بیماری گریوز
بیماری گریوز
بیماری گریوز یک بیماری سیستم ایمنی است که غده تیروئید را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود بدن هورمون تیروئید بیش از حد تولید کند که به این حالت پرکاری تیروئید می گویند.
هورمون های تیروئید بسیاری از اندام های بدن مانند قلب، استخوان و ماهیچه ها را تأثیر قرار می دهد. بنابراین علائم بیماری گریوز نیز می تواند بر این اندام ها تأثیر بگذارد. هر کسی ممکن است به بیماری گریوز مبتلا شود. اما در زنان و در افراد بالای 30 سال شایع تر است.
درمان این بیماری به کاهش میزان هورمون تیروئیدی که بدن می سازد، کمک می کند و علائم را کاهش می دهد.
در صورت داشتن سابقه خانوادگی بیماری تیروئید و همچنین استعمال سیگار، خطر این بیماری در شما افزایش پیدا می کند. همچنین در صورت ابتلا به سایر بیماری های خود ایمنی زیر ابتلا به بیماری گریوز بیشتر است:
- روماتیسم مفصلی
- لوپوس
- دیابت نوع 1
- بیماری سلیاک
- ویتیلیگو
تاثیر بیماری گریوز بر بدن:
هورمون تیروئید بر چندین قسمت از بدن و عملکردهای بدن تأثیر می گذارد. به همین دلیل، بیماری گریوز / پرکاری تیروئید (هورمون تیروئید بیش از حد) می تواند بر بسیاری از قسمت های بدن تأثیر بگذارد، از جمله:
- قلب
- ماهیچه های اسکلتی
- چشم
- پوست
- استخوان ها
- کبد
به عنوان مثال، هورمون تیروئید بیش از حد می تواند باعث ضربان قلب سریع شود و منجر به بیماری های قلبی جدی تر و پوکی استخوان شود.
از آنجایی که بیماری گریوز چندین جنبه از سلامتی را تحت تاثیر قرار می دهد، مهم است که برای این بیماری به دنبال درمان پزشکی و موثر باشید.
علائم بیماری گریوز چیست؟
شروع علائم بیماری گریوز معمولاً تدریجی است و اغلب چند هفته یا چند ماه طول می کشد تا ایجاد شود.
بیماری گریوز باعث پرکاری تیروئید می شود که عملکردهای خاص بدن را سرعت می بخشد. پرکاری تیروئید علائم زیادی دارد.
علائم پرکاری تیروئید می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ضربان قلب سریع (تپش قلب)
- احساس لرزش و/یا عصبی بودن
- کاهش وزن
- افزایش اشتها
- اسهال و/یا اجابت مزاج مکرر
- پوست نازک، گرم و مرطوب
- عدم تحمل گرما و تعریق زیاد
- مشکل در خواب، مانند بی خوابی
- بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر)
- ریزش مو و تغییر بافت مو
- تغییرات قاعدگی
- ضعف عضلانی
اگر این علائم را دارید، به پزشک خود مراجعه کنید.
بیماری گریوز همچنین می تواند باعث علائم بیماری چشم شود، از جمله:
- سوزش چشم و تحریک شده
- تورم بافت های اطراف چشم
- چشم های برآمده
- حساسیت به نور
- فشار یا درد در چشم
- تاری یا دوبینی
به این افتالموپاتی گریوز یا اوربیتوپاتی یا بیماری چشمی تیروئید می گویند. فقط حدود یک سوم افراد مبتلا به بیماری گریوز به این بیماری مبتلا می شوند. اگر این علائم را دارید، به یک چشم پزشک مراجعه کنید.
به ندرت، افراد مبتلا به بیماری گریوز دچار ضخیم شدن و قرمزی پوست در ساق پا می شوند که به نام میکسدم پرتیبیال (به نام درموپاتی گریوز) شناخته می شود. این عارضه معمولاً بدون درد و خفیف است، اما ممکن است برای برخی افراد دردناک باشد.
چه عواملی باعث بیماری گریوز می شود؟
محققان نمی دانند چه عواملی باعث بیماری های خود ایمنی مانند بیماری گریوز می شود. در کل، عاملی سیستم ایمنی شما را تحریک می کند تا آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین محرک تیروئید (TSI) تولید کند. TSI به سلول های تیروئید سالم متصل می شود و باعث می شود تیروئید، هورمون های تیروئیدی را بیش از حد تولید کند.
محرک ها ممکن است ترکیبی از داشتن یک استعداد ژنتیکی و عوامل محیطی باشد، مانند:
- استرس
- ابتلا به ویروس
- بارداری
تشخیص و آزمایشات
پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی از جمله، سابقه خانوادگی بیماری تیروئید از شما سوال می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است آزمایش های زیر را برای تأیید تشخیص بیماری گریوز تجویز کنند:
آزمایش خون تیروئید: این آزمایش های خون، سطح هورمون تیروئید در خون و مقدار هورمون محرک تیروئید (TSH) را بررسی می کند. سطح TSH پایین نشان می دهد که غده تیروئید، هورمون زیادی تولید می کند. تولید بیش از حد باعث می شود غده هیپوفیز، TSH کمتری تولید کند.
آزمایش خون آنتی بادی تیروئید: این آزمایشات به شناسایی انواع مختلف شرایط خودایمنی تیروئید کمک می کند. دو نوع آنتی بادی مرتبط با بیماری گریوز عبارتند از: TSI (آنتی بادی های تحریک کننده تیروئید) و TBII (ایمونوگلوبولین های مهار کننده اتصال تیروتروپین)
جذب ید و اسکن تیروئید: در این آزمایش بیمار مقدار کمی ید رادیواکتیو را به صورت خوراکی مصرف می کند. سپس پزشک بررسی می کند تا ببیند تیروئید، چه مقدار از ید رادیواکتیو را جذب می کند. سطوح بالای جذب ید می تواند نشانه ای از بیماری گریوز باشد.
اندازه گیری جریان خون داپلر (سونوگرافی داپلر): این آزمایش از امواج صوتی برای تشخیص افزایش جریان خون در تیروئید به دلیل بیماری گریوز استفاده می کند. اگر جذب ید رادیواکتیو گزینه خوبی برای بیمار نباشد، مانند دوران بارداری یا شیردهی، ممکن است پزشک این آزمایش را تجویز کند.
درمان
بیماری گریوز یک بیماری مادام العمر (مزمن) است. با این حال، درمان این بیماری می توانند سطح هورمون تیروئید را کنترل کنند. مراقبت های پزشکی حتی ممکن است باعث شود که بیماری به طور موقت از بین برود.
گزینه های درمانی عبارتند از:
بتا بلاکرها:
بتا بلاکرها اغلب اولین خط درمان بیماری گریوز هستند. این داروها ضربان قلب را تنظیم می کنند و از قلب تا زمانی که سایر درمان های پرکاری تیروئید موثر واقع شوند، محافظت می کنند. این داروها تولید هورمون تیروئید را متوقف نمی کنند.
داروهای ضد تیروئید:
این داروها، تولید هورمون تیروئید توسط تیروئید را مسدود می کنند. در درصد کمی از افراد، این داروها باعث بثورات پوستی و کاهش تعداد گلبول های سفید خون می شوند که ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد. به ندرت بیماری کبدی ایجاد می شود.
درمان با ید رادیواکتیو:
این درمان شامل مصرف یک دوز ید رادیواکتیو به صورت قرص یا مایع است. در طی دو تا سه ماه، رادیواکتیو به آرامی سلول های غده تیروئید را از بین می برد. با کوچک شدن غده تیروئید، سطح هورمون ها به حالت عادی باز می گردد. اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، نباید این درمان را مصرف کنید. اگر این درمان برای شما تجویز شود، احتمالاً در نهایت به کم کاری تیروئید مبتلا خواهید شد که نیاز به دارو دارد. اما درمان کم‌کاری تیروئید راحت‌تر از پرکاری تیروئید است و باعث مشکلات سلامتی دراز مدت کمتری می شود.
جراحی:
تیروئیدکتومی شامل برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید با جراحی است. پس از جراحی، برخی افراد هورمون تیروئید بسیار کمی تولید می کنند. اگر دچار این عارضه شدید، ممکن است نیاز به مصرف داروهای هورمون جایگزین تیروئید تا پایان عمر داشته باشید.
داروهای ضد تیروئید، درمان با ید رادیواکتیو و جراحی همگی مزایا و خطراتی دارند و در جامعه پزشکی اتفاق نظر وجود ندارد که کدام درمان بهترین گزینه است. مهم است که هر سه گزینه را به طور مفصل با پزشک خود در میان بگذارید تا بهترین درمان برای شما تجویز شود.
عوارض احتمالی بیماری گریوز چیست؟
عدم درمان و کنترل بیماری گریوز، خطر ابتلا به این عوارض را افزایش می دهد:
مشکلات قلبی: عدم درمان بیماری گریوز می تواند باعث آریتمی (ضربان قلب نامنظم) شود. آریتمی خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی و سایر بیماری های قلبی را افزایش می دهد.
پوکی استخوان: عدم درمان بیماری گریوز می تواند منجر به پوکی استخوان (نازک شدن و ضعف غیرطبیعی استخوان ها) شود که می تواند فرد را مستعد شکستگی های مکرر استخوان کند.
طوفان تیروئید: طوفان تیروئید (که به آن بحران تیروئید و بحران تیروتوکسیک نیز گفته می شود) زمانی اتفاق می افتد که غده تیروئید، مقدار زیادی هورمون تیروئید را در مدت زمان کوتاهی ترشح می کند. این یک عارضه نادر پرکاری تیروئید و بیماری گریوز است که اگر به طور ناگهانی مصرف داروهای ضد تیروئید خود را متوقف کنید یا ضربه یا مبتلا به عفونت شوید، ممکن است رخ دهد. طوفان تیروئید یک وضعیت اورژانسی و تهدیدکننده حیات است. علائم شامل تب بالا و ضربان قلب سریع است.
اگر مبتلا به بیماری تیروئید چشم (افتالموپاتی گریوز) هستید که به درستی درمان نشده است، می تواند باعث تورم شدید شود و می تواند به عصب بینایی آسیب برساند و منجر به نابینایی شود.
بیماری گریوز و بارداری
هورمون های تیروئید نقش کلیدی در رشد مغز و سیستم عصبی جنین دارند. عدم درمان پرکاری تیروئید و بیماری گریوز در دوران بارداری، می تواند برای شما و جنین مضر باشد.
پزشک ممکن است سطوح هورمونی را به صورت ماهانه آزمایش کند تا مطمئن شود که در محدوده ایمن باقی می مانند. هورمون تیروئید بیش از حد در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:
- وزن کم هنگام تولد
- سقط جنین
- پره اکلامپسی
- زایمان زودرس
- پرکاری تیروئید نوزاد
- نارسایی احتقانی قلب
زمان مراجعه به پزشک
از آنجایی که بیماری گریوز یک بیماری مزمن است، باید در طول حیات خود به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که سطح تیروئید شما کنترل شده است و برنامه درمانی شما موثر است. همچنین در صورت بروز علائم جدید، با پزشک خود صحبت کنید.
مطالب مشابه:
