میشود. اغلب، سرطان به عنوان یک جهش ژنتیکی اکتسابی رخ می دهد. یعنی در طول زندگی فرد اتفاق می افتد. محققان پزشکی چندین عامل خطر را شناسایی کرده اند که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
عوامل خطر
تنها یک دلیل برای سرطان وجود ندارد. در عوض، عوامل خاصی می توانند خطر این بیماری را در فرد افزایش دهند، مانند:
سابقه خانوادگی: اگر اعضای نزدیک بیولوژیکی خانواده (والدین، خواهر و برادر، پدربزرگ و مادربزرگ) مبتلا به Cancer باشند، خطر ابتلا به آن در دیگر اعضای خانواده بیشتر است.
سیگار: استعمال سیگار و محصولات تنباکو یا استفاده از سیگارهای الکترونیکی احتمال ابتلا به سرطان ریه، مری، پانکراس و دهان را افزایش می دهد.
عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم در محیط، مانند آزبست، آفت کش ها و رادون، در نهایت می تواند منجر به سرطان شود.
سوء تغذیه: غذاهای پرچرب یا پر قند می توانند خطر ابتلا به بسیاری از انواع سرطان را افزایش دهند. همچنین اگر فرد فعالیت بدنی کافی نداشته باشد در برابر بیماری، آسیب پذیرتر است.
هورمون درمانی: زنانی که از درمان جایگزینی هورمون استفاده می کنند، ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه و سرطان رحم را افزایش دهند.
قرار گرفتن در معرض تشعشع: اشعه ماوراء بنفش (UV) از خورشید به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهد. قرار گرفتن بیش از حد در معرض پرتودرمانی نیز می تواند یک عامل خطر باشد.
تشخیص و آزمایشات
پزشکان تشخیص سرطان را با انجام یک معاینه فیزیکی کامل آغاز می کنند. آنها از شما می خواهند که علائم و سابقه پزشکی خانوادگی خود را شرح دهید. آنها همچنین ممکن است نیاز به انجام موارد زیر داشته باشند:
1) آزمایش های خون سرطان
- آزمایش شمارش کامل خون CBC
- تست های بررسی پروتئین های خون از جمله: آزمایش خون الکتروفورز
- آزمایشات تومورمارکر جهت جستجوی مواد شیمیایی تولید شده توسط سلول های سرطانی. این آزمایش شامل: آزمایش PSA جهت بررسی سرطان پروستات، آزمایش CA125 جهت بررسی سرطان تخمدان، آزمایش CEA جهت تشخیص سرطان روده بزرگ و آزمایش AFP برای بررسی سرطان بیضه
2) تست های تصویربرداری مانند CT scan، MRI، سونوگرافی یا متایودوبنزیل گوانیدین ید (MIGB)
3) بیوپسی، که می تواند جراحی یا غیر جراحی باشد.
4)آزمایش ژنتیکی برای تشخیص و درمان انواع سرطانهای ارثی
مرحله بندی سرطان یا Cancer
پزشکان از سیستم های مرحله بندی سرطان برای تعیین درمان و ایجاد پیش آگهی یا نتیجه مورد انتظار، استفاده می کنند.
اکثر سرطان ها چهار مرحله دارند. مرحله خاص توسط چند عامل مختلف از جمله اندازه و محل تومور تعیین می شود.
مراحل I-III (1-3) (مرحله اولیه یا به طور موضعی پیشرفته) معمولاً سرطانی را توصیف می کند که مستقیماً در بافت اطراف رشد کرده یا به غدد لنفاوی مجاور گسترش پیدا کرده است.
مرحله IV (4) (یا سرطان متاستاتیک) به این معنی است که سلول های سرطانی از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به نواحی دوردست بدن گسترش یافتند.
کنترل و درمان
پزشکان ممکن است از چندین درمان مختلف استفاده کنند، که گاهی اوقات درمان ها را بر اساس وضعیت بیمار ترکیب می کنند. درمان های رایج عبارتند از:
جراحی: می تواند تومورهای سرطانی را که گسترش نیافتند، از بین ببرد.
شیمی درمانی: سلول های سرطانی را با داروهای قوی به شکل قرص یا داخل وریدی از بین می برد.
پرتودرمانی: سلول های سرطانی را با دوزهای بالای پرتو از بین می برد.
ایمونوتراپی: سیستم ایمنی را برای مبارزه با بیماری درگیر می کند.
درمان هدفمند: جهش های ژنتیکی را هدف قرار می دهد که سلول های سالم را به سلول های سرطانی تبدیل می کند.
هورمون درمانی: هورمون های سرطان زا را مسدود می کند. به عنوان مثال، افرادی که به سرطان پروستات مبتلا هستند، ممکن است هورمون هایی برای کاهش تستوسترون دریافت کنند که می تواند به سرطان پروستات کمک کند.
پیوند مغز استخوان: سلول های بنیادی آسیب دیده خون را با سلول های سالم جایگزین می کند.
درمان Cancer می تواند عوارض جانبی متعددی ایجاد کند. این عوارض جانبی بسته به نوع درمان و نحوه تحمل بدن، متفاوت است. اگر در طول درمان سرطان، دچار عوارض جانبی شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
پیشگیری
شما همیشه نمی توانید از سرطان یا Cancer پیشگیری کنید، به خصوص زمانی که عوامل خطر اجتناب ناپذیر باعث ایجاد آن شوند. اما اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر، انجام دهید:
- ترک سیگار و ممحصولات تنباکویی
- داشتن یک برنامه غذایی مفید
- داشتن فعالیت بدنی در برنامه روزانه
- دوری از سموم محیطی مانند آزبست و آفت کش ها
- حافظت از خود در برابر آسیب خورشیدی
- انجام منظم غربالگری سرطان
مطالب مشابه: